Ο Ιησούς Χριστός προέτρεπε τους οπαδούς του να κάνουν το πρώτο βήμα . Αντί να εύχονται οι άλλοι να τους συμπεριφερθούν καλύτερα, τους προέτρεπε να αναλάβουν την πρωτοβουλία και, εκείνοι πρώτα, να φερθούν καλύτερα προς τους άλλους. Εκήρυττε, «Πάντα όσα αν θέλητε να κάμνωσιν εις εσάς οι άνθρωποι, ούτω και σεις κάμνετε εις αυτούς» (Ματθ.7:12). Στην Χριστιανική Επιστήμη, όπου η σκέψη θεωρείται πως έχει την δύναμη της προσευχής, ο κανόνας αυτός αφορά το πώς σκεφτόμαστε εμείς για τους άλλους και όχι το να ευχόμαστε οι άλλοι να σκεφτούν καλύτερα για μας – ή ακόμα χειρότερα, το να προσπαθούμε να επηρεάσουμε τον τρόπο, που σκέπτονται.
Στο, The First Church of Christ, Scientist, and Miscellany, η Mary Baker Eddy έγραφε, «Ο κανόνας της νοερής θεραπευτικής στην Χριστιανική Επιστήμη αφορά αποκλειστικά και μόνον την ασχολία σας με την σκέψη του ασθενούς σας και κανενός άλλου, και το πώς θα δείξετε στον ασθενή σας να ευθυγραμμίζει την σκέψη του με τον Χριστό. Οποιαδήποτε παρέκκλιση από αυτόν τον χρυσούν κανόνα είναι απαράδεκτη» (σελ. 364).
Σε ένα άρθρο με τίτλο «Απρόσκλητα επιβαλλόμενη Νοερή Θεραπεία» (Miscellaneous Writings 1883-1896, σελ.282-284), η Eddy αποσαφηνίζει ότι κανείς δεν έχει το δικαίωμα να εισβάλλει στην σκέψη του άλλου χωρίς προηγούμενη έγκριση, ακριβώς όπως δεν έχει το δικαίωμα να «μπαίνει σε ένα σπίτι, να ξεκλειδώνει το γραφείο, να μετακινεί τα έπιπλα και να τακτοποιεί και διαχειρίζεται την ξένη ιδιοκτησία, όπως του αρέσει» (σελ.283). Αναφέρει κανα δύο πιθανές εξαιρέσεις, όπως «για θύμα ατυχήματος, όταν δεν υπάρχει χρόνος για πολλά-πολλά και δεν υπάρχει άλλη βοήθεια κοντά» (σελ.282), αλλά καταλήγει ότι «κάθε εξαίρεση στον παληό καλό κανόνα, «Μην μπλέκεσαι» είναι σπάνια (σελ. 283).
Ωστόσο, αυτό δεν σημαίνει ότι τα χέρια μας είναι δεμένα όταν κάποιοι έχουν προφανή ανάγκη θεραπείας, αλλά δεν μας έχουν ζητήσει να προσευχηθούμε γι αυτούς. Είναι πάντοτε σωστό να φροντίζουμε να σκεφτόμαστε για τους άλλους ακριβώς όπως τους βλέπει ο Θεός – σαν τα παιδιά Του, την πνευματική και τέλεια εικόνα και ομοίωσή Του Μόνον που πρέπει να είμαστε βέβαιοι πως προσευχόμαστε για να ευθυγραμμίσουμε την δική μας σκέψη με τον Θεό και όχι για να αλλάξουμε τις σκέψεις των άλλων. Κατ’ αυτόν τον τρόπο, αντανακλούμε την πανταχού παρούσα θεραπευτική δύναμη της θείας Αληθείας και Αγάπης, η οποία αγκαλιάζει τους πάντες παντού.
Δίδεται σπουδαία ευκαιρία στους Χριστιανούς Επιστήμονες να ευεργετήσουν την ανθρωπότητα εφαρμόζοντας αυτόν τον Χρυσούν Κανόνα της προσευχής. Κάποιες ταπεινές περιπτώσεις θεραπείας, που ήταν αποτέλεσμα των προσπαθειών μου προς αυτή την κατεύθυνση, με ενθαρρύνουν ώστε να αποδέχομαι αυτή την δυνατότητα , καθημερινά, όλο και περισσότερο. Τι εννοώ: Ο καθένας μας έχει τουλάχιστον έναν ασθενή, που μπορεί να θεραπεύσει δια της προσευχής- τον εαυτό του. Όποτε αντιλαμβανόμαστε ότι κάποιος χρειάζεται θεραπεία και δεν μας έχει ζητηθεί να προσευχηθούμε, μπορούμε να φροντίσουμε ώστε οι σκέψεις μας προς αυτόν να είναι Χριστοειδείς.
