Αλλαγή στη ζωή μας, καινούργιο τραγούδι

Καθώς ο νέος χρόνος πλησιάζει, ίσως η καρδιά μας να λαχταρά να αλλάξουμε κάτι στη ζωή μας προς το καλύτερο - να γίνουμε τρυφερότεροι, υγιέστεροι, παραγωγικότεροι, να έχουμε λιγότερες έννοιες, μεγαλύτερη ελευθερία. Και, ίσως, βαθειά μέσα μας, να παλεύουμε να απαλλαγούμε από μία φαινομενικά αδιάσειστη συνήθεια, στοιχείο χαρακτήρα ή κάποια χρόνια πάθηση, από την οποία έχουμε προσπαθήσει πολλές φορές, ανεπιτυχώς, να απελευθερωθούμε. Η ανθρώπινη θέληση αποδείχθηκε ατελέσφορη στην προσπάθειά μας να προχωρήσουμε και, οι καλές αποφάσεις αλλαγής που λάβαμε το Νέο Έτος, δεν καρποφόρησαν.

Ωστόσο, μία εμβριθέστερη ματιά στην διδασκαλία του Ιησού Χριστού μπορεί να μας κάνει να αναθαρρήσουμε. Δίδαξε και απέδειξε ότι η τρυφερή αγάπη του Θεού είναι παρούσα και μας οδηγεί σε μία θαυμαστή εσωτερική ανανέωση. Αναλογίζομαι μία ιστορία, στο κατά Μάρκον ευαγγέλιο (1: 21-27). Ο Ιησούς εξεδίωξε ένα «ακάθαρτο πνεύμα» από έναν άνθρωπο. Εκείνη την εποχή, πίστευαν ότι υπήρχαν κακά πνεύματα, που εισερχόντουσαν σε έναν άνθρωπο και τον έλεγχαν. Σήμερα, διαβάζοντας την ιστορία, υποθέτουμε ότι ο άνθρωπος εκείνος έπασχε από κάποια μορφή παραφροσύνης. Συνεπώς, εάν ο Ιησούς μπόρεσε να γιατρεύσει αυτόν τον άνθρωπο μέσω της εξουσίας, που του έδινε η αγαθή θέληση του Θεού, τι θα μπορούσαμε εμείς να διδαχθούμε από αυτήν την ιστορία σχετικά με το πώς να ξεπερνάμε τα προβλήματα εκείνα, που, πεισματικά, κολλάνε επάνω μας;

Ο Ιησούς δίδασκε στην συναγωγή, όπου βρισκόταν εκείνος ο άνθρωπος, και η εξουσία, την οποία επέδειξε με τους λόγους του, εξέπληξε τους παρισταμένους. Μάλιστα, τα ακάθαρτα πνεύματα, που εφέροντο να διακατέχουν τον άνθρωπο, άρχισαν να διαμαρτύρονται έντονα: «Φευ, τι είναι μεταξύ ημών και σου, Ιησού Ναζαρηνέ; ήλθες να μας απολέσης; σε γνωρίζω τις είσαι, ο Άγιος του Θεού.» Ασφαλώς και ο Ιησούς είχε έλθει για να καταστρέψει αυτήν την εκτός ελέγχου νοητική κατάσταση και να απελευθερώσει τον άνθρωπο από τα δεσμά της. Ο Ιησούς, αμέσως, απάντησε στην πρόκληση λέγοντας: «Σιώπα και έξελθε εξ αυτού». Και, βεβαίως, η πεισματική αντίσταση προσπάθησε, για τελευταία φορά, να μείνει αγκιστρωμένη στον άνθρωπο, αλλά, τελικά, αφού «έκραξε» υποτάχθηκε στην εξουσία του Θεού και «εξήλθε αυτού». Τέλος. Ο άνθρωπος ελευθερώθηκε.

Από αυτήν την διήγηση βλέπουμε ότι ένας καλός τρόπος να προσεγγίσουμε το Νέο Έτος είναι να το θεωρήσουμε σαν μία νέα ευκαιρία - μία ευκαιρία να επιτρέψουμε  στην καλοκάγαθη θέληση του Θεού να δράσει μέσα μας, ώστε να απελευθερωθούμε, μια για πάντα, από αυτά τα παγιωμένα προβλήματα, τα οποία μοιάζουν να μπορούν να μας διακατέχουν, πεισματικά. Χάριν στην εμπειρία της Μαίρη Μπέϊκερ Έντυ και στην εμπιστοσύνη της στην επάρκεια της θείας Επιστήμης, που ο Ιησούς Χριστός ασκούσε - αποδεικνύοντας πως η θέληση του Θεού είναι η μόνη ικανή να ελευθερώνει τους ανθρώπους - η Μαίρη Μπέϊκερ Έντυ, ασφαλώς, υποδέχθηκε το Νέο Έτος, 1910, σαν μια καινούργια ευκαιρία. Εκείνη την Πρωτοχρονιά, με τα μέλη του σπιτικού της παρόντα, έγραψε αυθόρμητα, τον ακόλουθο στίχο:

Όταν η σκέψη του ανθρώπου, ταπεινά, υποτάσσεται στην ανανεωτική επιρροή του Χριστού, αυτό βεβαίως συνιστά «ένα γλυκό σημάδι και απτή απόδειξη της παρουσίας του Θεού.» Ίσως, αυτό να είχε στο μυαλό της η κυρία Έντυ όταν έδινε τον ορισμό του «έτους» εν μέρει σαν «περίοδος για μετάνοια» (Επιστήμη και Υγεία με κλειδί των Γραφών, σελ.598).

