Όταν ο Ιησούς, μετά την ανάστασή του, επορεύετο στους Εμμαούς με δύο από τους μαθητές του, αναφέρεται ότι «είπον προς αλλήλους· δεν εκαίετο εν ημίν η καρδία ημών, ότε ελάλει προς ημάς καθ’ οδόν και μας εξηγεί τας γραφάς;» (Λουκ. 24: 32). Τι ακριβώς ήταν αυτό το κάψιμο στις καρδιές τους; Σίγουρα, ήταν η αφοσίωση την οποία η ζωή του Ιησού είχε ανάψει και η βαθειά επίδραση, που είχαν οι ιδέες του Διδασκάλου στον τρόπο με τον οποίο αυτοί έβλεπαν τον κόσμο. Για μένα, αυτό το κάψιμο στις καρδιές των μαθητών δείχνει ότι αισθάνθηκαν δυνατή έμπνευση και ενθουσιασμό.
Ακριβώς ένας σωστός συνδυασμός λέξεων μπορεί να μας βοηθήσει να κατανοήσουμε βαθιές έννοιες, ιδιαίτερα πνευματικές αλήθειες. Όταν εκφράζουμε μια πνευματική ιδιότητα ή διδαχή με όρους που μας είναι οικείοι, συσχετίζουμε άυλα, από υλικής άποψης, θέματα για πράγματα που συνήθως βιώνουμε. Έτσι οι ιδέες γίνονται πιο εύκολα κατανοητές. Οι αλληγορίες και οι παραβολές είναι πολύτιμα βοηθήματα μάθησης, που μπορούν όλους να μας βοηθήσουν.
Η Mary Baker Eddy ήταν μία από τους μεγάλους συγγραφείς παγκόσμια· έδωσε στους ανθρώπους ένα ανεκτίμητο δώρο, αυτό της Χριστιανικής Επιστήμης, μέσα από το έργο της Επιστήμη και Υγεία με Κλειδί των Γραφών. Εξηγεί τις θείες αλήθειες με σαφήνεια και σωστό ύφος, και στα έργα της υπάρχουν συχνά παραδείγματα που το αποδεικνύουν. Για να εξηγήσει τις πνευματικές ιδέες, η κυρία Eddy χρησιμοποιεί απλές συγκρίσεις, καθώς επίσης περίπλοκους λογικούς συλλογισμούς, ευρύτατη, εύγλωττη πεζογραφία και ήπια πειθώ. Κάθε προσέγγιση χρησιμοποιείται ειδικά για να διευκρινίσει πνευματικές έννοιες, συμπεριλαμβανομένης της βασικής έννοιας της Χριστιανικής Επιστήμης – το γεγονός ότι ο Θεός είναι το παν – που συναντά τον αναγνώστη στη νοερή κατάσταση που βρίσκεται.
Σε ένα σημείο στο βιβλίο, η κυρία Eddy χαρακτηρίζει τον καθένα από εμάς ως γλύπτη και λέει: «Ο γλύπτης στρέφει από το μάρμαρο στο πρότυπό του για να τελειοποιήσει την εικόνα του. Όλοι είμαστε γλύπτες γιατί επεξεργαζόμαστε διάφορες μορφές, πλάθοντας και σμιλεύοντας τη σκέψη» (Επιστήμη και Υγεία, σελ. 248). Ο καθένας από εμάς έχει τα εργαλεία και την κατάρτιση να το κάνει αυτό. Με πνευματική αίσθηση και ταπεινότητα, μπορούμε με τη σμίλη μας να διώξουμε τις περιορισμένες υλικές δοξασίες, που κρύβουν την ομορφιά και την τελειότητα του πνευματικού ιδεώδους ή του προτύπου στη συνείδησή μας και να φέρουμε αυτές τις θεϊκές ιδιότητες στη ζωή μας.
Οι αλληγορίες και οι παραβολές είναι πολύτιμα βοηθήματα μάθησης, που μπορούν όλους να μας βοηθήσουν.
Ένα άλλο βιβλίο της κυρίας Eddy, το MiscellaneousWritings 1883 – 1896, περιέχει αυτό το υπέροχο εδάφιο: «Αυτές οι δύο λέξεις στην Αγία Γραφή παρουσιάζουν τις πιο γλυκές παρομοιώσεις, που μπορούν να βρεθούν σε οποιαδήποτε γλώσσα – βράχος και πτερά: ‘Και επί της πέτρας αυτής θέλω οικοδομήσει την εκκλησίαν μου’ (Ματθ.16: 18), ‘Με τα πτερά Αυτού θέλει σε σκεπάζει’ (Ψαλμός 91: 4). Τι ευλογία είναι να σκέπτεσαι για τον εαυτό σου ότι είσαι ‘υπό την σκιάν ενός μεγάλου βράχου εις μίαν ξηράν γην’, ασφαλής στη δύναμή Του, κτισμένος στο θεμέλιό Του και προφυλαγμένος από τους καταστροφείς με τη θεία προστασία και στοργή. Πάντα να έχεις στο νου σου ότι η παρουσία Του, η δύναμή Του και η ειρήνη Του ικανοποιούν όλες τις ανθρώπινες ανάγκες και αντανακλούν όλη την μακαριότητα» (σελ. 263).
