Πριν από μερικά χρόνια, ένα μικρό εξόγκωμα εμφανίστηκε στο μέσα μέρος του αριστερού μου καρπού. Δεν με ενοχλούσε, αλλά ήταν μάλλον αντιαισθητικό. Κάθε φορά που το έβλεπα, δήλωνα ότι δεν ήταν μέρος του σώματός μου, επειδή ο Θεός δεν το δημιούργησε. Για πολλούς μήνες προσευχόμουν μάλλον επιπόλαια, γιατί δεν ήμουν σίγουρη ότι θα έπρεπε κανείς να «ενοχλήσει» τον Θεό για πράγματα, που είχαν σχέση με την εμφάνιση.
Μια μέρα στη διάρκεια μιας πνευματικής συζήτησης στο διαδίκτυο, κάποιος ρώτησε τον πρακτίσιονερ της Χριστιανικής Επιστήμης αν ήταν σωστό να προσευχηθεί για την φαλάκρα. Ο πρακτίσιονερ του απάντησε ότι προσευχόμαστε για οτιδήποτε απασχολεί τη σκέψη μας. Έτσι, άρχισα να προσεύχομαι με μεγαλύτερη θέρμη γι’ αυτή την μικρή παραμόρφωση.
Το Νοέμβριο του 2008, έπρεπε να ταξιδέψω στο εξωτερικό για δουλειά. Στην ησυχία του δωματίου του ξενοδοχείου, μακριά από τη συνηθισμένη φασαρία της οικογενειακής ζωής , ρώτησα τον Θεό γιατί αυτή η κατάσταση δεν είχε αλλάξει. Η απάντηση ήρθε αμέσως: «Η σκέψη σου δεν έχει αλλάξει, έτσι δεν είναι;». Γέλασα, γιατί πράγματι αυτό ήταν αλήθεια.
Μετά από αυτό, οι προσευχές μου άλλαξαν· έπαψα να αρνούμαι την κατάσταση, κι’ άρχισα να ζητώ από τον Θεό να μου δείξει τι έπρεπε να μάθω. Καταλάβαινα ότι κάτι έπρεπε να αλλάξει στη σκέψη μου, κι’ εμπιστεύθηκα τον Θεό να μου αποκαλύψει αυτό που χρειαζόμουν. Μελετούσα το εβδομαδιαίο βιβλικό μάθημα της Χριστιανικής Επιστήμης πιο βαθιά και πραγματικά πρόσεχα να νοιώσω πνευματική διαίσθηση και έμπνευση. Το πρώτο πράγμα που αντιλήφθηκα καθαρά ήταν ότι το ανθρώπινο σώμα είναι μόνο η προβολή της θνητής σκέψης, κι’ όχι η πραγματική ουσία της ζωής. Παίρνοντας θάρρος από αυτή την έμπνευση, συνέχισα να προσεύχομαι, ρωτώντας τον Θεό τι άλλο χρειαζόταν να μάθω για να θεραπευτώ.
Μετά από λίγο καιρό, παρακολουθούσα μια Τετάρτη την συνάθροιση των μελών στην Εκκλησία του Χριστού, Επιστήμονα, της περιοχής μου. Τα εδάφια που διαβάστηκαν αναφέρονταν στις πολλές θεραπείες του Ιησού και μου φανέρωσαν πολύ καθαρά, ότι δεν υπάρχει θνητός νους. Υπάρχει μόνο μία δημιουργία, μία άπειρη έκφραση του ενός θείου Νου. Επομένως δεν μπορεί να υπάρχει τίποτε αντίθετο του Θεού ή χωριστά από τον Θεό. Με άλλα λόγια, δεν υπάρχει θνητός νους, που να προβάλει την εικόνα ενός ατελούς σώματος.
Μέχρι τότε, είχα φαντασθεί ότι το ανθρώπινο σώμα ήταν κάτι σαν ένα ολόγραμμα, όχι ουσιώδες αλλά δευτερεύουσας σημασίας, που χρειάζεται να το κατευθύνουμε. Όταν είδα ότι υπάρχει μόνο ο Θεός και η έκφρασή Του, κατάλαβα ότι δεν μπορούσε να υπάρχει θνητός νους και επομένως ούτε «ολόγραμμα». Όπως ακριβώς μια ταινία σταματά να προβάλλεται όταν ο μηχανικός προβολής κλείνει την μηχανή έτσι και η ψευδαίσθηση της υλικότητας εξαφανίζεται όταν καταλάβουμε ότι δεν υπάρχει θνητός νους να προβάλλει μια εναλλακτική πραγματικότητα. Υπάρχει μόνο η τέλεια δημιουργία του Θεού. Ένοιωσα χαρά γι’ αυτή την αλήθεια, ότι δεν υπάρχει θνητός νους και για πολλές εβδομάδες ένοιωθα ότι βρισκόμουν πάνω από κάθε πρόβλημα. Είδα ότι ο Θεός είναι τα «Πάντα εν πάσι», επομένως δεν υπήρχε τίποτε που θα με έκανε να αντιδράσω ή να ενοχληθώ. Στο διάστημα αυτό, το μικρό εξόγκωμα στον καρπό μου, απλά εξαφανίστηκε.
Έχουν περάσει πέντε χρόνια αφότου έγινε αυτή η θεραπεία, και ο καρπός μου παραμένει λείος μέχρι σήμερα. Τώρα, κάθε φορά που κοιτάζω τον τέλειο καρπό μου, χαίρομαι γι’ αυτή την πρόοδο. Τα Χριστούγεννα ήρθαν ακριβώς μετά από αυτή τη θεραπεία και καθώς τραγουδούσα τα κάλαντα εκείνο τον χρόνο, δεν μπορούσα παρά να τα τραγουδώ με όλη μου την καρδιά. Για πρώτη φορά ένοιωσα ότι πραγματικά κατάλαβα το νόημα των Χριστουγέννων και το εκπληκτικό δώρο της Αλήθειας, που ήρθε στην ανθρωπότητα μέσω του Ιησού Χριστού.
Naomi Short, Ottawa, Ontario, Canada
