«Ο Θεός είναι αγάπη» (Ιωάννης Α’ 4:8). Αυτές οι τρείς λέξεις, συνδυασμένες με τις πιο βασικές ιδέες της Χριστιανικής Επιστήμης, με βοήθησαν όταν έπαιρνα μέρος σε ένα ποδοσφαιρικό τουρνουά.
Έπαιζα μπάσκετ με φίλους μου στην ώρα της γυμναστικής και στραμπούλιξα τον αριστερό μου αστράγαλο καθώς έκανα ένα ριμπάουντ. Αμέσως, περπάτησα προς την άκρη του γηπέδου και σκέφτηκα το Σαββατοκύριακο που ερχόταν. Έπρεπε να ταξιδέψω στη Νεβάδα για ένα περιφερειακό ποδοσφαιρικό τουρνουά με την ομάδα μου. Ομάδες από όλη τη Γιούτα, Νεβάδα και Αριζόνα θα έπαιρναν μέρος, με σκοπό οι καλύτερες ομάδες να προχωρήσουν σε εθνικό επίπεδο.
Ο τραυματισμός έγινε Τετάρτη και είχε οριστεί να παίξουμε το πρώτο μας παιχνίδι στις 2,00 μ.μ. την Παρασκευή. Αρχικά σκέφθηκα ότι ο τραυματισμός δεν ήταν σοβαρός, καθώς στο παρελθόν είχα στραμπουλίξει τον αστράγαλό μου πολλές φορές, γι’ αυτό τον λόγο προσπάθησα να διώξω κάθε κακή σκέψη. Αλλά αυτή τη φορά ένοιωσα διαφορετικά. Μόλις επέστρεψα στο σπίτι, έβγαλα το παπούτσι μου και ο αστράγαλός μου ήταν πολύ πρησμένος. Άρχισα να προσεύχομαι. Αν και ενημέρωσα τους γονείς μου για την κατάσταση, ήθελα να προσευχηθώ γι’ αυτό μόνος μου γιατί ένοιωθα ότι θα ενίσχυε την πνευματική μου ανάπτυξη.
Ανέτρεξα σε κάποιες ιδέες που είχα μάθει στο Κυριακάτικο Σχολείο της Χριστιανικής Επιστήμης, όπως, τα επτά συνώνυμα για τον Θεό. Στην αρχή, άρχισα να προσεύχομαι για το Πνεύμα. Ο Θεός μου έδωσε όλο το πνεύμα που χρειαζόμουν για να δείξω τον καλύτερο εαυτό μου στο γήπεδο. Είχα πάθος για το ποδόσφαιρο και ο Θεός μου έδωσε όλη την ενέργεια για να Τον εκφράσω. Προσευχήθηκα με την εξής περικοπή από την Αγία Γραφή: «Και εν κοιλάδι σκιάς θανάτου αν περιπατήσω, δεν θέλω φοβηθή κακόν, διότι συ είσαι μετ’ εμού, η ράβδος σου και η βακτηρία σου αύται με παρηγορούσιν (Ψαλμοί 23:4). Είδα ότι η «βακτηρία», που αναφέρεται σ’ αυτή την περικοπή, ήταν η δύναμη του Θεού και ότι Αυτός θα με παρηγορούσε και θα με ενδυνάμωνε σε περιόδους ανάγκης. Προσευχήθηκα με αυτές τις ιδέες για το διάστημα μέχρι το τουρνουά και κατά τη διάρκεια της διαδρομής μέχρι την εκδήλωση.
