Ήμουν αρκετά τυχερή που μεγάλωσα σε μια αγαπημένη οικογένεια Χριστιανών Επιστημόνων. Όταν εμφανίζονταν προκλήσεις, τις αντιμετωπίζαμε γνωρίζοντας ότι ο Θεός κυβερνά τη σωστή δραστηριότητα με πνευματική καλοσύνη για όλους.
Όταν πήγα στο σχολείο, έγινε φανερό ότι δεν διάβαζα και μάθαινα, όπως τα άλλα παιδιά. Είχα πολλούς και διάφορους δασκάλους, παιδαγωγούς και ειδικούς που εργάζονταν στενά μαζί μου και με εξέταζαν καθ’ όλη την διάρκεια της παιδικής μου ηλικίας, σε διάφορα σχολεία.
Στο Κυριακάτικο σχολείο έμαθα για την στοργική δύναμη και τελειότητα του Θεού και πόσο πρακτικό είναι να στρεφόμαστε προς Αυτόν σε μια ώρα ανάγκης. Για μένα ήταν εύκολο και φυσικό να δεχθώ την ιδέα ενός Θεού, που όλους μας αγαπά, που προστατεύει κάθε ένα από τα παιδιά Του. Ένοιωσα την φροντίδα του Θεού ειδικά όταν είχα την εμπειρία πολλών γρήγορων σωματικών θεραπειών όλα αυτά τα χρόνια. Όμως, υπήρχαν φορές ως παιδί, που προσπάθησα να κάνω συμφωνία με το Θεό: «Κάνε με να διαβάζω, κι’ εγώ θα είμαι πολύ καλή. Δώσε μου την δύναμη να διαβάζω και δεν θα σου ζητήσω τίποτα άλλο».
Όταν αντιμετώπισα τη δύσκολη κατάσταση αυτής της ανικανότητας, ο συναισθηματικός μου πόνος και ο φόβος που ένοιωσα για το άγνωστο μέλλον ήταν μεγάλος. «Που ήταν ο Θεός; Γιατί δεν με βοηθούσε;» Τελικά, εγώ θα απαντούσα στις δικές μου ερωτήσεις. «Ο Θεός είναι μαζί μου, στο θάρρος μου. Είμαι πάντα ασφαλής στην φροντίδα Του». Αυτό εκφραζόταν μέσα από την ανιδιοτελή αγάπη και υπομονή των γονιών μου. Τα λόγια τους με ενθάρρυναν σταθερά, όπως «Βελτιώνεσαι διαρκώς» και με βοήθησαν να κρατηθώ στην σανίδα της ελπίδας για ζωή σε μια ταραγμένη θάλασσα, σ’ αυτό που φαινόταν σαν πλήρη απελπισία. Περίμενα κάθε καινούργια μέρα την απόδειξη της βελτίωσης. Ήξερα ότι ο Θεός ήταν ο βράχος μου. Πίστευα στο τέλειο σχέδιό Του για μένα.
Η σχολική μου περίοδος σταμάτησε γρήγορα και στα 15 μου έγινα δεκτή σ’ ένα τοπικό πανεπιστήμιο, όπου έμαθα όλα τα πράγματα πρακτικά. Προόδευα. Συνέχισα να προγυμνάζομαι από μια θαυμάσια κυρία και κατά καιρούς με εξέταζαν ειδικοί για να καταλάβουν πώς να με βοηθήσουν στο τρόπο που άκουγα και έβλεπα τα πράγματα. Τότε ήταν που κατάφερα να διαβάσω το Επιστήμη και Υγεία με Κλειδί των Γραφών της Mary Baker Eddy, από την αρχή ως το τέλος. Μου πήρε έναν ολόκληρο χρόνο για να το τελειώσω και κράτησε ψηλά την σκέψη μου.
Λίγα χρόνια αργότερα, όταν έκανα μαθήματα οδήγησης, ο δάσκαλος μου δήλωσε ότι δεν είχα καμιά πιθανότητα να περάσω στις εξετάσεις. Το προηγούμενο βράδυ πριν το τεστ, προσευχήθηκα περισσότερο από κάθε άλλη φορά για να γνωρίσω ότι είχα τη θεόδοτη ικανότητα να γίνω καλή οδηγός και να καταλάβω ότι χρειαζόταν να καταλάβω. Πέρασα με την πρώτη φορά.
Η ζωή μου με το Θεό ήταν όπως όταν ανοίγουμε δώρα, το ένα δώρο του καλού μετά το άλλο, τέλειο στην κάθε περίσταση. Έγινα ένα επιτυχημένο μοντέλο στο Λονδίνο. Όσο περισσότερη ευγνωμοσύνη εξέφραζα, τόσο περισσότερο καλό ξετυλιγόταν στην ζωή μου.
Θεωρητικά, ήταν δελεαστική η σκέψη να συνδεθώ με κάποιον πλούσιο άνδρα με την ψεύτικη υπόσχεση μιας «εύκολης ζωής». Τότε προσευχήθηκα πάρα πολύ με όλη την ταπεινότητα που διέθετα, για θεία καθοδήγηση που θα με έκανε να ξεφύγω από τον πειρασμό. Με πίστη άφησα «να γίνει το θέλημά Του» (Ματ.6:10). Αυτή ήταν μια μεγάλη απόδειξη, που είχε σαν αποτέλεσμα να γίνει σύζυγός μου ο σωστός άνδρας και ακολούθησε σύντομα η ολοκλήρωση με τα παιδιά.
