Φιλανθρωπία σε όλους; Αγάπη για όλους;
Ανεξάρτητα από ότι πιστεύει ή εφαρμόζει κάποιος; Αλήθεια;! Αυτό είναι ότι ζητάει από τους Χριστιανούς Επιστήμονες ο Κανόνας «Αγάπη προς όλους» στο Καταστατικό της Μητέρας Εκκλησίας (σελ.47-48). Ίσως δεν μας εκπλήσσει και τόσο ότι η Χριστιανική Επιστήμη, που βασίζεται αποκλειστικά στις διδασκαλίες του Χριστού Ιησού, απαιτεί από μας να εκφράζουμε αγάπη άνευ όρων για όλους τους ανθρώπους, ακόμη και για εκείνους που διδάσκουν ή εφαρμόζουν δοξασίες που δεν βρίσκονται στις διδασκαλίες του Ιησού.
Ο κανόνας λέει: «Αγάπη προς όλους. Μολονότι τα μέλη της Εκκλησίας ταύτης δεν πιστεύουν εις τας διδασκαλίας της θεοσοφίας, του υπνωτισμού, ή του πνευματισμού, ουδεμίαν εχθρότητα τρέφουν προς εκείνους οι οποίοι πιστεύουν εις τοιαύτας διδασκαλίας και δεν θα τους κάμνουν κακό. Αλλά οποτεδήποτε ο Θεός καλέσει μέλος τι δια να δώσει μαρτυρίαν περί της Αλήθειας και να προασπίσει την Υπόθεσιν του Χριστού, το μέλος θα πράττει τούτο με αγάπην και χωρίς φόβον».
Αυτός ο κανόνας εγείρει δύο ερωτήματα για μένα. Πρώτον, γιατί η Mary Baker Eddy τονίζει αυτά τα τρία συστήματα δοξασίας – τη θεοσοφία, τον υπνωτισμό και τον πνευματισμό – από τα πολλά διαφορετικά συστήματα δοξασιών που είναι γνωστά στην ανθρωπότητα; Και πως προασπίζεται κανείς με αγάπη την Υπόθεση του Χριστού και να δώσει μαρτυρία για την Αλήθεια, χωρίς να καταδικάζει ή να βλάπτει εκείνους που είναι οπαδοί άλλων συστημάτων; Μέσα από κάποια έρευνα και πολλή προσευχή, απέκτησα την διορατικότητα που με βοήθησε να καταλάβω γιατί αυτός ο κανόνας και οι απαντήσεις σ’ αυτά τα δύο ερωτήματα είναι σήμερα σημαντικά θέματα και μπορούν να ενισχύσουν το θεραπευτικό μας έργο.
Στις δεκαετίες κατά τις οποίες η κα Eddy ανακάλυψε και ίδρυσε την Χριστιανική Επιστήμη, ο πνευματισμός και ο υπνωτισμός αναπτύχθηκαν κι’ έφθασαν στο ζενίθ τους, ενώ η θεοσοφία εξαπλώθηκε στον Δυτικό κόσμο με την ίδρυση της Θεοσοφικής Οργάνωσης στην Νέα Υόρκη το 1875.
Ο Robert Peel αναφέρει στην βιογραφία που έγραψε για την κα Eddy ότι η Θεοσοφική Οργάνωση ιδρύθηκε δύο εβδομάδες μετά την δημοσίευση του Επιστήμη και Υγεία,και ότι αυτή η κίνηση «μερικές φορές συνεχέετο με την Χριστιανική Επιστήμη. Αυτό στο σύστημα δοξασιών ήταν αφιερωμένο περισσότερο στον μυστικισμό, την μαγεία και τις απόκρυφες παραδόσεις της Ανατολής και ξεκίνησε απ’ αυτό που ο Γιανγκ αργότερα ονόμασε συλλογικό ασυνείδητο …» παρά στο Θεό (Mary Baker Eddy: The Years of Trial, Boston: The Christian Science Publishing Society, 1971, σελ.206). Είναι ενδιαφέρον να αναφέρουμε ότι οι Αγγλικές λέξεις πνευματισμός και ύπνωση επινοήθηκαν κατά τη διάρκεια ζωής της κας Eddy.
