Σε όλο τον κόσμο, οι άνθρωποι αποζητούν την ειρήνη .Όχι απλώς σταθερότητα σε κάποιες περιοχές και πόλεμο σε άλλες - αλλά αυτό που πραγματικά ψάχνουμε, μπορεί να ονομαστεί «η τέλεια ειρήνη». Πώς μοιάζει η τέλεια ειρήνη; Πώς μπορούμε να την αναγνωρίσουμε;
Η Βίβλος υπόσχεται: «Θέλεις φυλάξει εν τελεία ειρήνη το πνεύμα το επί σε επιστηριζόμενον , διότι επί σε θαρρεί» (Ησαΐας 26:3 ).Το να επιστηριζόμαστε στον Θεό σημαίνει να έχουμε την συνείδησή μας τόσο γεμάτη με θείες σκέψεις ώστε, να μην υπάρχει χώρος για ο,τιδήποτε αντίθετο .Βλέπουμε τον κόσμο και όλα όσα υπάρχουν σε αυτόν, με τον τρόπο που τα βλέπει ο Θεός. Και, πώς βλέπει ο Θεός τον κόσμο; Το πρώτο κεφάλαιο της Γενέσεως καταλήγει: «και ο Θεός είδε πάντα όσα εποίησεν και, ιδού, ήσαν καλά λίαν» (στίχος 31). Αυτή η άποψη δεν αφήνει χώρο για σύγκρουση, διαφωνία ή πόλεμο.
Ο Ελισσαίος ,ένας από τους προφήτες της Παλαιάς Διαθήκης, παραθέτει ένα αποτέλεσμα της «τέλειας ειρήνης». Το έκτο κεφάλαιο των Βασιλέων Β’ περιγράφει πώς ο Ελισσαίος αναμείχθηκε σε έναν,κατά τα φαινόμενα, παρατεταμένο πόλεμο μεταξύ Συρίας και Ισραήλ. Αναφέρει ότι ο βασιλιάς της Συρίας εκήρυξε πόλεμο στο Ισραήλ και έστειλε τον στρατό του να καταδιώξει τους Ισραηλίτες. Ο Ελισσαίος, δια της προσευχής, κατάφερε να μαντεύσει τα σχέδια των Σύρων και φανέρωσε την θέση τους στον βασιλιά του Ισραήλ, τουλάχιστον τρεις φορές ,ώστε να τους αποφύγει (στίχος 10). Ο βασιλιάς της Συρίας ήθελε να αιχμαλωτίσει τον Ελισσαίο και να τον μεταφέρει στην Συρία και έστειλε μεγάλο αριθμό στρατιωτών με άλογα και άρματα να περικυκλώσουν την πόλη Ντοτάν, όπου βρισκόταν ο Ελισσαίος. Το πρωί, ο υπηρέτης του Ελισσαίου είδε τον στρατό, που είχε περικυκλώσει την πόλη και το ανέφερε έντρομος στον προφήτη. Όμως ο νους του Ελισσαίου επιστηριζόταν τόσο στον Θεό, ώστε μπορούσε με βεβαιότητα να γνωρίζει πως η δύναμη του Θεού, που τον υποστήριζε, ήταν μεγαλύτερη από την δύναμη του εχθρικού στρατού. Ο Ελισσαίος προσευχήθηκε ζητώντας να ανοιχθούν και τα μάτια του υπηρέτη του και, όταν ανοίχθηκαν, ο υπηρέτης είδε «το όρος πλήρες ίππων και αμαξών πυρός περί τον Ελισσαιέ» (στίχος 17).
Στην συνέχεια, μαθαίνουμε ότι οι στρατιώτες χάνουν το φως τους και ο Ελισσαίος τους οδηγεί στον βασιλιά του Ισραήλ, όπου οι οφθαλμοί τους ανοίγονται Ο βασιλιάς ρωτά αν θα ήταν καλό να εκτελέσει τον Συριακό στρατό ,αλλά ο Ελισσαίος του λέει να τους προσφέρει τροφή και νερό και να τους στείλει πίσω. Ο στρατός επέστρεψε στον βασιλιά της Συρίας και η Βίβλος καταγράφει: «Και δεν ήλθον, πλέον, τα τάγματα της Συρίας εις την γην του Ισραήλ» (στίχος 23). Με άλλα λόγια, επετεύχθη μία μορφή «τέλειας ειρήνης» - τα σύννεφα του πολέμου διαλύθηκαν με την κατανόηση, πρωτίστως, της καλοσύνης του Θεού.
