Skip to main content Skip to search Skip to header Skip to footer

Φως που θεραπεύει τον κόσμο

Από τον Κήρυκα της Χριστιανικής Επιστήμης - 19 Ιουνίου 2017

Αρχικά δημοσιεύθηκε στο τεύχος της 18ης Απριλίου 2016 του Christian Science Sentinel


 «Μέρα λαμπρή χαράζει, ξυπνάει όλη η γη κι ολόχαρη γιορτάζει τη νιόγεννη αυγή.
Το άγιο φως σκορπάει παντού τη σκοτεινιά της νύχτας, και φωτάει κάθε κρυφή γωνιά.»

(Υμνολόγιο της Χριστιανικής Επιστήμης Νο.2)

 Πολλές ημέρες, ειδικά όταν κάποιος διαβάζει τις ειδήσεις, η λάμψη του «ευλογημένου φωτός» στις σκοτεινές πλευρές της ανθρώπινης συμπεριφοράς φαίνεται πολύ απόμακρη. Αντίθετα, μπορεί να φαίνεται ότι η εικόνα της χειρότερης ανθρώπινης συμπεριφοράς μας βομβαρδίζει συνεχώς, παρουσιάζοντας μία γενική αίσθηση απελπισίας και ανημποριάς.

Ενώ πολύς κόσμος θλίβεται από αυτή την αρνητική εικόνα, η Χριστιανική Επιστήμη παρουσιάζει στην ανθρωπότητα ένα λόγο για ελπίδα. Αποκαλύπτει την πνευματική κατανόηση της πραγματικότητας του Θεού, η οποία, όταν κατανοηθεί και τεθεί σε πράξη, οδηγεί τους άνδρες και τις γυναίκες να εκφράσουν τις ύψιστες και πιο ευγενικές μορφές συμπεριφοράς.

Αυτή η συμπεριφορά έχει σαν τέλειο πρότυπο, τη ζωή του Χριστού Ιησού. Η Χριστιανική Επιστήμη διδάσκει ότι η θεία φύση του Χριστού, της πάντοτε παρούσας θείας ιδέας του Θεού, του καλού, εμφανίστηκε στην ανθρωπότητα στη ζωή του Ιησού. Ο Ιησούς είχε βαθιά κατανόηση της γεμάτης αγάπη φροντίδας, που ένας Πατέρας-Μητέρα Θεός έχει για τα παιδιά Του, και αυτό έκανε τον Ιησού ικανό να μεταμορφώσει τον χαρακτήρα, και να επιφέρει λύτρωση και θεραπεία σε τόσους πολλούς ανθρώπους.

Η δύναμη και η υπόσχεση της Χριστιανικής Επιστήμης να θεραπεύει τις ανθρώπινες υποθέσεις βασίζονται στην αναγνώριση ότι ο Χριστός, η θεία έκφραση του Θεού, είναι πάντοτε παρών και είναι διαθέσιμος προς όλους που τον ζητούν. Με προσεκτική μελέτη των διδασκαλιών και του παραδείγματος του Ιησού, καθώς επίσης και της Χριστιανικής Επιστήμης, μπορούμε να αυξήσουμε και να γίνουμε πιο όμοιοι με τον Χριστό και να αποδείξουμε τη θεία δύναμη.

Μια μέρα όταν πάλευα με μία αίσθηση μελαγχολίας εξαιτίας αυτών, που παρουσιάζονταν στις ειδήσεις, κάθε αίσθηση της θείας Ζωής όλης της δημιουργίας φαινόταν να υπερβαίνει την κατανόησή μου. Ψάχνοντας κάποιο λόγο για ελπίδα, διάβασα το μάθημα της Χριστιανικής Επιστήμης εκείνης της εβδομάδας και βρήκα την ακόλουθη πρόταση στο εγχειρίδιο της Χριστιανικής Επιστήμης Επιστήμη και Υγεία με Κλειδί των Γραφών της Μαίρη Μπέϊκερ Έντι: «Όλες οι αρρώστιες είναι αποτέλεσμα αγωγής και μία αρρώστια δεν μπορεί να κάνει περισσότερο κακό από ότι ορίζει ο θνητός νους» (σελ.176).