Καθώς η Χριστιανική Επιστήμη εμφανίστηκε στον κόσμο εκείνη την εποχή, συσχετίσθηκε με τα άλλα συστήματα δοξασιών, τα οποία ήταν πολύ δημοφιλή κατά το δεύτερο ήμισυ του 19ου αιώνα. Ότι η κα Eddy αφιέρωσε ένα ολόκληρο κεφάλαιο στον πνευματισμό στο βιβλίο της Επιστήμη και Υγεία – κι’ έκανε σαφείς τις απόψεις της για αυτό το θέμα δίνοντας τον τίτλο «Η Χριστιανική Επιστήμη κατά του πνευματισμού» - δείχνει την σημασία που έδινε στην διάκριση μεταξύ αυτών των δύο.
Ομοίως, ο υπνωτισμός ή μεσμερισμός, όπως ονομαζόταν από τον έναν από τους ιδρυτές του, τον Άντον Μέσμερ, αντικρούεται στο Επιστήμη και Υγεία με Κλειδί των Γραφών, στο κεφάλαιο «Αφαίρεση του Προσωπείου του Ζωικού Μαγνητισμού». Εκείνη την περίοδο, οι όροι ζωικός μαγνητισμός και μεσμερισμός συχνά χρησιμοποιούντο εναλλακτικά και τα σχόλια της κας Eddy σχετικά με αυτό το θέμα δείχνουν καθαρά την πεποίθησή της ότι οι αντιλήψεις αυτές αντιβαίνουν προς τον Χριστιανισμό και την Χριστιανική Επιστήμη.
Επί πλέον, η κα Eddy και οι πρώτοι Χριστιανοί Επιστήμονες έπρεπε να διευκρινίζουν συχνά την διακριτή και βασισμένη στον αρχικό Χριστιανισμό καταγωγή της Χριστιανικής Επιστήμης, ώστε η κοινωνία να αποκτήσει την σωστή αντίληψη γι’ αυτήν. Το ερώτημα όμως παραμένει: Γιατί υπάρχει αυτός ο Κανόνας στο Εγκόλπιο, το οποίο έχει δημιουργηθεί για να ισχύει για πάντα, ζητώντας ουσιαστικά και οι μελλοντικές γενεές να κάνουν το ίδιο;
Ίσως η κα Eddy το έκανε αυτό, επειδή αναγνώριζε ότι οι άνθρωποι μπορεί πάντα να έβαζαν την Χριστιανική Επιστήμη στην ίδια κατηγορία με τα άλλα συστήματα της εποχής εκείνης και αργότερα να την απέρριπταν σαν ένα από τα πολλά υπερβατικά πειράματα του 19ου αιώνα. Ή, αν τα συστήματα αυτά εξακολουθούσαν να υπάρχουν και στο μέλλον – όπως και συμβαίνει στον αιώνα μας – οι άνθρωποι μπορεί να συνέχεαν την Χριστιανική Επιστήμη με τις αντιλήψεις των συστημάτων αυτών. Σήμερα, εξακολουθεί να υπάρχει η ανάγκη να διορθώνουμε πολλές παρανοήσεις σχετικά με την Χριστιανική Επιστήμη και να αποδεικνύουμε ότι η Χριστιανική Επιστήμη έχει πέρα για πέρα μια θεία, βιβλική και Χριστιανική βάση. Αυτό πιθανόν να συμπεριλαμβάνει και την αναγκαιότητα να διευκρινίσουμε, ότι η Χριστιανική Επιστήμη δεν αποδέχεται τις δοξασίες που σχετίζονται με την θεοσοφία, τον υπνωτισμό και πνευματισμό.