Φυσικά η Mrs. Eddy ακολουθούσε τον κανόνα της περί μη αναμείξεώς της στην θεραπεία ανθρώπων δια της προσευχής, χωρίς να της το ζητήσουν. Παρ όλα αυτά, δεκάδες ατόμων θεραπευόντουσαν, όταν την συναντούσαν, απλώς και μόνον διότι φρόντιζε την σκέψη της – κρατώντας την στενά συνδεδεμένη με τον Θεό, τόσο στενά ώστε δεν επέτρεπε στο εαυτό της να αφήσει την παραμικρή ένδειξη ασθενείας ή βασάνου χωρίς να την αντιμετωπίσει με το φως της Αλήθειας και της Αγάπης. Αγαπούσε τον Θεό και την ανθρωπότητα τόσο πολύ, ώστε ήταν αδύνατον να πιστεύει ενσυνείδητα ότι κάποιος μπορούσε να είναι άρρωστος ή αμαρτωλός. Εφάρμοζε τον ιερή μέθοδο, με την οποία ο Ιησούς προσέγγιζε την ανθρωπότητα «Ο Ιησούς έβλεπε στην Επιστήμη τον τέλειο άνθρωπο, που εμφανιζόταν σε αυτόν εκεί όπου ο αμαρτωλός θνητός άνθρωπος εμφανίζεται στους θνητούς» (Επιστήμη και Υγεία με κλειδί των Γραφών, σελ.476-477).
Είναι αλήθεια ότι το να κρατάμε την σκέψη μας ευθυγραμμισμένη με τον Θεό, απαιτεί καθημερινή εξάσκηση και βελτιωνόμαστε καθώς αγωνιζόμαστε να την κρατήσουμε ευθυγραμμισμένη τόσο στις ασήμαντες όσο και στις κριτικής σημασίας συναντήσεις μας με τους άλλους. Στο Εγχειρίδιο της Χριστιανικής Επιστήμης, στην σελίδα 41, η Mrs. Eddy μας δίνει την «Καθημερινή Προσευχή» σαν οδόσημο των προσευχών μας, που βασίζονται στον Χρυσό Κανόνα. Διαβάζουμε: « Ελθέτω η βασιλεία Σου. Η βασιλεία της θείας Αληθείας, Ζωής και Αγάπης ας εγκαθιδρυθεί εις εμέ και ας απομακρύνει από εμέ πάσαν αμαρτίαν και ο Λόγος Σου ας πλουτίζει τα αισθήματα αγάπης ολοκλήρου του κόσμου και ας τα κυβερνά!»
Τελευταία, προσπαθώ να εφαρμόσω τέσσερα βασικά στοιχεία, που διακρίνω στην «Καθημερινή Προσευχή». Τα ονομάζω:
- Πρόσκληση – «Ελθέτω η βασιλεία Σου»
- Εγκαθίδρυση – «Η βασιλεία της θείας Αληθείας, Ζωής και Αγάπης ας εγκαθιδρυθεί εις εμέ»
- Υπακοή – «και ας απομακρύνει από εμέ πάσαν αμαρτίαν»
- Εμπιστοσύνη – «και ο Λόγος Σου ας πλουτίζει τα αισθήματα αγάπης ολοκλήρου του κόσμου και ας τα κυβερνά!»
Επιτρέψτε μου να μοιραστώ μαζί σας τι σημαίνουν αυτά τα στοιχεία για μένα. Και αποφασίστε και σεις, από τη μεριά σας,
Πρόσκληση: Κάποτε ,άκουσα έναν Χριστιανό Επιστήμονα να λέει ότι ο Χριστός πάντοτε κτυπάει την πόρτα της συνειδήσεώς μας και ότι δεν γίνεται, απλά, να παραμένουμε στην παρούσα νοητική μας κατάσταση και να φωνάζουμε «Πέρασε μέσα». Πρέπει να σηκωθούμε,να πάμε στην πόρτα της σκέψεώς μας, να την ανοίξουμε και να προσκαλέσουμε τον Χριστό, την Αλήθεια, να εισέλθει. Παρομοίως, η προσευχή «Ελθέτω η βασιλεία Σου «αντιστοιχεί σε πρόσκληση της υπέρτατης διακυβερνήσεως των πάντων από τον Θεό να εισέλθει στην συνείδησή μας και να αναγνωριστεί και να γίνει ευπρόσδεκτη σαν πραγματικότητα εδώ και τώρα – η μόνη πραγματικότητα.
