Είναι δυνατόν για τις αναπτυσσόμενες χώρες να αποκτήσουν ειρήνη και ευημερία και να δημιουργήσουν μια στέρεη βάση για διαρκή δημοκρατία και σταθερή ανάπτυξη; Από τη δεκαετία του 1990, οι προσπάθειες να εδραιωθεί η δημοκρατία στην Αφρική σημαδεύτηκαν από πολιτική αστάθεια, αλλά οι συνεχείς προσπάθειες έφεραν πρόοδο και συγχρόνως μεγαλύτερη ελευθερία έκφρασης και καλύτερες συνθήκες για τις γυναίκες. Αλλά υπάρχει ακόμα πολύς δρόμος που πρέπει να διανύσουμε για να υπερνικήσουμε μεγαλύτερες προκλήσεις, που προέρχονται από την έλλειψη διαφάνειας μερικών κυβερνήσεων στη διαχείριση των υποθέσεών τους. Επίσης, προκλητική είναι η αδιαφορία τους για την ευημερία των πολιτών τους, που επιτείνει την φτώχεια, την αδικία και την διαφθορά.
Πιστεύοντας ότι η ευημερία ενός έθνους είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με τις πολιτικές και οικονομικές συνθήκες, οι άνθρωποι εναποθέτουν τις ελπίδες τους στους πολιτικούς, στο κυβερνητικό σύστημά τους και στους ανθρώπινους νόμους και κανονισμούς, που δεν είναι πάντοτε αξιόπιστοι ή μακράς διάρκειας. Από τη στιγμή που μια κυβέρνηση δεν ανταποκρίνεται στις προσδοκίες των πολιτών, επικρίνεται, αμφισβητείται και είναι υπόλογος για όλα τα προβλήματα.
Από την άλλη πλευρά, η Αγία Γραφή δείχνει ότι όταν τα άτομα έχουν σαν κίνητρο την επίτευξη του κοινού καλού, ο Θεός υποστηρίζει τόσο την πρόοδό τους όσο και την πρόοδο της κοινωνίας. Ο Νεεμίας, για παράδειγμα, ήθελε να ξανακτίσει τα τείχη της Ιερουσαλήμ και να την προστατεύσει από τους εχθρούς της, οι οποίοι την είχαν καταστρέψει παλαιότερα και είχαν αιχμαλωτίσει τα παιδιά του Ισραήλ (Νεεμίας,Κεφ.1-6). Επιθυμούσε βαθιά το συλλογικό καλό, αλλά οι αντίπαλοί του με εκφοβισμούς απειλούσαν τις προσπάθειές του. Σχημάτισαν μια συμμαχία για να επιτεθούν στην Ιερουσαλήμ και να εμποδίσουν την ανοικοδόμησή της.
Ο Νεεμίας αντιστάθηκε στις επιβουλές των εχθρών βασιζόμενος στον Θεό και αποφάσισε να ανοικοδομήσει τα τείχη, τα οποία ήταν τόσο σημαντικά γι’ αυτόν και τον λαό του. Όλοι έπρεπε να μείνουν πολύ σταθεροί ενάντια σε μια ισχυρή εναντίωση.
Τα πνευματικά εργαλεία, τα οποία τον βοήθησαν να θριαμβεύσει, ήταν η προσευχή, η εμπιστοσύνη στον Θεό, η επαγρύπνηση, το θάρρος, η αγάπη, η ταπεινοφροσύνη, η διάκριση του καλού και η πίστη στη δύναμη της καλοσύνης. Χάρη στη μεγάλη εμπιστοσύνη που είχε ο Νεεμίας στον Θεό, το τείχος ανοικοδομήθηκε και ήρθε ειρήνη όχι μόνο για τα παιδιά του Ισραήλ, αλλά επίσης και για τους εχθρούς τους.
Στη σημερινή εποχή οι εχθροί φαίνονται να είναι η κακή διακυβέρνηση, η έλλειψη πόρων, το μίσος, ο πόλεμος και οι αρρώστιες. Αλλά όλοι αυτοί οι εχθροί μπορούν να αντιμετωπιστούν με την κατανόηση ότι μόνον ο Θεός κυβερνά το σύμπαν, και ότι η παντοδυναμία Του δίνει δύναμη και προάγει την πρόοδο. Η Mary Baker Eddy γράφει στο βιβλίο της Επιστήμη και Υγεία με Κλειδί των Γραφών, «Αντιστάσου στο κακό – στην κάθε είδους πλάνη – και θα φύγει από σένα (σελ.406). Το κακό δεν έχει καμία βάση για να του δώσει δύναμη ή ζωή, επειδή ο Θεός είναι η μόνη δύναμη.
