Υπάρχει μία πασίγνωστη πινακίδα, που ξεφυτρώνει όπως τα αγριολούλουδα, κάθε άνοιξη και καλοκαίρι, στους δρόμους των ΗΠΑ: «Προσοχή έργα! Αναμένονται καθυστερήσεις». Για πολλούς αυτό το μήνυμα σημαίνει περισσότερα από πορτοκαλί βαρέλια και κυκλοφοριακό χάος. Όπως:
- Μεγάλες αεροπορικές εταιρίες, που εξυπηρετούν το Λονδίνο, λένε ότι οι επιβάτες θα αντιμετωπίσουν “ σοβαρές καθυστερήσεις και αναστάτωση δρομολογίων” κατά τους Ολυμπιακούς Αγώνες του Αυγούστου 2012, εκτός εάν η Αγγλική κυβέρνηση λάβει « μέτρα επειγόντως».
- Πέρσι, το Εμπορικό Επιμελητήριο του Τορόντο, στον Καναδά, κυκλοφόρησε μία μελέτη όπου έλεγε πως η κυκλοφοριακή συμφόρηση – ακόμη και χωρίς έργα -προκαλούσε απώλεια παραγωγικότητας αξίας 3,3 δισεκατομμυρίων δολαρίων.
- Εφέτος η εφορία στην Αμερική, αντιμετώπισε ένα πρόβλημα στο λογισμικό της, που εμπόδιζε την επιστροφή φόρων. Εκατομμύρια δικαιούχοι καθυστέρησαν να λάβουν την επιστροφή των χρημάτων τους.
Σήμερα, η καθυστέρηση ανάμεσα στη στιγμή που συλλαμβάνεται ένας δίκαιος σκοπός και στην πλήρη εκπλήρωσή του, μοιάζει συνηθισμένη, ακόμη και αναμενόμενη. Γιατί; Συχνά πηγάζει από την ευρέως παραδεκτή άποψη ότι είμαστε περιορισμένης ικανότητος και θνητοί, εμποδιζόμενοι από τις συνθήκες, την έλλειψη πηγών, τις αντικρουόμενες γνώμες των άλλων ή την ανεπάρκεια της απλής ανθρώπινης προσπάθειας.
Ένα κτυπητό παράδειγμα είναι η ανθρώπινη υγεία. Επικρατεί η άποψη ότι η υγεία είναι καλό πράγμα, αλλά ίσως χρειαστεί να περιμένουμε για να την αποκτήσουμε. Αιτίες για αυτήν την καθυστέρηση μπορεί να είναι η σκέψη ότι κάποια αρρώστια πρέπει να κάνει τον κύκλο της, ότι κάποιες παθήσεις θεραπεύονται πιο δύσκολα από άλλες, ότι ο χρόνος παίζει ρόλο στην θεραπεία - ή και η προφανής αμείλικτη καθυστέρηση: ότι κάποια κατάσταση θεωρείται ανίατη.
Ωστόσο, η ιδρύτρια του Κήρυκα, Mary Baker Eddy,παρατάχθηκε σθεναρά εναντίον όλων των απόψεων σχετικά με καθυστερήσεις στην θεραπεία. Έγραψε στο Επιστήμη και Υγεία με κλειδί των Γραφών: «Τώρα, φώναξε ο απόστολος, καιρός ευπρόσδεκτος, ιδού τώρα ημέρα σωτηρίας – υπονοώντας ότι τώρα είναι ο καιρός να δοκιμάσουν οι άνθρωποι αυτή την σωτηρία πνευματικά και στη ζωή, και όχι ότι τώρα πρέπει να προετοιμαστούν για μια σωτηρία ή ασφάλεια σε ένα μέλλοντα κόσμο. Τώρα είναι καιρός να περάσουν οι υλικοί πόνοι και οι υλικές ηδονές, διότι και τα δυο είναι απατηλά, επειδή δεν μπορούν να υπάρξουν στην Επιστήμη».(σελ.39).
Hκα Eddy έχυσε άπλετο φώς στο γεγονός ότι ο καθένας μας μπορεί να αποβλέπει και με εμπιστοσύνη να περιμένει θεραπεία στην στιγμή, εφαρμόζοντας την Χριστιανική Επιστήμη. Έγραψε: «Το γεγονός ότι θεωρούσε την Αλήθεια τελείως φυσική, έκανε τον Ιησού να θεραπεύει εύκολα και στην στιγμή» ( Miscellaneous Writings1883 – 1896, σελ.200). Ο Ιησούς, όπως και οι μαθητές του, ήξερε ότι ο άνθρωπος, που δημιούργησε ο Θεός, είναι υγιής, ακέραιος, πλήρης.
Αυτή η ανεπιτήδευτη, εμπνευσμένη προσμονή όλου του καλού οδηγούσε χωρίς καθυστερήσεις – για την ακρίβεια, αμέσως – στην επιτυχία της θεραπευτικής εργασίας του Κυρίου και, συχνά, των οπαδών του. Στα Ευαγγέλια καταγράφεται: «ευθύς ανέβλεψαν αυτών οι οφθαλμοί» ( Ματθ.20:34 ), «και ευθύς ηνοίχθησαν τα ώτα αυτού και ελύθη ο δεσμός της γλώσσης αυτού» ( Μαρκ.7: 35 ), και, «παρευθύς εστάθη η ρύσις του αίματος αυτής» ( Λουκ.8: 44 ).
Έτσι ακριβώς και εμείς μπορούμε να πετύχουμε τώρα, πλήρη ελευθερία από την ασθένεια, τον πόνο, την αμαρτία ή την απώλεια – και να αρχίσουμε να καταλαβαίνουμε πόσο είναι Χριστιανικά επιστημονικό το να αφαιρούμε κάθε υποψία καθυστερήσεως από την επίτευξη των δίκαιων σκοπών. Παρ όλα αυτά, ίσως υπάρχουν φορές, που αν και έχουμε προσευχηθεί με προσήλωση και έμπνευση για κάτι, δεν είχαμε φανερά αποτελέσματα. Τι προκαλεί την καθυστέρηση ;
Ίσως νομίζουμε ότι η θεραπεία δια της προσευχής είναι μία διαδικασία, που βασίζεται στον χρόνο και σε κάποια βήματα που πρέπει να γίνουν. Ο όρος διαδικασία, βέβαια, εμπεριέχει την έννοια του χρόνου, αλλά, όπως καταδεικνύει η Χριστιανική Επιστήμη, η θεραπεία με πνευματικό τρόπο δεν είναι μία διαδικασία, που αποσκοπεί να αλλάξει μια ελαττωματική κατάσταση σε κάτι καλύτερο. Η αφετηρία μας δεν είναι μία ατελής ανθρώπινη κατάσταση πάνω στην οποία, στη συνέχεια, εφαρμόζουμε την Χριστιανική Επιστήμη για να ξαναφτάσουμε κάποιο επίπεδο ανθρώπινης τελειότητας. Αντιθέτως, η αφετηρία μας είναι η πνευματική τελειότητα, η οποία αποτελεί τον τωρινό, πάντα παρόντα νόμο του καλού, και όλη η εργασία μας ξεκινά με αυτή την παραδοχή.
Η δύναμη του Θεού να θεραπεύει θα γίνεται πιο φανερή καθώς η ανθρωπότητα προοδεύει. Η γεμάτη αγάπη, αλάνθαστη καθοδήγησή Του όλης της δημιουργίας, περιλαμβανομένου του ανθρώπου, είναι πάντοτε παρούσα, άμεση...και δεν καθυστερεί ποτέ.