Όταν φθάσαμε στο ξενοδοχείο, ένα μήνυμα μου ήρθε από τον Θεό διαβεβαιώνοντάς με ότι Αυτός είναι η απόλυτη Αγάπη. Σκέφτηκα αυτή την ιδέα σε συνδυασμό με μια περικοπή από την πνευματική ερμηνεία της Προσευχής του Κυρίου από την Mary Baker Eddy «Και η Αγάπη αντανακλάται σε αγάπη» (Επιστήμη και Υγεία με Κλειδί των Γραφών, σελ.17). Δεδομένου ότι ο Θεός με αγαπούσε χωρίς όρους, η αγάπη Του ακτινοβολούσε μέσα από μένα και φώτιζε την απεριόριστη αγάπη μου για το ποδόσφαιρο. Προσευχήθηκα με αυτή την ιδέα της αγάπης για την υπόλοιπη νύχτα, και σκεπτόμουν με πόσους πολλούς τρόπους ο Θεός μου έδειχνε την αγάπη Του και όλους τους λόγους που αγαπούσα το ποδόσφαιρο.
Το πρωί, ο αστράγαλός μου με πονούσε λίγο και ήταν ακόμη πρησμένος και δεν μπορούσα να φορέσω τα αθλητικά μου παπούτσια. Καθώς πλησίαζε η ώρα να αρχίσει το παιγνίδι, η ομάδα μου άρχισε να με ενθαρρύνει, πράγμα το οποίο είδα σαν αγάπη που έρχεται από τον Θεό. Αυτό το παράδειγμα με βοήθησε να καταλάβω καλύτερα πως λειτουργεί η αγάπη του Θεού. Τότε πήρα κουράγιο να κάνω προθέρμανση, αλλά ήμουν ακόμη επιφυλακτικός για το αν ήμουν σε θέση να παίξω. Είχα αποφασίσει ότι δεν θα έπαιζα εκτός εάν δεν είχα κανένα εμπόδιο στις κινήσεις μου – έπρεπε να είμαι σίγουρος ότι δεν έπαιζα με την ανθρώπινη θέληση, αλλά μετά την καθοδήγηση του Θεού.
Καθώς έβγαινα στο γήπεδο, είπα στον Θεό, «Παίζω για Σένα». Τότε ένοιωσα άμεση ανακούφιση στον αστράγαλό μου, και έτρεξα δυνατά, μόνο λίγα δευτερόλεπτα αφότου βρέθηκα στο γήπεδο. Δεν ένοιωσα κανένα πόνο και ήμουν σε θέση να κινηθώ χωρίς πρόβλημα. Μετά το παιγνίδι, ήξερα ότι η απουσία του πόνου δεν οφειλόταν μόνο γιατί τον ξέχασα προσωρινά, αλλά γιατί δόξασα την αγάπη του Θεού μέσω του ποδοσφαίρου.
Εκτός από αυτή τη νίκη, εκείνο το βράδυ παρατήρησα ότι το πρήξιμο άρχισε να υποχωρεί. Άκουσα ξανά το μήνυμα του Θεού και συνειδητοποίησα ότι έπρεπε να δω τη θεραπεία μέχρι την ολοκλήρωσή της. Αυτή τη φορά, αντί να στραφώ στην αγάπη μου για το ποδόσφαιρο καθώς προσευχόμουν, έστρεψα την αγάπη μου πιο άμεσα στον Θεό. Επειδή αγαπούσα τον Θεό απόλυτα και Τον αφουγκραζόμουν, είδα ότι ήταν σημαντικό να συνειδητοποιήσω ότι Εκείνος ήταν που μου έδινε οτιδήποτε χρειαζόμουν. Προσευχόμουν όλη εκείνη τη νύχτα πριν το επόμενο παιγνίδι μας. Ένοιωσα αυτοπεποίθηση ότι ο Θεός μου έδινε δύναμη, και δεν ήμουν επιφυλακτικός στο να παίξω όταν θα ερχόταν η ώρα του παιγνιδιού. Όταν μπήκα στο γήπεδο, ο αστράγαλός μου ήταν φυσιολογικός, και δεν ένοιωσα κανένα πόνο σ’ όλους τους υπόλοιπους αγώνες. Μετά το τελευταίο μας παιγνίδι, συνειδητοποίησα ότι ακόμη και οι πιο απλές ιδέες για την Αγάπη θεραπεύουν.