Ένας καινούργιος χρόνος μας δίνει την ευκαιρία να μετανοήσουμε για την υλιστική μας προσέγγιση στα βιοτικά προβλήματα. Είναι μία ευκαιρία να επιτρέψουμε στον  γεμάτο αγάπη Χριστό να αλλάξει τον τρόπο, που σκεφτόμαστε για τον εαυτό μας. Να συλλογιζόμαστε με γνώμονα την θεώρηση για το είναι της θείας Επιστήμης, η οποία εξηγεί ότι το Πνεύμα αποτελεί την μόνη ουσία και ότι ο άνθρωπος είναι η έκφραση του Πνεύματος. Να παραδεχθούμε ότι είμαστε η άμωμη δημιουργία του Πνεύματος και ότι κανένα πεισματικό, υλικό ψεγάδι δεν μας ανήκει.

Με αυτήν την πνευματική αναγνώριση της υπάρξεώς μας σαν την τέλεια, πνευματική έκφραση του Θεού, μπορούμε, πρόσχαρα και ειρηνικά, να υποταχθούμε στην θέλησή Του. Αντανακλώντας την δική Του υπέρτατη εξουσία μπορούμε να αντιταχθούμε σε οποιοδήποτε υποτιθέμενο «ακάθαρτο πνεύμα» ή απατηλή υλιστική άποψη, που, πεισματικά, υποστηρίζει πως αποτελεί τμήμα του είναι μας. Παρά την προφανή, απελπισμένη απόπειρά του να ισχυρισθεί ότι ασκεί εξουσία επάνω μας, δεν έχει καμμία εξουσία ή δύναμη εναντίον της θελήσεως του Θεού. Από την στιγμή που θα αποκαλυφθεί η αδυναμία του, δεν θα είναι δυνατόν να παραμένει προσκολλημένο πάνω μας και θα ελευθερωθούμε.

Ο Ιησούς αποτελεί το υπέρτατο παράδειγμά μας για το πώς να κερδίζουμε την ελευθερία μας από οποιαδήποτε πεισματική, υλική πεποίθηση – από οποιοδήποτε στοιχείο χαρακτήρος, τάση ή μάστιγα, που δεν αποτελεί κομμάτι του είναι μας, εφόσον είμαστε η αντανάκλαση του Θεού. Η κυρία Έντυ έγραψε, αναφερόμενη στον Ιησού: «Όταν το ανθρώπινο στοιχείο που ήταν μέσα του, πάλευε με το θείο, ο μεγάλος διδάσκαλός μας είπε “Ουχί το θέλημά μου, αλλά το Σον ας γίνει!” - δηλαδή, ας μην εκπροσωπώ την σάρκα, αλλά το Πνεύμα. Αυτή είναι η νέα αντίληψη της πνευματικής Αγάπης. Δίνει τα πάντα για τον Χριστό ή την Αλήθεια. Ευλογεί τους εχθρούς της, θεραπεύει τους ασθενείς, εκβάλλει την πλάνη, εγείρει τους νεκρούς από τις παραβάσεις και τις αμαρτίες και κηρύττει το ευαγγέλιο στους φτωχούς , σ’ όσους έχουν μαλακή καρδιά» (Επιστήμη και Υγεία, σελ.33).

Ιδού, λοιπόν, μία καινούργια ευκαιρία, από την οποία ο καθένας από μας μπορεί να επωφεληθεί, αυτόν τον χρόνο: Ας υποταχθώ στην θέληση του Θεού! Ό,τι κι αν συμβεί στην καθημερινή μου ζωή, «Ας μην εκπροσωπώ την σάρκα, αλλά το Πνεύμα.» Οποτεδήποτε η αποδοχή της εξουσίας της ύλης, σε οποιαδήποτε μορφή της, ισχυρίζεται ότι πεισματικά μας διακατέχει ή, ακόμη, απλώς υπονοεί ότι θα μπορούσε να υπάρξει παρόμοια πιθανότητα, ας αφιερώσουμε χρόνο για να αναλογισθούμε την πραγματική υπόσταση του Θεού και την αλήθεια για την ταυτότητά μας ως το δικό Του άψογο, πνευματικό δημιούργημα. Ας υποταχθούμε στην θέληση της θείας Αγάπης, ας ασκήσουμε την εξουσία, που Εκείνος μας έχει εκχωρήσει, ας αντιταχθούμε στους ψευδείς ισχυρισμούς και θα επανακτήσουμε την ελευθερία μας.

Ο Ψαλμωδός έγραψε: «Ψάλατε εις τον Κύριον άσμα νέον» (Ψαλμός 96:1). Κάθε μέρα, μας παρουσιάζονται νέες ευκαιρίες για να «μην εκπροσωπούμε την σάρκα, αλλά το Πνεύμα.» Κατά την αναλογία που υποτασσόμαστε, κατ’ αυτόν τον τρόπο, στην θέληση του Θεού, η ζωή μας θα εκφράζει ένα καινούργιο τραγούδι – το τραγούδι της ελευθερίας υπό την εξουσία της θείας Αγάπης .