Εγκαθίδρυση: Δεν αρκεί η απλή πρόσκληση. Χρειάζεται, με ταπεινοφροσύνη, να είμαστε πρόθυμοι να αφήσουμε «την βασιλεία της θείας Αληθείας, Ζωής και Αγάπης να εγκαθιδρυθεί εις εμέ» - να αφήσουμε το γεγονός της υπέρτατης εξουσίας του Θεού να ριζώσει στην σκέψη μας και να την κυβερνά. Αυτό προϋποθέτει μία ειλικρινή και ταπεινόφρονα προθυμία να εξετάσουμε πώς σκεφτόμαστε για ό,τι κυβερνά την δική μας σκέψη και εμπειρία καθώς και την σκέψη και εμπειρία των άλλων. Πρέπει να θέλουμε να σκεφτούμε διαφορετικά σήμερα – περισσότερο σε αρμονία με αυτό , που μας αποκαλύπτει η Χριστιανική Επιστήμη, για το τι είναι ο Θεός και για το τι είναι ο άνθρωπος σαν πνευματική αντανάκλαση του Θεού. Απαιτεί, όντως, να προσπαθήσουμε να αφήσουμε τον Θεό να καθορίζει τον τρόπο, με τον οποίον σκεφτόμαστε για τα πάντα και για τον καθένα που παρατηρούμε – να σκεφτόμαστε με Χριστοειδή τρόπο.
Υπακοή: Πράγματι, η εγκατάλειψη εμπεδωμένων τρόπων σκέψεως, εκφράσεως και δράσεως συνιστά προαπαιτούμενο. Η βασιλεία ή απόλυτη εξουσία του Θεού – της θείας Αληθείας, Ζωής και Αγάπης –δεν γίνεται να εγκαθιδρυθεί μόνιμα μέσα μας αν δεν της επιτρέψουμε να «απομακρύνει από εμέ πάσαν αμαρτίαν». Κατ’ αυτόν τον τρόπο, δρα εντός μας το θείο Πνεύμα. Ο Θεός δεν απομακρύνει μόνον τις προφανείς αμαρτίες – φόνο, κλοπή, μοιχεία κλπ - Ξεριζώνει το κάθε τι , που παραμορφώνει την ύπαρξή μας ως αντανάκλασή Του – όπως ανυπομονησία και άδικη κριτική – οτιδήποτε δεν προσομοιάζει με τον Θεό, οτιδήποτε δεν είναι ιερό. Άρα, όλοι μας έχουμε πολλά να κάνουμε προς αυτή την κατεύθυνση και, κάθε μέρα, μας προσφέρεται η ευκαιρία να επιτρέψουμε στην εξαγνιστική και σωτήρια δράση του Θεού να μας αναμορφώσει μέσω της τρυφερής διακυβερνήσεώς Του. Και είναι απαραίτητο να Του υποταχθούμε σήμερα και κάθε μέρα.
Ιδού, σε τι σπουδαίο αποτέλεσμα οδηγούμαστε. Προσκαλώντας την βασιλεία του Θεού στην σκέψη μας, αφήνοντάς την να εγκαθιδρυθεί σε μας και να απομακρύνει από εμάς λανθασμένες σκέψεις και τρόπους συμπεριφοράς, έχοντας ανιδιοτελές κίνητρο, οδηγούμαστε σε ανώτερο επίπεδο εμπιστοσύνης των αγαπημένων μας, είτε βρίσκονται κοντά είτε μακριά μας, και σε ανώτερο επίπεδο εμπιστοσύνης όσων φαίνεται πως είναι εχθροί μας.
Εμπιστοσύνη: Υποτασσόμενοι στην διακυβέρνηση του Θεού, υποτασσόμαστε στον Νου του Χριστού, τον μοναδικό Νου και την μόνη δύναμη. Αντιστοίχως, παύουμε να φοβόμαστε το κακό καθώς μαθαίνουμε και αποκτούμε επίγνωση της αλήθειας ότι δεν υπάρχει νους ή δύναμη άλλη εκτός από τον Θεό, το καλό, και ότι όλοι είμαστε τα αγαπημένα παιδιά του Θεού. Επομένως, αντί να πιστεύουμε ότι πρέπει να αλλάξουμε τον τρόπο, που σκέφτονται οι άλλοι, γνωρίζουμε ότι μπορούμε να τους εμπιστευθούμε στα χέρια του Θεού «και ο Λόγος Σου ας πλουτίζει τα αισθήματα αγάπης ολοκλήρου του κόσμου και ας τα κυβερνά!» (παρατηρήστε το θαυμαστικό).
Μπορούν οι άλλοι να θεραπευτούν επειδή εσείς ασχολείστε, σήμερα, με την προσευχή του Χρυσού Κανόνα; Βεβαίως, και μπορούν διότι, όταν προσεύχεσθε κατ’ αυτόν τον τρόπο, το φως της θεραπευτικής αγάπης του Θεού φέγγει μέσα από σας. Συχνά, ίσως να μην εμπίπτουν στην αντίληψή σας τα θεραπευτικά αποτελέσματα, που οι άλλοι δρέπουν, χάριν στην δική σας υποταγή στην εξουσία του Θεού, όμως , μπορείτε να είστε βέβαιοι ότι προκύπτουν.