Ας παραθέσουμε και ένα πιο σύγχρονο παράδειγμα. Κατά την διάρκεια του Ρωσσοϊαπωνικού πολέμου του 1904 – 1905, η Mary Baker Eddy, η οποία ανακάλυψε και ίδρυσε την Χριστιανική Επιστήμη, έγραψε ένα άρθρο με τίτλο «Πώς θα μπορούσε να κοπάσει η διαμάχη», το οποίο περιελάμβανε αυτές τις λέξεις: «Η υπακοή της Πρώτης Εντολής του Εβραϊκού Δεκαλόγου – “Μην έχεις άλλους θεούς πλην εμού” - αρκεί για να κοπάσει κάθε διαμάχη ( The First Church of Christ, Scientist, and Miscellany, σελ.279). Πώς υπακούμε την Πρώτη Εντολή; Διατηρούμε την σκέψη μας τόσο γεμάτη με την καλοσύνη του Θεού ώστε δεν υπάρχει χώρος για τίποτε άλλο. Το επιτυγχάνουμε αναγνωρίζοντας ότι δεν υπάρχει άλλη δύναμη ,άλλη νοημοσύνη, πέραν του Θεού. Όποια ανθρώπινη κατάσταση και αν διακρίνουμε είτε αυτή είναι διαμάχη σε διαπροσωπικό είτε σε διεθνές επίπεδο - ένας νους πλήρης με την θεία καλοσύνη βρίσκεται σε ειρήνη.
Αρκετούς μήνες μετά από αυτό το άρθρο, η Eddy παρακάλεσε όλα τα μέλη της Μητρός Εκκλησίας να προσευχηθούν ώστε η Ρωσσία και η Ιαπωνία να λύσουν τις διαφορές τους ειρηνικά. Ένας Ρωσσοαμερικανός μαθητής της Χριστιανικής Επιστήμης ,ο Μόρρις Γουέμπερ ,της έγραψε αναφέροντας ότι δυσκολεύτηκε, στην αρχή , να προσευχηθεί για την ειρήνη. Περιέγραψε τι κέρδισε όταν συνέχισε να προσπαθεί να προσευχηθεί: «Υπέροχη γαλήνη με κατέκλυσε, εκείνη την στιγμή, διότι μπορούσα να δω την αδελφοσύνη των παιδιών του Θεού, τέλεια και αιώνια, και αυτή η πεποίθηση απέκλεισε κάθε προκατάληψη και επέτρεψε στην Αγάπη να κυριαρχήσει» (Ένας Ρώσσος περί Ειρήνης,Sentinel, 21 Οκτωβρίου 1905).
Μήπως αυτή η προσευχή δεν στρέφει το βλέμμα μας προς την «τέλεια ειρήνη» για την οποία μιλάει η Βίβλος ; Παραμέρισε την έντονη δυσκολία ή αντίδραση, που ο Γουέμπερ αισθανόταν και του επέτρεψε να προσευχηθεί αμερόληπτα ώστε να σταματήσει η σύρραξη. Καθώς προσευχόμαστε, διακρίνουμε πνευματικά μηνύματα ειρήνης σταλμένα από τον Θεό, τα οποία αγκαλιάζουν όλους όσους εμπλέκονται σε μία σύγκρουση. Ας προσθέσω ότι ο Ρωσσοϊαπωνικός πόλεμος έληξε με την συνθήκη του Πόρτσμουθ, που διέλυσε τις ανησυχίες και των δύο κρατών και οδήγησε σε ειρήνη, η οποία κράτησε πάνω από 30 χρόνια.
Στο Επιστήμη και Υγεία με Κλειδί των Γραφών, η Mary Baker Eddy λέει ότι η Πρώτη Εντολή είναι το αγαπημένο της εδάφιο (σελ. 340). Σε άλλο σημείο της ίδιας σελίδας , αναφέρει: «ένας άπειρος Θεός, το καλό, ενώνει ανθρώπους και έθνη, εγκαθιδρύει την αδελφοσύνη μεταξύ των ανθρώπων, τερματίζει τους πολέμους, εκπληρώνει τα λόγια της Γραφής «θα αγαπάς τον πλησίον σου ως σεαυτόν ..»
Αυτά είναι τα αρμονικά και ειρηνικά αποτελέσματα, που, οπωσδήποτε, επακολουθούν όταν βλέπουμε τα πράγματα όπως τα βλέπει ο Θεός, αναγνωρίζοντας ότι η δημιουργία Του δεν περιλαμβάνει κανένα στοιχείο βίας ή διαμάχης. Ο,τιδήποτε και αν αντιμετωπίζουμε, σε επίπεδο προσωπικό, κοινότητας, έθνους ή διεθνές, μπορεί να έχει σαν αποτέλεσμα την «τέλεια ειρήνη».