Μεταναστεύσαμε στην Αμερική και βρήκα μια αξιαγάπητη κυρία από μια υπηρεσία εκπαιδευτικών για ενήλικες, να με βοηθήσει. Είχα, επίσης, την βοήθεια του συζύγου μου. Όταν παρακολουθούσαμε την τοπική εκκλησία μου έδειχνε με στοργή τις σειρές στο υμνολόγιο όταν τα μάτια μου πηδούσαν τις γραμμές. Μου αγόρασε τον πρώτο υπολογιστή συλλαβισμού που υπήρχε στην αγορά. Συνέχισα να βελτιώνομαι.
Η στέρεη πίστη για βελτίωση με την χάρη του Θεού, που ενστάλαζε μέσα μου, μπήκε βαθιά στην σκέψη μου. Ναι, είχα πισωγυρίσματα, αλλά αυτό έκανε τον θρίαμβό μου πιο γλυκό κι’ ένοιωθα περισσότερη ευγνωμοσύνη. Είχα βελτιωθεί πέρα από τις προσδοκίες του συζύγου μου και με μεγάλη του χαρά, μπορώ τώρα να γράφω επιταγή με το ακριβές ποσόν!
Στο βιβλίο Επιστήμη και Υγεία βρήκα τον «επιστημονικό ορισμό του είναι», που με βοήθησε πολύ. Αρχίζει: «Δεν υπάρχει ζωή, αλήθεια, νοημοσύνη, ούτε ουσία στην ύλη. Το παν είναι άπειρος Νους και η άπειρη εκδήλωσή Του, γιατί ο Θεός είναι τα Πάντα-εν-Πάσι» (σελ. 468).
Αυτό με βοήθησε να εδραιωθεί η βάση της αληθινής μου ταυτότητας στο να εκφράζω την άπειρη νοημοσύνη του Θεού. Επίσης, την σελίδα 361 του Επιστήμη και Υγεία διαβάζουμε ότι: «Όπως μια σταγόνα νερού είναι ένα με τον ωκεανό, μια ακτίνα φωτός ένα με τον ήλιο, έτσι ακριβώς και ο Θεός και ο άνθρωπος, ο Πατέρας και ο υιός είναι ένα σε ύπαρξη». Αυτή η θεία Αρχή της αδιάσπαστης σχέσης με τον Πατέρα-Μητέρα Θεό, δεν αφήνει χώρο για λανθασμένες σκέψεις απελπισίας. Ο Χριστός Ιησούς, ο μεγάλος οδηγέτης, μας βοήθησε επιπλέον να εδραιώσουμε την κατανόησή μας για το δικαίωμα που έχουμε εκ γενετής, όταν είπε: «Η βασιλεία του Θεού είναι εντός υμών» (Λουκάς, 17:21). Και ο Απόστολος Παύλος είπε: «Διότι εν αυτώ ζώμεν και κινούμεθα και υπάρχομεν» (Πράξ.17:28). Η ομορφιά αυτής της δήλωσης είναι τόσο δυνατή και επίκαιρη σήμερα, όπως ήταν και τον παλιό καιρό. Ξεκινώντας με βάση την σκέψη που μας έρχεται από το Θεό, μπορούμε να αγωνιζόμαστε διαρκώς για πρόοδο, ωσότου δούμε την αλλαγή που θέλουμε να δούμε και να εκφράζουμε την αληθινή μας ταυτότητα.
Ο σύζυγός μου κι’ εγώ ζούμε ευτυχισμένα πάνω από τριάντα χρόνια. Ξεκίνησα κάποιες μικρές επιχειρήσεις και μια από αυτές έγινε απίστευτα επιτυχημένη! Υπήρξαν πάρα πολλές περιπτώσεις όπου έχω διαβάσει δυνατά. Η ανάγνωση είναι το πάθος μου, και έχω ελευθερωθεί από τα προβλήματά μου κάνοντας πλήρη θεραπεία εδώ και πολλά χρόνια. Διαβάζω πάντα με ευκολία και πολύ χαρά.
Τελευταία, όταν υπηρετούσα στο συμβούλιο της Εκκλησίας, είχα την ευκαιρία να διαβάσω τον απολογισμό σε μια συνάντηση για θέματα της εκκλησίας. Μετά την συνάντηση, ένα μέλος με πλησίασε και με ρώτησε αν είχα εκπαιδευτεί επαγγελματικά ως ομιλήτρια, γιατί διάβαζα τόσο καλά! Αυτό με έκανε να αντιληφθώ πλήρως τη θεραπεία μου και μου έδωσε την έμπνευση να καταθέσω την μαρτυρία μου. Επίσης, υπηρέτησα στο Κυριακάτικο Σχολείο και τώρα είμαι υπεύθυνη της επιτροπής. Και στα δύο έχω τη χαρά να διαβάζω μεγαλόφωνα.
Medina, Washington, USA