Ο «βράχος» υποδηλώνει ισχύ, διάρκεια και σταθερότητα, ενώ τα «πτερά» δείχνουν την στοργική φροντίδα και προστασία που ένα πουλάκι προσφέρει στους νεοσσούς του. Είμαστε εξοικειωμένοι με αυτές τις εικόνες και μ’ αυτόν τον τρόπο, οι λέξεις φέρνουν στη σκέψη πνευματικές ιδιότητες. Στην περίπτωση αυτή, μαθαίνουμε να συσχετίζουμε τον Θεό με τις δύο ιδιότητες της σταθερής αξιοπιστίας, όπως ο βράχος, και της τρυφερής φροντίδας
Όταν αντιληφθούμε αυτές τις ιδιότητες του Θεού, αυτό ενισχύει την πνευματική μας κατανόηση και ικανότητά μας να στηριζόμαστε στον Θεό για θεραπεία. Όταν αρχίζουμε να κατανοούμε ότι ο Θεός είναι ανεξάντλητα ισχυρός και υπέρτατα στοργικός, μπορούμε φυσικά να συνειδητοποιήσουμε ότι δεν υπάρχει πρόβλημα, πολύ μεγάλο ή τόσο φοβερό για τον Πατέρα-Μητέρα μας, ο οποίος γνωρίζει την υπεροχή Του και ότι είναι το παν.
Μία βασική αλήθεια της Χριστιανικής Επιστήμης είναι ότι επειδή ο Θεός είναι Πνεύμα, η πραγματική φύση του καθενός από εμάς είναι πνευματική· η πραγματική σχέση μας με τον Θεό είναι ότι είμαστε η αντανάκλασή Του. Έτσι, ο Θεός, η θεία ουσία, εκφράζεται σε μας και εμείς αποδεικνύουμε αυτή την ουσία πληρέστερα όσο καλύτερα την καταλαβαίνουμε.
Θέλοντας να μας δείξει τι σημαίνει να αποδεικνύουμε την σχέση μας με το Πνεύμα, η κυρία Eddy μοιράζεται μαζί μας μία άλλη ζωηρή παρομοίωση: «Η εκδήλωση του Θεού μέσα από τους θνητούς είναι σαν το φως που περνά μέσα το τζάμι του παραθύρου. Το φως και το γυαλί ποτέ δεν ανακατεύονται, αλλά ως ύλη το γυαλί είναι πιο διάφανο από τους τοίχους. Ο θνητός νους, μέσω του οποίου η Αλήθεια φανερώνεται εντονότερα, είναι εκείνος που έχει χάσει πολλή υλικότητα – πολλή πλάνη – για να γίνει μία καλύτερη διαφάνεια για την Αλήθεια. Τότε, όπως ένα σύννεφο που διαλύεται σε λεπτούς ατμούς, δεν κρύβει πια τον ήλιο» (Επιστήμη και Υγεία, σελ. 295).
Παράλληλα με τις παρομοιώσεις, τα μαθηματικά μπορούν να προσφέρουν βοηθητικά σύμβολα για να διευκρινίσουμε ότι η φύση της Χριστιανικής Επιστήμης είναι αξιόπιστη και ότι μπορεί να αποδειχθεί. Όλοι οι άνθρωποι έχουν κάποια γνώση των κανόνων των μαθηματικών, η οποία βοηθά στην διευκρίνιση θείων εννοιών, όπως είναι η ικανοποίηση αναγκών, η σταθερότητα, η ασφάλεια.
Για παράδειγμα, όπως δεν μπορούν ποτέ να εξαντληθούν τα εξάρια και τα εφτάρια από τα μαθηματικά, έτσι ακριβώς δεν μπορεί να εξαντληθεί και η πρακτική φροντίδα του Θεού για μας. Στην πρόσθεση, πέντε και πέντε κάνουν δέκα, είτε είμαστε στην Αλάσκα, στην Αθήνα ή στην Αντίς Αμπέμπα. Αυτό ήταν έτσι το 1000 π.Χ., το 1956 και πριν ένα λεπτό. Παρόμοια, ο Θεός είναι η ίδια Ζωή, Αλήθεια και Αγάπη, παντού και αιώνια.
