Πριν μερικά χρόνια, ένας δυνατός σεισμός έπληξε την πόλη του Μεξικού. Προς μεγάλη έκπληξη όλων, πολλά νεογέννητα μωράκια κεντρικού νοσοκομείου, που κατέρρευσε, επιβίωσαν για μέρες κάτω από τον σωρό των ερειπίων πριν οι διασώστες, τελικά, τα ελευθερώσουν (New York Times, 16 Οκτωβρίου 1985). Χωρίς να μειώνονται οι ηρωικές προσπάθειες των πρώτων διασωστών, ίσως η επιβίωση αυτών των νεογνών μας δείχνει την ισχύ της αθωότητας, τη δύναμη της αγνότητας.
Υπάρχει κάτι ανθεκτικό, ακόμη και αδιάφθορο, στη φύση καθενός από μας, που είμαστε η ομοίωση του Θεού, του αγνού Νου. Όλοι είμαστε η τέλεια ιδέα αυτού του τέλειου και άφθαρτου Νου.
Σκεφθείτε μια χαλύβδινη ράβδο. Μπορεί να μοιάζει αδύνατον να καταστραφεί. Η ιδέα, ωστόσο, της «ράβδου» είναι ακόμα πιο ανθεκτική. Ρίξτε εκρηκτικά σ’ αυτή την υλική ράβδο και ίσως εξαφανιστεί. Προσπαθήστε να ανατινάξετε την ιδέα «ράβδος» και αυτή παραμένει ανέπαφη.
Ο άνθρωπος είναι η άφθαρτη ιδέα ενός ανεξάλειπτου Θεού. Ο Χριστός είναι το μήνυμα, που στέλνει ο Θεός στην ανθρώπινη συνείδηση. Μέσω του Χριστού πληροφορούμαστε τη θεία υπόσχεση της δικής μας αφθαρσίας. Το εγχειρίδιο της Χριστιανικής Επιστήμης Επιστήμη και Υγεία με Κλειδί των Γραφών, γραμμένο από την Mary Baker Eddy, το θέτει απλά: « Ο Χριστός παρουσιάζει τον ακατάστρεπτο άνθρωπο, τον οποίο δημιουργεί, συγκροτεί και κυβερνά το Πνεύμα» (σελ.316). Όσο περισσότερο, με την προσευχή μας, παραδεχόμαστε αυτή την υπόσχεση ως πραγματική, τόσο επιτυχέστερα απορρίπτομε λανθασμένες δοξασίες ότι, τάχα, είμαστε κατά κάποιον τρόπο αποκλεισμένοι από τον Θεό ή ότι δεν ισχύει για μας η υπόσχεση της διαρκούς χρησιμότητάς μας.
Σκεφθείτε τον Χριστό Ιησού. Οι εχθροί του επέρριψαν εναντίον του όλο το μίσος του κόσμου. Αυτό όμως δεν μείωσε ούτε κατέστρεψε στο ελάχιστο το μήνυμα του Πατέρα για αγάπη. Ο Θεός αδιαλείπτως ασχολείται με τη δημιουργία Του, ημών συμπεριλαμβανομένων. Μας διαπλάσσει και μας δημιουργεί. Μας συγκροτεί και μας διατηρεί. Μας κυβερνά και μας προφυλάσσει. Καμία από αυτές τις θείες ενέργειες δεν περιλαμβάνει κάτι καταστροφικό. Ακριβώς το αντίθετο. Περιλαμβάνουν την Χριστοειδή αφθαρσία μας σαν πνευματικές ιδέες. Ακόμη και τώρα, ο Θεός ασχολείται με τη δημιουργία Του εκφράζοντας την αγάπη Του για μας. Η συνεχιζόμενη φροντίδα του Θεού για όλη Του την οικογένεια, απλά, δεν σταματά ποτέ και, έτσι, δεν σταματά και η ύπαρξή μας.
Η άφθαρτη φύση της ύπαρξής σου δεν έχει τίποτα να κάνει με φυσιολογία υπερήρωα. Αντίθετα, η πραγματική αφθαρσία περιλαμβάνει τα πνευματικώς ουσιώδη και ανθεκτικά στοιχεία, που όντως σε καθορίζουν – δηλαδή, αδιάφθορη αγνή αθωότητα, υγεία και χαρά, με διαρκή φροντίδα και σκοπό. Και ακόμη περισσότερο.
Είσαι πάντα πνευματικός, πάντα ιδανικός, πάντα άφθαρτος. Αυτό δεν θα αλλάξει ποτέ.
