Καθώς οι Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής και ο υπόλοιπος κόσμος πασχίζουν να αναζωογονήσουν την παραπαίουσα οικονομία, αναλογιζόμουν πολλά εμπνευσμένα μαθήματα από δύο αφηγήσεις της Αγίας Γραφής. Η πρώτη είναι η εμπειρία του Νεεμία, που αναφέρεται στην Παλαιά Διαθήκη (Νεεμίας, Κεφ.
Πριν μερικά χρόνια, ένας δυνατός σεισμός έπληξε την πόλη του Μεξικού. Προς μεγάλη έκπληξη όλων, πολλά νεογέννητα μωράκια κεντρικού νοσοκομείου, που κατέρρευσε, επιβίωσαν για μέρες κάτω από τον σωρό των ερειπίων πριν οι διασώστες, τελικά, τα ελευθερώσουν ( New York Times , 16 Οκτωβρίου 1985).
Δεν είναι ασυνήθιστο για έναν ασθενή, που υπέφερε από μια φανερή – ακόμη και σοβαρή και, σε κάποιες περιπτώσεις, διαγνωσμένη ιατρικά – ασθένεια να αποδειχθεί ότι έχει άψογη υγεία μετά από την αγωγή της Χριστιανικής Επιστήμης, που βασίζεται στην προσευχή. Όσοι ασχολούνται με την Χριστιανική Επιστήμη προσπαθούν διαρκώς να εννοήσουν πως ακριβώς προκύπτει μία τέτοια ολοκληρωμένη θεραπεία και πώς να επιτελούν παρόμοιες θεραπείες σε μόνιμη βάση.
Πριν λίγο καιρό στηριζόμουν σε ένα τοίχο και δεν θυμάμαι να είχα ούτε την παραμικρή αμφιβολία ή φόβο ότι ο τοίχος μπορούσε να με στηρίξει. Είχα απόλυτη εμπιστοσύνη ότι ο τοίχος μπορούσε να με στηρίξει.
Το θρήσκευμα με το οποίο ανατράφηκα ήταν διαφορετικό από την Χριστιανική Επιστήμη. Όταν ήμουν 22 χρόνων, παντρεμένη και με ένα γιό δύο ετών, άρχισα να συνειδητοποιώ ότι κάτι δεν πήγαινε καλά με την υγεία μου.
Πριν λίγα χρόνια, και ενώ οδηγούσα γυρνώντας στο σπίτι από ψώνια, ξαφνικά ένοιωσα πολύ περίεργα. Συνειδητοποίησα ότι είχα χαθεί.
Για όσο μπορώ να θυμηθώ, όποτε έχανα κάτι, με μισή καρδιά έλεγα στον εαυτό μου: «Τίποτα δεν μπορεί ποτέ να χαθεί στη βασιλεία του Θεού. Ο Θεός πάντα με καθοδηγεί και με οδηγεί προς τη σωστή κατεύθυνση, γι’ αυτό, θα με οδηγήσει σε αυτό που έχω χάσει».
Το βιβλίο της Mary Baker Eddy Επιστήμη και Υγεία με Κλειδί των Γραφών ήρθε στη ζωή μου σαν φάρος και μου έφερε μια αίσθηση αρμονίας και ειρήνης. Έμαθα από αυτό το βιβλίο την αγάπη, τη σοφία και τη δύναμη, που φανερώνει ο Θεός στη ζωή μας.
Πριν από αρκετά χρόνια πήρα σύνταξη και περίμενα με χαρά να έχω περισσότερο χρόνο για ψυχαγωγικές δραστηριότητες, ιδιαίτερα στην ύπαιθρο. Πάντα μου άρεσε το τρέξιμο, η πεζοπορία, η ναυσιπλοΐα, το τένις, το ποδήλατο και η κολύμβηση.
Όταν πέρασα από την προκαταρκτική τάξη της Χριστιανικής Επιστήμης, ένας ολόκληρος κόσμος άνοιξε για μένα. Τα μαθήματα με δίδαξαν να σκέπτομαι πιο πνευματικά για τον Θεό και τον άνθρωπο, και μου έδωσαν ένα μεγάλο δώρο: Με δίδαξαν πώς να θεραπεύω.