Στις αρχές της καριέρας μου ήμουν υπεύθυνος λογιστής σε ένα τοπικό παράρτημα του Υπουργείου Γεωργίας της χώρας μου. Όλα πήγαιναν καλά μέχρις ότου ανέλαβα την διεύθυνση του παραρτήματος μετά την ξαφνική αναχώρηση του άμεσου επόπτη μου. Η πιο βαθιά μου επιθυμία ήταν να εφαρμόσω νέες διαδικασίες που θα απέτρεπαν την ατιμία. Ως εκ τούτου, θέσπισα κανόνες βασισμένους στην αυστηρότητα και την ακεραιότητα καλών συστημάτων διαχείρισης. Ήμουν πεπεισμένος ότι αυτοί οι κανόνες θα προήγαγαν το συλλογικό καλό και την πρόοδο στο τμήμα μου.
Αλλά αυτή η κίνηση δεν άρεσε σε κάποιους υπεύθυνους. Χαρακτηρίστηκα ως αντίπαλος του καθεστώτος. Ο διευθυντής μου αντικατέστησε την υπογραφή μου στους λογαριασμούς της τράπεζας με την υπογραφή ενός άλλου υπαλλήλου. Στη συνέχεια, καθαιρέθηκα από τη θέση μου.
Όταν βρέθηκα αντιμέτωπος με αυτή την κατάσταση, προσευχήθηκα πολύ και στράφηκα στον Θεό για να κατανοήσω ότι Αυτός είχε τον έλεγχο κάθε κατάστασης, και της δικής μου, εκείνης της οικογένειάς μου και αυτής του τμήματός μου. Καταλάβαινα ότι ο Θεός ήταν η μόνη Αρχή που κυβερνά τα πάντα. Η Αρχή αυτή είναι Αγάπη, και επομένως φροντίζει να ικανοποιηθούν όλες οι ανάγκες μας. Γνώριζα, επίσης, ότι ο Θεός ανταμείβει την τίμια, ανιδιοτελή εργασία. Κατέβαλα προσπάθεια για να δω τις καλές ιδιότητες στους άλλους, συμπεριλαμβανομένων του διευθυντή μου και όλων των πολιτικών της χώρας μου. Ήμουν πεπεισμένος, ειδικά, ότι οι προσευχές μου να δω την αληθινή ταυτότητα του διευθυντή μου, που δημιουργήθηκε κατ’ εικόνα και ομοίωση του Θεού, θα αντικατοπτρίζονταν στην τακτοποίηση που θα γινόταν στην εργασιακή μου κατάσταση, γιατί ο Θεός είναι η Αρχή της αρμονίας.
Μια μέρα, κατά τη διάρκεια ενός ελέγχου των αποθεμάτων των γεωργικών συντελεστών παραγωγής (προϊόντα απαραίτητα για την λειτουργία μιας φάρμας), ο διευθυντής μου αναγκάστηκε να με παρακαλέσει να βοηθήσω με την πείρα μου μερικούς επιθεωρητές. Αυτή η συνεργασία μας επέτρεψε να εκθέσουμε τα ελαττώματα στο σύστημα διαχείρισης, που ήταν εν χρήσει, και έδινε την δυνατότητα σε κάποιον να καταχράται χρήματα και να κλέβει εμπορεύματα. Επίσης, απάλλαξε τον διευθυντή μου, ο οποίος ήταν αθώος από κάθε τέτοια συμπεριφορά, από το να θεωρηθεί ύποπτος για τέτοιες πρακτικές. Όλες οι διαδικασίες που είχα προτείνει, στη συνέχεια, εγκρίθηκαν να χρησιμοποιηθούν και σε άλλες υπηρεσίες του υπουργείου. Από εκείνο το σημείο, πόροι που αφορούσαν γεωργικά προϊόντα δεν διοχετεύονταν πια προς άλλες κατευθύνσεις και οι αγρότες άρχισαν να τους παίρνουν έγκαιρα για την εποχή της καλλιέργειας. Αυτό τους βοήθησε να βελτιώσουν την απόδοσή τους και κατά συνέπεια έφερε μια αύξηση των εσόδων τους. Τα αποτελέσματα επιβεβαίωσαν για μένα αυτή την πρόταση από το Επιστήμη και Υγεία «Η Αλήθεια είναι πάντοτε νικητής» (σελ.380).
Πριν από αυτό το αίσιο τέλος, παρά την αποθάρρυνση, έμεινα ακλόνητος στο γεγονός ότι ο Θεός πάντα απαντάει στις προσευχές μας, και ότι το καλό είναι διαρκές, παρά τις φαινομενικές δυσκολίες. Κατάλαβα ότι στην πραγματικότητα, οι Αρχές της χώρας μου ήταν επιδεκτικές στο καλό και είχαν την επιθυμία να διοικήσουν δημόσιες υπηρεσίες αποτελεσματικά, με γνώμονα το γενικό συμφέρον ου πληθυσμού. Στην πραγματικότητα, η αληθινή τους φύση δεν θα τους επέτρεπε να κάνουν οτιδήποτε άλλο εκτός από το καλό.
Το να εργάζεται κανείς για το συλλογικό καλό είναι μια βαθειά έκφραση αγάπης προς τον πλησίον ου και ως εκ τούτου ένας πολύτιμος τρόπος να συνεισφέρει στη δημοκρατία, στην καλή διακυβέρνηση και στην ανάπτυξη.
