Πριν από 20 χρόνια περίπου, πριν ανακαλύψω την Χριστιανική Επιστήμη, υπέφερα από πολλές αρρώστιες: είχα σοβαρό πρόβλημα με τα μάτια μου, πόνους στη ράχη, ρευματισμούς και χρόνια δυσκοιλιότητα. Συχνά μου ερχόταν να κλάψω για την κατάστασή μου και αναρωτιόμουν αν κάποια μέρα θα ήταν η ζωή μου καλύτερη. Προσευχόμουν πολύ μέσα στα πλαίσια της θρησκείας, την οποία ακολουθούσα εκείνο τον καιρό.
Κατά τη διάρκεια των λειτουργιών στην Εκκλησία, που παρακολουθούσα τότε, οι παρευρισκόμενοι έδιναν δυνατές μαρτυρίες θεραπειών κι’ αυτό με έκανε να αναρωτιέμαι για τον τρόπο που προσευχόμουν (τι έκανα λάθος;), πράγμα το οποίο μεγάλωνε το αίσθημα της ενοχής και του οίκτου για τον εαυτό μου.
Ο ιερέας αυτής της εκκλησίας μου συνέστησε να κάνω κατά καιρούς προσευχή και νηστεία. Παρατήρησα ότι αισθανόμουν καλύτερα κατά την διάρκεια της περιόδου της νηστείας και ότι η βελτίωση διαρκούσε μόνο λίγες ημέρες, αφότου σταματούσα τη νηστεία. Αλλά περίπου μια εβδομάδα αργότερα, τα προβλήματα υγείας μου επέστρεφαν και στην πραγματικότητα χειροτέρευαν. Αυτό μου δημιουργούσε ένα τεράστιο αίσθημα σύγχυσης.
Τότε ήταν που άρχισα να θέτω στον εαυτό μου πολλές ερωτήσεις και επίσης να ρωτάω το Θεό: Ποιο είναι το νόημα της ζωής μου; Τι ήλθα να κάνω στη γη; Γιατί υποφέρω;
Μερικές φορές, όταν ήμουν μόνος μου, μου ερχόταν να ξεσπάσω με πικρία σε λυγμούς. Τότε, μια μέρα, υποσχέθηκα στο Θεό ότι θα τον υπηρετούσα για το υπόλοιπο της ζωής μου, αν θεραπευόμουν. Είχα την πεποίθηση εκείνη τη στιγμή, ότι ο Θεός μπορούσε πράγματι να με θεραπεύσει.
Κατά την διάρκεια της αδείας μου, τον ίδιο εκείνο χρόνο, αποφάσισα να πάω πάλι στο χωριό που γεννήθηκα (εκείνη την περίοδο έμενα στην πρωτεύουσα), κι’ έμεινα με τους γονείς μου. Στο σπίτι, τον περισσότερο χρόνο, είχα το ραδιόφωνο ανοιχτό για να ακούω μουσική και να παρακολουθώ τις ειδήσεις. Μία νύχτα, επειδή δεν μπορούσα να κοιμηθώ, άνοιξα το ραδιόφωνο, με την ελπίδα ότι αυτό θα με βοηθούσε κάπως να ηρεμήσω. Αργά, εκείνη τη νύχτα, έπιασα ένα ραδιοφωνικό πρόγραμμα, που αναφερόταν στην Χριστιανική Επιστήμη, ήταν μια εκπομπή στα Γαλλικά από την Βοστώνη των Ηνωμένων Πολιτειών. Αυτό το ραδιοφωνικό πρόγραμμα τράβηξε αμέσως την προσοχή μου, επειδή μιλούσε για ένα Θεό γεμάτο αγάπη, ο οποίος φροντίζει την ίδια Του τη δημιουργία. Επίσης, μιλούσε για τον άνθρωπο, που δημιουργήθηκε κατ’ εικόνα του Θεού, και ήταν αναμάρτητος, αγνός, πολύτιμος στα μάτια του Θεού και ποτέ άρρωστος. Κυριολεκτικά έβγαλα έναν αναστεναγμό ανακούφισης κι’ αμέσως διακήρυξα ότι δεν ήμουν άρρωστος κι’ ένοιωσα αγαπητός στα χέρια του Θεού.