Είμαι σίγουρος ότι είχα διαβάσει αυτό το εδάφιο πολλές φορές προηγουμένως, αλλά αυτή τη φορά απόκτησε για μένα μία ξεχωριστή σημασία. Αναρωτιόμουν τι σήμαινε ότι ο θνητός νους καθορίζει λεπτομερώς την έκβαση. Τότε συνειδητοποίησα ότι ο θνητός νους, ένας όρος που χρησιμοποιείται στην Χριστιανική Επιστήμη για να δηλώσει μία απόλυτα θνητή άποψη της ζωής και της ουσίας ως υλικές, καθορίζει την έκβαση της αρρώστιας, της αμαρτίας και του θανάτου, ότι, δηλαδή, είναι αναπόφευκτες πραγματικότητες για την ανθρωπότητα. Αλλά η φράση αυτή της κυρίας Eddy δείχνει ότι αυτά μπορούν να σταματήσουν – μπορούν να αποδειχθούν ότι είναι μη πραγματικά – με το να αρνούμεθα να επιτρέπουμε στο θνητό νου να προσδιορίζει οτιδήποτε για μας. Ο θνητός νους δεν μπορεί, σε καμία περίπτωση, να καθορίζει την πνευματική πραγματικότητα, οτιδήποτε αναφορικά με την πραγματική φύση του ανθρώπου ως πνευματική αντανάκλαση του Θεού, ή οτιδήποτε υπάρχει στο πνευματικό σύμπαν του Θεού.

Κάθε παράσταση την οποία ο θνητός νους θα ήθελε να καταστρώσει είναι εγγυημένα υλική και επομένως εσφαλμένη, αντί να είναι πνευματική και πραγματική, και έτσι θα μας οδηγήσει σε λάθος κατεύθυνση. Μπόρεσα να αντιληφθώ ότι αυτό που χρειαζόταν να κάνω ήταν να απορρίψω την εσφαλμένη άποψη του θνητού νου για τον άνθρωπο και να δεχθώ την άποψη του Θεού, τον πραγματικό άνθρωπο, ή τον «νέο άνθρωπο» (Εφεσ. 4:24). Το εδάφιο αυτό άρχισε να γίνεται ζωντανό για μένα. Εξηγεί ότι ο θνητός νους, ή απλά η υλική αισθησιακή άποψη των πραγμάτων, δεν μπορεί ποτέ να αποκαλύψει την πνευματική αλήθεια της ύπαρξης. Οι καθημερινές ειδήσεις, που δείχνουν βάσανα και παρουσιάζουν παραδείγματα σκληρότητας σ’ όλο τον κόσμο, είναι πραγματικά μία τόσο εσφαλμένη, επιφανειακή άποψη των πραγμάτων. Επειδή αυτό είναι μία υλική άποψη των πραγμάτων, δεν μπορεί να αποκαλύψει την αληθινή πνευματική φύση της πραγματικής ύπαρξης του ανθρώπου, που είναι η αρμονική έκφραση του Θεού, του αθάνατου Νου.

Ο αθάνατος θείος Νους, όπως μας αποκαλύπτεται από τον Χριστό, είναι η πραγματική και ένδοξη γενέτειρά μας. Στην πνευματική ατμόσφαιρα του Νου, ο άνθρωπος γνωρίζει μόνο απέραντη ωραιότητα, αρμονία, υγεία και ικανοποίηση. Καθώς απέκλεισα την υλική αίσθηση των πραγμάτων και προσευχόμουν να αντιληφθώ περισσότερα από την θεία πραγματικότητα, ένα συναίσθημα μεγάλης ηρεμίας με διαπότισε. Αισθάνθηκα κάτι από το λαμπρό φως του Χριστού, της Αλήθειας, να λάμπει στους «σκοτεινούς και απόκρυφους τόπους» της ανθρώπινης σκέψης.

Η πείρα με έχει διδάξει ότι προσευχές σαν αυτή μπορούν να βοηθήσουν να πετύχουμε αξιοσημείωτες λύσεις στα μεγάλα προβλήματα, που αντιμετωπίζει σήμερα η ανθρωπότητα. Για παράδειγμα, είχα το προνόμιο να εργάζομαι στην Μητέρα Εκκλησία, την Πρώτη του Χριστού, Εκκλησία, Επιστήμονα, στη Βοστώνη, όταν έπεσε το τείχος του Βερολίνου. Λίγο πριν πέσει το τείχος, η Εκκλησία ήταν σε θέση να ξεκινήσει πάλι λειτουργίες στο Ανατολικό Βερολίνο. Ήταν μία περίοδος μεγάλης χαράς και ευγνωμοσύνης.

Πολλοί άνθρωποι είχαν σκοτωθεί στην προσπάθειά τους να περάσουν το τείχος από το Ανατολικό στο Δυτικό Βερολίνο και για μεγάλο χρονικό διάστημα το σκηνικό στο τείχος και στο Ανατολικό Βερολίνο ήταν ένα σκηνικό ανθρώπινης κτηνωδίας. Πέρασαν πολλά χρόνια βαθειάς ανησυχίας για το ενδεχόμενο να ξεσπάσει παγκόσμιος πόλεμος. Εν τούτοις το τείχος έπεσε χωρίς να πέσει ούτε ένας πυροβολισμός. Οι σκέψεις των ανθρώπων άλλαξαν και αυτό είχε σαν αποτέλεσμα να αλλάξει και ο χάρτης για πάντα.