Η δοξασία στον φανερό ή κρυφό έλεγχο του ατόμου δεν έχει εφαρμογή στην Χριστιανική Επιστήμη
Ορισμένα συστήματα πίστης σήμερα στηρίζονται στην ικανότητα ενός ανθρώπινου νου να ασκεί υπνωτιστική δύναμη σε άλλον, ή να τον επηρεάζει με κάποιον άλλο τρόπο. Μερικές φορές, κατά εσφαλμένο τρόπο, η Χριστιανική Επιστήμη θεωρείται ότι βασίζεται «στην δύναμη του νου επάνω στην ύλη» ή και ακόμη, ότι είναι μια μορφή αυτοϋπνωτισμού. Στην πραγματικότητα, η Χριστιανική Επιστήμη διδάσκει ότι υπάρχει μόνο ένας Νους, ο θείος Νους, ο Θεός. Επειδή είναι ο μέγας «ΩΝ», ο Θεός δεν χρειάζεται να επηρεάζει ή να υπνωτίζει επειδή ο θείος Νους είναι το Παν και είναι παντού. Αφού όλη η δημιουργία είναι η ιδέα αυτού του ένα Νου και είναι ένα μ’ αυτό το Νου, δεν υπάρχει άλλη συνείδηση για να επηρεάζει ή να επηρεαστεί.
Ούτε η θεραπευτική εργασία με την Χριστιανική Επιστήμη συνίσταται από ένα ανθρώπινο νου που προσπαθεί να βοηθήσει έναν άλλο, όσο κι’ αν αυτό μπορεί να φαίνεται φιλάνθρωπο. Αντίθετα, οι προσευχές των Χριστιανών Επιστημόνων βασίζονται αποκλειστικά στην θεραπευτική δύναμη και παρουσία της θείας Αλήθειας. Μια τέτοια θεραπευτική εργασία βασίζεται στη δύναμη της θείας Αγάπης. Είναι το αποτέλεσμα του Χριστού που είναι πάντοτε σε δράση, λυτρώνοντας την ανθρωπότητα. Η πνευματική και παντοδύναμη φύση του Χριστού, το μήνυμα της αγάπης του Θεού για τον άνθρωπο, καθιστά ικανή την Χριστιανική Επιστήμη να υπερβεί κατά πολύ αυτό που μπορεί να εκπληρώσει ο ανθρώπινος νους. Η Χριστιανική Επιστήμη υπάρχει για να δοξάζει το Θεό και να ελευθερώνει την ανθρωπότητα από την περιορισμένη σκέψη ή την επιρροή του θνητού νου.
Τονίζοντας το χάσμα που υπάρχει μεταξύ των αποτελεσμάτων του θείου Νου και του θνητού νου η κα Eddy γράφει: «Ο Χριστιανός Επιστήμονας αποδείχνει ότι ο θείος Νους θεραπεύει, ενώ ο υπνωτιστής αφαιρεί από τον ασθενή την ατομικότητά του για να τον εξουσιάζει. Κανένας δεν ωφελείται με το να παραδίδει τη διάνοιά του στη νοερή τυραννία ή την κακοποιό ενέργεια, οποιαδήποτε μορφή και αν έχουν αυτές» (Επιστήμη και Υγεία σελ.375).
Αποκαλύπτοντας συγκεκριμένες εσφαλμένες δοξασίες για την Χριστιανική Επιστήμη και αναιρώντας τις με τα πνευματικά γεγονότα, είναι ένας τρόπος να εκπληρώσουμε αυτόν τον Κανόνα. Όπως, για παράδειγμα, μια τυχαία συνάντηση που είχα με μία φίλη, η οποία εφάρμοζε την «θετική απεικόνιση» και σχολίασε ότι η θεραπεία με την Χριστιανική Επιστήμη επιτυγχάνεται με αυτό τον τρόπο. Η απλή αλήθεια της απάντησής μου ότι η θεραπεία με την Χριστιανική Επιστήμη είναι κάτι διαφορετικό – είναι η κατανόηση των θείων νόμων που μας ευλογούν – πρέπει να την άγγιξε. Λίγα χρόνια αργότερα, σε μια δύσκολη στιγμή, με παρακάλεσε να προσευχηθώ γι’ αυτήν και έγινε μάρτυρας μιας θεραπείας βασισμένης εντελώς στον πνευματικό νόμο.
Αυτό δείχνει ότι μπορούμε «να δώσουμε μαρτυρίαν περί της Αλήθειας και … να προασπίσουμε την Υπόθεση του Χριστού», χωρίς σε καμιά περίπτωση να βλάψουμε ή να μιλάμε άσχημα για τα άτομα που προσκολλώνται σε αυτές τις δοξασίες.