Η θεία Επιστήμη είναι αξιόπιστη και εξίσου εφαρμόσιμη στις ανάγκες κάθε ανθρώπου. Η Θεόδοτη ελευθερία από τον φόβο μπορεί να την αισθανθεί κάθε παιδί σε ένα τεστ γραμματικής στο σχολείο ή ένας ηθοποιός σε μία πρεμιέρα στο Μπροντγουέι. Και ενώ κάποιος μπορεί να αντιληφθεί έναν μαθηματικό κανόνα ή μία πνευματική ιδέα πιο γρήγορα από κάποιον άλλον, η πνευματική ιδέα, αυτή καθ’ εαυτή παραμένει πλήρης και αναλλοίωτη. Εξακολουθεί να υπάρχει για τον καθένα και μπορεί να την ανακαλύψει και να την χρησιμοποιήσει, και παραμένει αμείωτη από την ανακάλυψη ή από την χρήση από κάποιον άλλον.
Ένα λάθος αποτέλεσμα σ’ ένα μαθηματικό πρόβλημα ποτέ δεν μας κάνει να αμφισβητούμε τους κανόνες της αριθμητικής· σε μία τέτοια περίπτωση μάλλον μαθαίνουμε ότι πρέπει να ελέγξουμε τους υπολογισμούς μας για να βρούμε σε ποιο σημείο ο υπολογισμός μας παρέκλινε από αυτό που είναι αληθινό και σωστό. Ο νόμος του Θεού, ο νόμος της πανταχού παρούσας αγάπης είναι τέλειος, βέβαιος και αμετάβλητος για όλους και για κάθε περίσταση. Στην πραγματικότητα, ο νόμος αυτός είναι πάντοτε σε ισχύ, σε αντίθεση με μας, που βελτιώνουμε συνεχώς την κατανόησή μας για τις εφαρμογές του και μαθαίνουμε να διορθώνουμε τα λάθη.
Αλληγορίες και βιβλικές παραβολές με έχουν βοηθήσει με πρακτικούς τρόπους, που είχαν σαν αποτέλεσμα την θεραπεία. Θυμάμαι, κάποια φορά, όταν έπρεπε να πάρω μερικές σημαντικές αποφάσεις. Στράφηκα απεγνωσμένα στον Θεό για καθοδήγηση. Οδηγήθηκα στο παρακάτω εδάφιο της κυρίας Eddy σχετικά με την καθοδήγηση των Ισραηλιτών από τον Θεό, κατά την Έξοδό τους από την Αίγυπτο: «Η μεγαλοπρεπής Επιστήμη δεν σταματά, αλλά βαδίζει μπρος απ’ αυτούς, στήλη νεφέλης την ημέρα και φωτιάς τη νύχτα, οδηγώντας σε θεία ύψη (Επιστήμη και Υγεία, σελ. 566). Αυτή η εικόνα της θείας φροντίδας – απεικονίζεται από ένα σύννεφο την ημέρα και μία στήλη φωτιάς τη νύχτα – μου έφερε μεγάλη ανακούφιση και αυτή η έμπνευση καθησύχασε τη σκέψη μου και με βοήθησε να κάνω τις σωστές επιλογές.
Μία λογοτεχνική αναφορά, ένα παράδειγμα από τις φυσικές επιστήμες, ή ακόμη και μία παρομοίωση από τον αθλητισμό, μπορεί να βοηθήσει την ανθρώπινη συνείδηση να αντιληφθεί μία μεταφυσική έννοια, αλλά αυτοί οι μηχανισμοί είναι μόνο ένα όχημα που μας βοηθάει να οδηγηθούμε στην κατανόηση. Αυτό που είναι πραγματικά πολύτιμο και αληθινό είναι η θεμελιώδης πνευματική αλήθεια, την οποία ο Χριστός μας αποκαλύπτει. Αυτό που πραγματικά έχει σημασία είναι ότι δεχόμαστε αυτές τις αλήθειες ως φυσικό συστατικό της αληθινής μας συνείδησης. Τότε, όλο και περισσότερο θα διαμορφώνουν το πώς βλέπουμε τη ζωή μας, τη σχέση μας με τον Θεό και τον συνάνθρωπο μας.
Όταν παραδεχόμαστε και χαιρόμαστε την αλήθεια σχετικά με την ύπαρξη, θα αποκτήσουμε μία σαφέστερη κατανόηση του τι σημαίνει «καίεται η καρδία ημών εν ημίν.»
