Φανταστείτε πως βρίσκεστε στον ωκεανό. Κλείστε τα μάτια σας. Ακούτε τα κύματα , που σκάνε στην παραλία; Αισθάνεστε την ρυθμική παλινδρόμηση της θάλασσας;
Τα κύματα ακολουθούν το ένα το άλλο ακατάπαυστα. Τίποτα δεν σταματά την παλινδρόμηση του ωκεανού.
Τώρα, σκεφτείτε ότι ο ωκεανός είναι μία λογοτεχνική μεταφορά για την Ζωή. Όπως ο ωκεανός, έτσι και η Ζωή , που η εκδότρια του Sentinel, Mary Baker Eddy, χρησιμοποιεί ως συνώνυμο του Θεού, διαρκώς σφύζει από δραστηριότητα και κίνηση. Και, επειδή η αληθινή ουσία της Ζωής πηγάζει από το πνεύμα όχι από την ύλη, η Ζωή ποτέ δεν σταματά, πάντα κυλά με ρεύματα προόδου και υγείας και συνεχώς προσφέρει ακατάπαυστα κύματα καλού.
Ποιά είναι τα καλά νέα για την δημιουργία της Ζωής; ( δηλαδή, για τον καθένα μας).
Η Ζωή και η δημιουργία της Ζωής είναι αχώριστες. H Mary Baker Eddy εκφράζει αυτή την ενότητα ως εξής: «Όπως μια σταγόνα νερού είναι ένα με τον ωκεανό, μια ακτίνα φωτός ένα με τον ήλιο, έτσι ακριβώς και ο Θεός και ο άνθρωπος, ο Πατέρας και ο υιός, είναι ένα σε ύπαρξη. Η Γραφή λέει: ‘Διότι εν αυτώ ζώμεν, και κινούμεθα, και υπάρχομεν’» (Επιστήμη και Υγεία με κλειδί των Γραφών, σελ.361). Επειδή είμαστε οι γιοί και οι θυγατέρες του Θεού, συνυπάρχουμε με την Ζωή ακριβώς όπως “μια σταγόνα νερού είναι ένα με τον ωκεανό.”
Η πρόταση της Γραφής, την οποία αναφέρει η κυρία Eddy, γράφτηκε από τον Απόστολο Παύλο: «Διότι εν αυτώ ζώμεν και κινούμεθα και υπάρχομεν, καθώς και τινές των ποιητών σας είπον: Διότι και γένος είμεθα τούτου» (Πράξεις 17:28).
Τι εξυψωτική σκέψη: Είμαστε βλαστοί του Πνεύματος! Πηγάζουμε από την Ζωή! Ξεκαθαρίζω πάλι, ότι λέγοντας Ζωή εννοώ την πνευματική ζωή, όχι τον βίο που καθορίζεται υλικά. Την Ζωή, που κινείται σε πολύ υψηλότερα επίπεδα από την ύλη. Την Ζωή, που είναι συνώνυμη με το Πνεύμα και με τα υπόλοιπα ονόματα, που η Mary Baker Eddy καθόρισε ως συνώνυμα του Θεού: Νους, Ψυχή, Αρχή, Αλήθεια και Αγάπη.
Και όπως ακριβώς η Ζωή υφίσταται σε επίπεδο ανώτερο της ύλης, έτσι ακριβώς και εμείς. Παρά τα φαινόμενα, είμαστε μόνον πνευματικοί.
Σαν βλαστοί του Πνεύματος - έκφραση Ζωής - όλοι έχουμε την δύναμη να αισθανθούμε την αέναη ενότητά μας με το καλό και ό,τι απορρέει από αυτό. Και όλοι μας δικαιούμαστε να απαιτούμε αυτή η πνευματική δυναμική να σχηματίζει την ανθρώπινη εμπειρία μας με αγαθοεργούς, χειροπιαστούς τρόπους.
Η Ζωή, ο Θεός, αφθονεί σε καλό πέραν κάθε ορίου. Το ίδιο και εμείς. Σαν παιδιά του Θεού έχουμε αφθονία καλού πέραν κάθε ορίου. Και δικαιούμαστε να δοκιμάζουμε αυτό το καλό - τώρα .
Η έστω και μερική κατανόηση αυτής της μεταφυσικής αλήθειας, μπορεί να διαλύσει την ομίχλη της θνητότητας και να μεταμορφώσει το ταξίδι του βίου μας ικανοποιώντας κάθε μας ανάγκη, από την ανάπτυξη των ικανοτήτων μας, την εμφάνιση ευκαιριών, το εισόδημα, την εργασία έως και την εξασφάλιση συντροφιάς, ασφάλειας, οικογένειας και υγείας.
Ο καθένας μας, οποτεδήποτε, μπορεί να σταθεί για ένα λεπτό και να βεβαιώσει νοερά ότι μόνονη αέναη, ενεργή δύναμη της θείας Αγάπης καθορίζει τα γεγονότα και τις καταστάσεις. Μπορούμε να εμπιστευόμαστε την τρυφερή ελεήμονα Αγάπη με την παρηγορητική της επιρροή να διασφαλίζει την σωτηρία μας και να εξαφανίζει τον φόβο, την ανησυχία και οποιοδήποτε δυστυχία και πρόβλημα.
Ο καθένας μας, οποτεδήποτε, μπορεί να σταθεί ένα λεπτό και να βεβαιώσει νοερά ότι μόνον η αέναη, στιβαρή δύναμη του θείου Νου σχεδιάζει, συγχρονίζει και κυβερνά κάθε τι, που αφορά την καθημερινότητά μας. Μπορούμε να εμπιστευόμαστε τον Νου να μας προσφέρει δύναμη, βοήθεια και υποστήριξη και να απομακρύνει τα σύννεφα της συγχύσεως, της καταπιέσεως και της απελπισίας.
Ο καθένας μας, οποτεδήποτε, μπορεί να σταθεί ένα λεπτό και να βεβαιώσει νοερά ότι μόνον ο Θεός, το καλό, έχει δύναμη.
Καταλαβαίνουμε, κάπως καλύτερα, την αέναη παρουσία και δράση του καλού διαβάζοντας την ακόλουθη πρόταση από το Επιστήμη και Υγεία :” Ο Θεός εκφράζει στον άνθρωπο την άπειρη ιδέα, που διαρκώς αναπτύσσεται, ευρύνεται και ανεβαίνει όλο και ψηλότερα από μιαν απεριόριστη βάση” (σελ.258).
Φανταστείτε : ο Θεός διαμορφώνει την ταυτότητα και την ύπαρξή μας – και, επομένως, τον ανθρώπινο χαρακτήρα και τις ικανότητές μας – συνεχώς ! Διαρκώς “ευρυνόμαστε και ανεβαίνουμε όλο και ψηλότερα”. Όπως ο ωκεανός στην πλημμυρίδα.