Η κα Eddy θέτει τον κανόνα όταν γράφει στο Επιστήμη και Υγεία: «Τα άτομα εκείνα που δέχονται τη θεοσοφία, τον πνευματισμό ή τον υπνωτισμό, μπορεί να έχουν ανώτερο χαρακτήρα από μερικά άλλα που αποφεύγουν τις ψεύτικες αυτές δοξασίες. Επομένως ο αγώνας μου δεν στρέφεται εναντίον των ατόμων, αλλά εναντίον του ψεύτικου συστήματος. Αγαπώ την ανθρωπότητα και θα εξακολουθώ να μοχθώ και να υπομένω (σελ.99).
Κάποιος μπορεί να «προασπιστεί την Υπόθεση του Χριστού» ενάντια στη δοξασία «της εξουσίας του νου» (mind control) και «του νου επί της ύλης» αναγνωρίζοντας την ύπαρξη του μοναδικού Νου, του Θεού και αποδεικνύοντας, με την θεραπεία, ότι ο Νους έχει πάντα τον έλεγχο. Μια τέτοια επαγρύπνηση κατασιγάζει τις πιθανές αρνητικές επιπτώσεις της νοερής επιρροής και ευλογεί ακόμη κι’ εκείνους που μπορεί να μην έχουν ακόμη αντιληφθεί την μοναδική, θεία δύναμη της Χριστιανικής Επιστήμης.
Η Χριστιανική Επιστήμη ορίζει ότι η πνευματικότητα είναι αχώριστη από το Πνεύμα, το Θεό.
Σήμερα, πολλές λεγόμενες «πνευματικές εφαρμογές» δεν κατανοούν σε μεγάλο βαθμό την έννοια του Πνεύματος, του Θεού, ή δεν έχουν καμία σχέση μ’ αυτό. Όμως, η κα Eddy γράφει: «Καθετί που γνωρίζουμε σωστά για το Πνεύμα έρχεται από το Θεό, τη θεία Αρχή και το μαθαίνουμε μέσω του Χριστού και της Χριστιανικής Επιστήμης» (Επιστήμη και Υγεία σελ.84).
Σύμφωνα με την Χριστιανική Επιστήμη, η αληθινή πνευματικότητα έχει την πηγή της στο Θείο, είναι το απαύγασμα του ενός Πνεύματος, του Θεού, όπως αποκαλύπτεται από τον Χριστό. Ο Απόστολος Παύλος γράφει στην επιστολή προς τους Ρωμαίους Χριστιανούς, «Σεις όμως δεν είσθε της σαρκός αλλά του Πνεύματος, εάν το Πνεύμα του Θεού κατοικεί εν υμίν» (Ρωμ.8:9). Το Πνεύμα δεν μπορεί κανείς να το βιώσει στην ύλη ή με οποιεσδήποτε ανθρώπινες εφαρμογές, αλλά γίνεται όλο και πιο φανερό στη ζωή μας, όταν εγκαταλείπουμε αυτές τις πρακτικές και εναγκαλιζόμαστε την αγνή θεϊκή φύση του Θεού. Καθώς διακρίνουμε την αληθινή, ασώματη φύση μας σαν αγνές, αναμάρτητες ιδέες του Θεού, ανακαλύπτουμε όλο και περισσότερο την πνευματική μας ταυτότητα.
Είναι επίσης γεγονός ότι δεν μπορούμε να βιώσουμε το Πνεύμα επιδιώκοντας ανώτερα επίπεδα «πνευματικών επιτευγμάτων», όπως υποστηρίζουν μερικά άλλα συστήματα πίστης. Η πνευματικότητα δεν είναι προϊόν του θνητού νου ή ενός οιουδήποτε υλικά προσανατολισμένου συστήματος σκέψης. Μόνο το Πνεύμα είναι η πηγή της πνευματικότητας. Το Πνεύμα, ο Θεός, είναι το έσχατο Υπέρτατο Ον, απόλυτα τέλειο, που ποτέ δεν περνά από καταστάσεις και στάδια προσπαθώντας να πετύχει τελειότητα. Ως πνευματική ιδέα του Θεού, ο άνθρωπος – ο γενικός όρος για τον άνδρα και την γυναίκα που Αυτός δημιούργησε – είναι ήδη η αιώνια έκφραση της θείας πληρότητας και τελειότητας. Ο άνθρωπος εκφράζει απλά και χαρούμενα αυτή την αιώνια ενότητα με το Θεό και στον βαθμό που κατανοούμε αυτό το πνευματικό γεγονός, θα αισθανθούμε τη θεραπευτική του επιρροή στη ζωή μας.