Όταν οι Χριστιανοί Επιστήμονες μπόρεσαν να συναντηθούν δημόσια στο Ανατολικό Βερολίνο, για πρώτη φορά, μετά από δεκαετίες, ανακάλυψαν ότι γείτονες προσευχόντουσαν θερμά με τις αλήθειες που διάβαζαν σχετικά με το θέμα αυτό στα έντυπα της Χριστιανικής Επιστήμης, που περνούσαν λαθραία στην Ανατολική Γερμανία. Και οι προσευχές τους συνέβαλαν στο να επιτευχθεί μία ειρηνική λύση και λαμπρότερο μέλλον. Είχαν προσφέρει την ύψιστη μορφή βοήθειας που μπορεί ένας άνθρωπος να προσφέρει στον συνάνθρωπό του. Με τη μελέτη και την προσευχή τους – με τον αγώνα τους να φθάσουν την Χριστοειδή κατανόηση της πραγματικότητας, επέμειναν ότι όλες οι σκοτεινές ειδήσεις, που διατηρούσαν κα περιέβαλλαν αυτό το τείχος, δεν ήταν η αλήθεια του Θεού, και ότι η πιο αληθινή αίσθηση ότι ο άνθρωπος, που είναι καλός και όλο αγάπη, ως η έκφραση του Θεού, ήταν ουσιαστικά παρούσα και θα επικρατούσε. Και πράγματι έτσι έγινε και δημιούργησε μία νέα εποχή ειρήνης και ευημερίας για τους ανθρώπους.

Έχουν υπάρξει πολλές φορές όπου η προσευχή αντέστρεψε την κατεύθυνση κακής ανθρώπινης συμπεριφοράς και έλυσε προβλήματα που φαίνονταν άλυτα. Κοιτάζοντας πέρα από την περιοριστική υλική αίσθηση των πραγμάτων, προς την αιώνια πνευματική πραγματικότητα όλης της ύπαρξης και ουσίας, αποδεικνύουμε κατ’ επανάληψη ότι η δύναμη και η αγάπη του Χριστού δίνεται σε όλους μας για να τις αποδείξουμε στη ζωή μας.

Το Επιστήμη και Υγεία θέτει μία ερώτηση και δίνει απάντηση, που τονίζει αυτό το σημείο: «Που αλλού πρέπει να προσηλώνεται το βλέμμα παρά στο ανεξάρτητο βασίλειο του Νου; Πρέπει να κοιτάζουμε εκεί που θα θέλαμε να βαδίσουμε, και πρέπει να ενεργούμε με την πεποίθηση ότι Εκείνος στον οποίο υπάρχουμε μας δίνει όλη τη δύναμη. Καθώς οι θνητοί αποκτούν σωστότερες απόψεις για τον Θεό και τον άνθρωπο, αναρίθμητα αντικείμενα της δημιουργίας, που πριν ήταν αόρατα, θα γίνουν ορατά» (σελ.264).

Δεν χρειάζεται να αισθανόμαστε αβοήθητοι όταν βρισκόμαστε αντιμέτωποι με σκοτεινά, τραγικά γεγονότα και καταστάσεις, αλλά αντίθετα μπορούμε να ανοίξουμε τις καρδιές μας και το νου μας στο φως του Χριστού, της Αλήθειας, και να πάρουμε μία ενεργό και δυναμική θέση για το καλό, με την προσευχή. Αυτή η προσευχή μας οδηγεί να δούμε πιο καθαρά ποιος είναι πραγματικά ο άνθρωπος, ως αντανάκλαση του Θεού, και το καλό για τα οποίο είναι ικανός ο άνθρωπος.

Η Αποστολή του Κήρυκα

Το 1903, η Μαίρη Μπέϊκερ Έντυ, ίδρυσε το περιοδικό Ο Κήρυκας της Χριστιανικής Επιστήμης. Ο σκοπός του: «να διακηρύξει την παγκόσμια δραστηριότητα και την διαθεσιμότητα της Αλήθειας». Ο ορισμός της λέξης «κήρυκας», όπως αναφέρεται σε ένα λεξικό, είναι «προάγγελος - ένας αγγελιοφόρος που προπορεύεται για να μεταφέρει ένα μήνυμα για κάτι που πρόκειται να ακολουθήσει», δίνει ιδιαίτερη σημασία στην προσωνυμία Κήρυκας και επιπλέον επισημαίνει την υποχρέωσή μας, την υποχρέωση του καθενός από εμάς, να δούμε ότι ο Κήρυκάς μας εκπληρώνει την εμπιστοσύνη του, μία εμπιστοσύνη αχώριστη από τον Χριστό και που πρώτα ανήγγειλε ο Ιησούς (Μαρκ.16:15), «Υπάγετε εις όλον τον κόσμον και κηρύξατε το ευαγγέλιον εις όλην την κτίσιν».

Μαίρη Σαντς Λη, Sentinel (Φρουρός) της Χριστιανικής Επιστήμης, 7 Ιουλίου, 1956.

Μάθετε περισσότερα για τον Κήρυκα και την Αποστολή του.