Η απελπισία, που αισθάνονται όλοι οι Έλληνες, τονίστηκε δυστυχώς, περισσότερο με την αυτοκτονία του Δημήτρη Χρήστουλα στην πλατεία Συντάγματος, την Πέμπτη. Συμπάσχουμε μαζί του και με όλους όσους τον γνώριζαν.
Το αυξανόμενο ποσοστό αυτοκτονιών φέρνει στο προσκήνιο τον αντίκτυπο των επαχθέστατων οικονομικών μέτρων , της αδικίας και της σκληρότητας στην ζωή του καθενός. Δεν πρέπει να επιτρέψουμε αυτό το διάβημα απελπισίας να βρει μιμητές σε άλλους ανθρώπους. Δεν πρέπει λεπτό να ξεχνάμε ότι ο λόγος ,που ζούμε, είναι να δοξάζουμε το Θεό, ο οποίος είναι θεία Ζωή και Αλήθεια και Αγάπη. Αυτός είναι ο μοναδικός σκοπός μας. Κάθε ατομική ύπαρξη χρειάζεται. Κάθε ύπαρξη πρέπει να εκτιμάται. Αυτή είναι η θεία απαίτηση. Δεν είπε ο Ιησούς ότι ακόμη και οι τρίχες της κεφαλής μας είναι μετρημένες από τον Πατέρα; (Λουκάς 12: 7) Πρέπει να εκτιμούμε πόσο εξειδικευμένα και τρυφερά μάς γνωρίζει και μάς φροντίζει.
Αλλά τι συμβαίνει όταν μαύρες σκέψεις μοιάζουν να κυριεύουν την σκέψη μας και μάς οδηγούν σε τέτοια καταστροφική πράξη; Είναι αποτέλεσμα της νοητικής πιέσεως να συμπαραταχθούμε με τον φόβο και την απελπισία. Όμως, και μέσα από αυτό το σκοτάδι, λάμπει το φως του Χριστού. Ο Χριστός μας δείχνει την δύναμη της θείας Αγάπης.
H Mary Baker Eddy, που ανακάλυψε την Χριστιανική Επιστήμη, εξήγησε πώς η ανθρώπινη κατάστασή μας, όσο απελπιστική και αν είναι, επηρεάζεται από το θείον και θεραπεύεται. Έγραψε: Στην ερημιά της ανθρώπινης δυνατότητας κατανοήσεως η θεία Αγάπη ακούει και απαντάει στην ανθρώπινη κραυγή για βοήθεια και η φωνή της Αλήθειας υπαγορεύει το τι είναι πραγματικό για την ύπαρξή μας και, έτσι, απαλλάσσει τους θνητούς από τα βάθη της άγνοιας και της αμαρτίας. Αυτή είναι η ευλογία του Πατέρα. (Miscellaneous Writings 1883-1896 σ. 81).
Η πιο δραστική τοποθέτηση, την οποία μπορούμε να υιοθετήσουμε, και η οποία ταυτίζεται με το θείο ώστε να μπορεί να αποφέρει θετικά αποτελέσματα σε κάθε κοινωνική πτυχή, είναι να βασιστούμε στην δύναμη της προσευχής. Όπου μοιάζει να κυριαρχεί η αδικία - είτε με είτε χωρίς πρόθεση είτε επιβεβλημένη από ψυχρό εξτρεμισμό - υπάρχει ελπίδα. Η ελπίδα αυτή βασίζεται στον Χριστό. Ασφαλώς, το Πάσχα αυτό που γιορτάζουμε την πλήρη νίκη του Ιησού Χριστού εφ όλων των υλικών καταστάσεων, μας προσφέρεται το σπουδαιότερο μάθημα, που αναπτερώνει την ελπίδα. Οι προσευχές του Ιησού, που γνώριζε τι είναι ο Θεός και τι κάνει, απαντήθηκαν πλήρως.
Οι προσευχές μας απευθύνονται στον ίδιο Πατέρα, την πηγή κάθε σοφίας και χάριτος. Πώς μπορεί αυτή η προσευχή να επηρεάσει την ζωή μας; Η προσευχή εξαγνίζει την συνείδηση ατομικά και συλλογικά. Είναι η διαδικασία με την οποία ο καθένας έχει άμεση πρόσβαση στην θεία βοήθεια. Γι’ αυτό κανείς μας δεν είναι αβοήθητος, ότι κι αν συμβαίνει γύρω του.
Μπορούμε να πάμε κατ ευθείαν στον Πατέρα μας τον «εν τοις ουρανοίς», όπου κάθε φωνή ακούγεται, κάθε φόβος καταλαγιάζει και κάθε καρδιά ενθαρρύνεται. Οι προσευχές μας μάς μετατρέπουν σε ισχυρούς ακτιβιστές που απαιτούν, σαν παιδιά του Θεού, να παρακινώνται μόνον από Αυτόν. Γιατί; Διότι ο Χριστός αναλαμβάνει δράση στην προσευχή μας και μας δείχνει την θεία φύση μας εκ Θεού. Απαιτεί να εκφράζουμε εμπράκτως τις ιδιότητές Του. Φανερώνει την θεία σοφία σε κάθε περίσταση.
Οι προσευχές οι ταυτισμένες με τον Χριστό, μας κάνουν να αγκαλιάζουμε τους πάντες με αδελφική αγάπη. Και η προσευχή αποκαλύπτει πως έχουμε την άπειρη αφθονία των λύσεων του Θεού προς βοήθειά μας. Οι προσευχές μας δείχνουν την δύναμη της θείας Αγάπης να μας ανασύρει από το σκοτάδι. Καθιστούν σαφείς και την επιθυμία και την ικανότητα της θείας ευφυΐας και Αγάπης να αντιμετωπίζει κάθε ανθρώπινη κατάσταση.
Έχει αποδειχθεί επανειλημμένα ότι ο Θεός είναι «βοήθεια ετοιμοτάτη εν ταις θλίψεσι» (Ψαλμός 46:1). Ο 23ος ψαλμός δείχνει ότι ζούμε για να αποδεικνύουμε πως βεβαίως «χάρις και έλεος θα (μας) ακολουθούν πάσας τας ημέρας της ζωής (μας)». Αυτή είναι μία θεία υπόσχεση. Η ελπίδα για την ύπαρξη του θείου τρόπου και μέσων της Αλήθειας ανθίζει καταλήγοντας στην πίστη και την κατανόηση. Η θεία Αγάπη μάς καλεί εκ βαθέων. Μας δίνει την δύναμη να απορρίψουμε κάθε νοητική πίεση, που είναι αποτέλεσμα απελπισίας.
Είθε ο καθένας μας να προσεύχεται για να καταλάβει πώς είμαστε, όπως λέει η Βίβλος: «γένος εκλεκτόν, βασίλειον ιεράτευμα, έθνος άγιον, λαός τον οποίον απέκτησεν ο Θεός, δια να εξαγγείλητε τας αρετάς εκείνου, όστις σας εκάλεσεν εκ του σκότους εις το θαυμαστόν αυτού φως» (Πέτρος Α 2:9). Αυτή η αλήθεια ισχύει για κάθε Έλληνα και για κάθε άνθρωπο παγκοσμίως.