Η θεραπευτική εργασία στην Χριστιανική Επιστήμη δεν είναι μια μορφή νοερής επιρροής ή η εφαρμογή κάποιου είδους απόκρυφης γνώσης. Μάλλον είναι η λυτρωτική παρουσία του Χριστού, που αποκαλύπτει το θείο νόμο, ο οποίος κυβερνά το σύμπαν συνεχώς και είναι διαθέσιμος σε όλους. Όπως γράφει η κα Eddy, «Η Χριστιανική Επιστήμη δεν είναι αναζήτηση της σοφίας, είναι σοφία» (Miscellaneous Writings1883-1896 σελ.364).
Επομένως, η αληθινή πνευματικότητα είναι αχώριστη από το Θεό και είναι η φυσική απόρροια της κοινωνίας μας με τον Χριστό, την Αλήθεια. Η κατανόηση αυτή ενισχύει την εφαρμογή της θεραπευτικής μας εργασίας με την Χριστιανική Επιστήμη και ευλογεί όλους τους ανθρώπους, χωρίς να βλάπτει κανέναν.
Αυτοί που έχουν φύγει δεν μπορούν να επηρεάσουν αυτούς που ζουν.
Διάφορα συστήματα δοξασιών ισχυρίζονται ότι εκείνοι που έζησαν πριν από εμάς μπορούν να μας επηρεάσουν μέσω πνευμάτων, φαντασμάτων, ονείρων, ή ακόμη μέσω κοινού DNA. Αλλά είναι θεμελιώδες στον Χριστιανισμό το γεγονός ότι υπάρχει μόνο ένας Θεός ή μόνο μια δύναμη, η οποία ελέγχει όλο το σύμπαν, συμπεριλαμβανομένων κι’ εκείνων που πιστεύουμε ότι είναι «εδώ» ή στο «υπερπέραν».
Για το Πνεύμα υπάρχει μόνο μια κατάσταση ύπαρξης, όχι δύο. Αυτή είναι το αιώνιο τώρα, όπου όλες οι ιδέες συνυπάρχουν αρμονικά, στον ένα Νου, που τις δημιούργησε. Συνεπώς, κάθε ιδέα ανταποκρίνεται αποκλειστικά στο Νου που την σχηματίζει. Όπως αναφέρεται στο Επιστήμη και Υγεία, «Ο άνθρωπος είναι υποτελής στο Θεό, στο Πνεύμα, και σε τίποτα άλλο» (σελ.481). Επομένως κανένα άτομο δεν μπορεί να επηρεάσει κάποιο άλλο, ανεξάρτητα σε ποια κατάσταση ή σε ποιες συνθήκες πιστεύουμε ότι βρίσκεται αυτό το άτομο. Η κα Eddy γράφει ότι ο αληθινός πνευματικός άνθρωπος του Θεού, «δεν έχει ζωή, νοημοσύνη, ούτε δημιουργική δύναμη δική του αλλά αντανακλά πνευματικά παν ότι ανήκει στον Ποιητή του» (Επιστήμη και Υγεία, σελ.475).
Πριν πολλά χρόνια, είχε διαδοθεί ότι οι Χριστιανοί Επιστήμονες είχαν εγκαταστήσει ένα ειδικό τηλέφωνο στον τάφο της Mary Baker Eddy, ώστε να μπορούν να της τηλεφωνούν μετά το θάνατό της. Αυτό δεν ήταν αλήθεια, όπως εύκολα επιβεβαίωσαν οι ερευνητές. Στην πραγματικότητα, η κα Eddy και οι οπαδοί της δεν πιστεύουν στην επικοινωνία με εκείνους που έχουν φύγει από αυτό τον κόσμο.
