Κατασκήνωσα με την οικογένειά μου στη μέση μιας καταιγίδας από σκόνη και γύρη. Μπορούσα να δω την έκρηξη της γύρης από τα αειθαλή δένδρα τριγύρω μου. Με ένα ελαφρό αεράκι καθόταν σαν το χιόνι στο έδαφος, πάνω στη σκηνή μου, στην καρέκλα μου, στο laptop μου και στα γυαλιά μου, καλύπτοντας γρήγορα τα πάντα.
Από τότε που μπορώ να θυμηθώ, είχα βιώσει εμπειρίες αλλεργίας σε διάφορα πράγματα στο ύπαιθρο όπως στο γρασίδι, στα σαπισμένα φύλλα και στη γύρη. Το χειρότερο απ’ αυτά ήταν η γύρη. Κάθε άνοιξη, που τα λουλούδια ανθίζανε, και τα δένδρα άρχιζαν να βγάζουν μπουμπούκια – τότε τα μάτια μου γινόταν κατακόκκινα από τον ερεθισμό και άρχιζα να φτερνίζομαι ανεξέλεγκτα. Όλα πολύ όμορφα.
ΟΚ, αυτό ήταν το πρώτο μέρος!
Μέχρι τη στιγμή που προέκυψε αυτό το ανοιξιάτικο ταξίδι. Γιατί δεν μπορούσα απλά να απολαύσω την εποχή και να νοιώσω άνετα στο ύπαιθρο;
Ήρεμα είπα στον εαυτό μου ότι αφού είχα θεραπευτεί από κρυολογήματα, γρίπη, αλλεργία στα γαλακτοκομικά και ακόμη από ένα βγάλσιμο ώμου από ένα πέσιμο, τότε θα μπορούσα επίσης να θεραπευτώ απ’ αυτή την αλλεργία. Είχε έρθει η ώρα να ασχοληθώ μ’ αυτό.
Κατάλαβα καθαρά ότι μπορούσα να κάνω αυτό που γνώριζα να κάνω, δηλαδή, να αναπτυχθώ πνευματικά και να ελευθερωθώ από τα συμπτώματα αλλεργίας, ακόμη κι αν τα δένδρα συνέχιζαν να κάνουν αυτό για το οποίο έχουν δημιουργηθεί. Και τα δένδρα κι’ εγώ ήμασταν στην φροντίδα του Θεού και ο Θεός γνωρίζει τις ανάγκες μου, ακόμη και πριν από μένα. Η Mary Baker Eddy επισημαίνει: «Ο Θεός γνωρίζει τις ανάγκες μας προτού τις πούμε σ’ Αυτόν ή στους συνανθρώπους μας. Αν τρέφουμε μέσα μας την επιθυμία τίμια και ταπεινά, ο Θεός θα την ευλογήσει …(Science and Health,σελ. 13).
Είχα πάει κατασκήνωση για να είμαι με την οικογένειά μου και να κάνω πεζοπορία, κολύμπι και να απολαύσω το ύπαιθρο. Αυτά ήταν καλά και γεμάτα αγάπη κίνητρα, και η προσευχή μου με βοήθησε να δω ότι τίποτα δεν θα μπορούσε να με εμποδίσει να απολαύσω αυτές τις εμπειρίες. Ο Θεός μου έδινε τις σκέψεις που χρειαζόμουν να σκεφθώ καθώς προσευχόμουν γι’ αυτή την κατάσταση, έτσι γνώριζα με βεβαιότητα ότι μπορούσα να απολαύσω την ελευθερία που μου έδωσε.
Κάθε φορά που έβγαινα έξω, σκεφτόμουν έναν ύμνο από το υμνολόγιο της Χριστιανικής Επιστήμης, που μου άρεσε (Ύμνος 427, Minny M. H. Ayers), και τον έλεγα προσθέτοντας κάποιες συγκεκριμένες δικές μου σκέψεις:
«Αν αγαπάς αληθινά, θα’χεις γιορτή καθημερινά [μια μέρα για να σκεφθείς πιο πνευματικά, για να δεις τα πράγματα σ’ ένα πνευματικό φως]
Και κάθε θλίψη σου περνά [ή αλλεργίες]
Θα νοιώθεις το Θεό [όχι τον ερεθισμό από την γύρη] κοντά [παντού και πάντοτε]».
Το να σκέφτομαι τον ύμνο με αυτό τον τρόπο με βοήθησε να καταλάβω ότι οι αλλεργίες δεν είχαν καμία δύναμη, ήταν ένα τίποτα και ότι η γύρη δεν μπορούσε πραγματικά να μου κάνει κακό. Ήταν απλά μια κίτρινη σκόνη, που την παρασύρει ο άνεμος, κάνοντας αυτό για το οποίο την έκανε ο Θεός – και ο σκοπός του Θεού για την γύρη δεν ήταν να μου προκαλεί ατέλειωτη δυστυχία.
Η επικρατούσα άποψη για τις αλλεργίες φαίνεται τόσο δυνατή όταν ακούτε τις διαφημίσεις των φαρμάκων γι’ αυτούς που υποφέρουν από αλλεργίες. Αλλά δεν είναι παρά μόνο μια δοξασία γιατί δεν είναι δημιούργημα του Θεού και δεν είναι η αλήθεια για μένα, για σας, ή για οποιαδήποτε από τις ιδέες του Θεού. Αυτό το συγκεκριμένο Σαββατοκύριακο συζητούσα συνεχώς με τον εαυτό μου, εκφράζοντας τις καλές σκέψεις που μου έστειλε ο Θεός. Λίγο αργότερα, ο ερεθισμός μου έφυγε.
Η οικογένειά μου κατασκήνωσε για μεγάλο διάστημα το περασμένο καλοκαίρι, και κάναμε πολλές πεζοπορίες. Και μετά από αυτό το υπέροχο, γεμάτο προσευχή, Σαββατοκύριακο, δεν ενοχλήθηκα από φαγούρα, υγρά μάτια ή φτέρνισμα λόγω της γύρης ή από οτιδήποτε άλλο στο ύπαιθρο. Επίσης, δεν αρρώστησα καθόλου.
Τον επόμενο χρόνο τα δένδρα σκόρπισαν τη γύρη τους όπως ακριβώς κάνουν κάθε άνοιξη. Κι’ εγώ συνέχισα να βιώνω πλήρη ελευθερία από τον ερεθισμό που είχα το περασμένο καλοκαίρι. Έμεινα για λίγο σ’ ένα εξοχικό σπίτι παρακολουθώντας ένα συνέδριο κορυφής για νέους της Εκκλησίας μας και κατασκήνωσα με την οικογένειά μου πάλι, απολαμβάνοντας την εξοχή πάρα πολύ. Αυτή η θεραπεία είναι άλλη μια απόδειξη της δύναμης της αγάπης του Θεού στη ζωή μου και γνωρίζω ότι από δω και πέρα μπορώ να καλωσορίζω την άνοιξη.
Ο Justin Ballantyneείναι από το Τορόντο του Καναδά.