Στο τέλος του προγράμματος, σημείωσα την διεύθυνση που έδωσε ο εκφωνητής και μόλις επέστρεψα στην πρωτεύουσα, έστειλα αμέσως ένα γράμμα σ’ αυτή την διεύθυνση και ρώτησα για το βιβλίο που προσφερόταν, το Επιστήμη και Υγεία με Κλειδί των Γραφών της Mary Baker Eddy. Έλαβα το βιβλίο με το ταχυδρομείο, έξη μήνες αργότερα. Ένοιωσα μια απέραντη χαρά.
Το άνοιξα αμέσως εκεί, μπροστά από το ταχυδρομείο, κι’ άρχισα να το διαβάζω επί τόπου. Συνέχισα να διαβάζω αμέσως μόλις έφτασα στο σπίτι και το διάβαζα μέχρι αργά το βράδυ μέχρι που αποκοιμήθηκα. Και κοιμήθηκα, όπως δεν είχα κοιμηθεί επί μέρες. Καθώς κοιμόμουν ένοιωσα μεγάλη ευτυχία και μια γλυκειά ζέστη να με περιβάλλει. Όταν ξύπνησα το πρωί, συνειδητοποίησα ότι τα μάτια μου είχαν πλήρως θεραπευθεί. Πολύ σύντομα, όλες οι άλλες αρρώστιες μου εξαφανίστηκαν και από τότε είμαι καλά.
Λίγες μόλις ημέρες αφότου άρχισα να διαβάζω το Επιστήμη και Υγεία, μια γειτόνισσα ήλθε να με δει και με παρακάλεσε να προσευχηθώ για τα δύο της παιδιά, που ήταν πολύ άρρωστα από ελονοσία. Αυτό το πρόβλημα τα εμπόδιζε να φάνε και να πάνε σχολείο. Αυτά τα παιδιά αρνιόντουσαν να πάρουν τα φάρμακα που τους έγραψε ο γιατρός και η μητέρα τους ήταν απελπισμένη.
Αφιέρωσα λίγα λεπτά και προσευχήθηκα μαζί τους και μετά συνέχισα να προσεύχομαι μόλις επέστρεψα στο σπίτι. Μέσα σε τρεις ημέρες, τα παιδιά θεραπεύτηκαν τελείως και επέστρεψαν στο σχολείο την επόμενη ημέρα. Η μητέρα τους ήλθε να με δει και μου επιβεβαίωσε τη θεραπεία.
Αυτή η εμπειρία με δίδαξε ότι ο Θεός δεν κάνει ποτέ διακρίσεις: Είτε πρόκειται για παιδιά είτε για ενήλικες, όλοι μπορούν να θεραπευτούν. Αυτή ήταν η πρώτη φορά, που εφάρμοσα, ότι είχα κατανοήσει σχετικά με την τελειότητα του Θεού και την τελειότητα των παιδιών Του, προκειμένου να βοηθήσω άλλους.
Πιστός στην υπόσχεσή μου να υπηρετήσω το Θεό για το υπόλοιπο της ζωής μου, έγινα αργότερα πνευματικός θεραπευτής της Χριστιανικής Επιστήμης, πράγμα το οποίο σημαίνει ότι διαθέτω όλο τον χρόνο μου, προκειμένου να προσεύχομαι για όλους εκείνους που ζητούν τη βοήθειά μου για να θεραπευτούν. Είμαι ευγνώμων όχι μόνο γιατί ελευθερώθηκα από όλες τις αρρώστιες που με βασάνιζαν στο παρελθόν, αλλά πάνω απ’ όλα επειδή κατάλαβα πως θεραπεύει ο Θεός και πως μπορώ να αφιερωθώ στο λειτούργημα της θεραπευτικής εργασίας.
Abidjan, Ivory Coast