Αναφέρει ξεκάθαρα ότι «ο πνευματισμός είναι ο αντίποδας της Χριστιανικής Επιστήμης (Retrospection and Introspection, σελ.29). Επίσης, η Χριστιανική Επιστήμη δεν διδάσκει ότι η σωτηρία έρχεται από έναν πνευματικό καθοδηγητή. Η σωτηρία έρχεται από το Θεό μέσω του Χριστού, την οποία ο Ιησούς δίδαξε και απόδειξε για την ανθρωπότητα.
Μέσω της πρακτικής εφαρμογής της Χριστιανικής Επιστήμης, η κα Eddy ανακάλυψε ότι η δύναμη του ενός Πνεύματος, του θείου Νου, ήταν το αρχικό θεραπευτικό στοιχείο των διδασκαλιών του Ιησού. Και οι Χριστιανοί Επιστήμονες συνεχίζουν να τιμούν σήμερα τον Ιησού σαν «την ύψιστη ανθρώπινη σωματική αντίληψη της θείας ιδέας» (Επιστήμη και Υγεία, σελ. 589). Οι Χριστιανοί Επιστήμονες θεωρούν την κα Eddy ως την ηγέτιδά τους και τρέφουν μεγάλο σεβασμό προς αυτή, κυρίως επειδή μοιράστηκε την ανακάλυψή της για τις πνευματικές διδασκαλίες του Χριστού Ιησού και απόδειξε με ποιο τρόπο μπορούν όλοι να θεραπεύουν, όπως δίδαξε ο Ιησούς. Και παρακινούσε τα μέλη της εκκλησίας: «Ακολουθείστε την ηγέτιδά σας, μόνο στο βαθμό που αυτή ακολουθεί τον Χριστό» (Message to The Mother Church for 1902 σελ.4).
Όπως τονίζει αυτός ο κανόνας, μπορούμε να «προασπίζουμε την Υπόθεση του Χριστού» χωρίς να βλάπτουμε τους οπαδούς άλλων συστημάτων. Ένας τρόπος για να το επιτύχουμε είναι να επαγρυπνούμε για εσφαλμένες αντιλήψεις όσον αφορά την Χριστιανική Επιστήμη, που θα οδηγούσαν τους ανθρώπους στο να την συσχετίζουν με τη θεοσοφία, τον υπνωτισμό ή τον πνευματισμό. Είναι όμως εξίσου σημαντικό να αφιερώνουμε χρόνο για προσευχή, προκειμένου να αντικρούουμε εσφαλμένες αντιλήψεις με συγκεκριμένα πνευματικά γεγονότα. Μια τέτοια προσευχή δεν καταδικάζει κανένα. Στην πραγματικότητα, είναι η εφαρμογή του Χρυσού Κανόνα.
Ενώ προσευχόμουν γι’ αυτό το άρθρο και πως θα μπορούσα να γράψω γι’ αυτό το θέμα μ’ ένα χριστιανικό και σπλαχνικό τρόπο, χωρίς να βλάψω αυτούς που πιστεύουν σε άλλα συστήματα σκέψης, αισθάνθηκα την αγάπη και το πνεύμα που είναι πίσω από αυτόν τον κανόνα. Και η δύναμη αυτής της αγάπης με θεράπευσε στιγμιαία από ένα επίμονο σπυρί στο βλέφαρό μου παρόλο που δεν σκεφτόμουν εκείνη την στιγμή την κατάστασή μου ή τον εαυτό μου. Αυτή η γρήγορη απόδειξη θεραπείας ενδυνάμωσε την πεποίθησή μου για το πόσο ισχυρός είναι κάθε Κανόνας του Εγκολπίου και πόσο σημαντικό είναι να αγαπάμε την ανθρωπότητα με τον τρόπο που το έκανε ο Ιησούς και να την προστατεύουμε από δοξασίες που κρύβουν τη θεραπευτική δύναμη του Θεού.
Η θεία Αγάπη, όπως την βλέπουμε μέσω του Χριστού, είναι η ώθηση που βρίσκεται πίσω από αυτό τον Κανόνα και η θεία Αγάπη, βεβαίως είναι παγκόσμια και αγκαλιάζει όλη την ανθρωπότητα.
Αγάπη σε όλους; Ακόμη και σ’ αυτούς που έχουν διαφορετικά «πιστεύω»; Απολύτως !!!
