Mία απ' της μεγαλύτερες πράξεις συγχώρεσης, που γνώρισα στη ζωή μου, μέχρι τώρα, ήταν από ένα φίλο στη Βόρεια Ιρλανδία, του οποίου η κόρη είχε δολοφονηθεί από τον Ιρλανδικό Ρεπουμπλικανικό Στρατό. Όταν ο παγκόσμιος τύπος του πήρε συνέντευξη, λίγο μετά την δολοφονία, είπε ότι συγχωρεί τους δράστες, και αφιέρωσε το υπόλοιπο της ζωής του στην προσπάθεια να επικρατήσει ειρήνη και συμφιλίωση στη Ιρλανδία.
Πώς μπορούμε να υπερνικήσουμε το μίσος, την πικρία και την μνησικακία; Σε όλη την Αγ. Γραφή υπάρχουν αφηγήσεις για το πώς διάφοροι άνθρωποι υπερνίκησαν προκλήσεις στην ζωή τους, που είχαν σαν αιτία το μίσος. Ένα μίσος, που αναζωπυρωνόταν από την επιθυμία να εξουσιάζει κάποιος τους συνανθρώπους του, ή να ορέγεται τα υπάρχοντα του πλησίον, ή εξ αιτίας διαφορετικού πολιτισμού, ή διαφορετικών θρησκευτικών πεποιθήσεων.
Ο Ιησούς, σαν Ιουδαίος, ενώ διάβαινε στους δρόμους της Ιερουσαλήμ, θεράπευε τους ασθενείς. Εντούτοις, τον μισούσε ένα μέρος των συμπατριωτών του, ειδικά οι Φαρισαίοι και οι Σαδδουκαίοι, που ήταν οι εκτελεστές και επιτηρητές του αυστηρού Ιουδαϊκού νόμου. Τον έβλεπαν σαν απειλή για τον τρόπο ζωής τους, για την εξουσία που ασκούσαν στον λαό και τελικά συνωμότησαν για να τον θανατώσουν. Αλλά κατά την διάρκεια της ζωής του και μέχρι σήμερα, τα λόγια του Ιησού για συγχώρεση και αγάπη αντηχούν στη συνείδηση των ανθρώπων. Απλά, αλλά και με βαθύ νόημα, συμβούλεψε τους ανθρώπους: '' Αγαπάτε τους εχθρούς σας, αγαθοποιείτε εκείνους, οίτινες σας μισούν, ευλογείτε εκείνους, οίτινες σας καταρώνται, και προσεύχεσθε υπέρ εκείνων, οίτινες σας βλάπτουσιν ..... και καθώς θέλετε να πράττωσιν εις εσάς οι άνθρωποι, και σεις πράττετε ομοίως εις αυτούς.'' (κατά Λουκά 6: 27, 28, 31)
Ο Ιησούς δίδαξε επίσης ότι ακόμη και όταν καταδιωκόμαστε ή αν κάποιος μας ανταγωνίζεται ( μας μισεί), ευλογούμαστε αν είμαστε πράοι ( ταπεινόφρονες), ελεήμονες (συγχωρούμε) , καθαροί την καρδία, και όταν ενεργούμε σαν ειρηνοποιοί. ( κατά Ματθ, 5: 1-12) Ο κόσμος και το δικό μας νοερό περιβάλλον χρειάζεται ειρήνη και ειρηνοποιούς, όχι μίσος και υποκινητές πολέμων.
Ο Ιησούς κήρυξε το Ευαγγέλιο της συγχώρεσης, Όταν τον ρώτησαν πόσες φορές πρέπει κάποιος να συγχωρήσει τον πλησίον του, είπε: '' εβδομηκοντάκις επτά'' φορές, (κατά Ματθ. 18: 22) Είναι μία φράση, που δεν σημαίνει κυριολεκτικά 490 φορές. αλλά , τόσες φορές , όσες το κακό εξακολουθεί να υφίσταται. Σε κάθε περίπτωση και κάθε φορά, πρέπει πάντοτε να συγχωρούμε. Ο Ιησούς εφάρμοζε ό,τι συνιστούσε στους άλλους. Ακόμη και επάνω στον σταυρό είπε: '' Πάτερ, συγχώρησον αυτούς. Διότι δεν εξεύρουσιν τι πράττουσιν.'' (κατά Λουκά 23:24)
Στο σύγγραμμά της '' Ανάμικτα'' (Miscellaneous Writings 1883-1896) η Mary Baker Εddy έγραψε: '' Αγάπα τους εχθρούς σου '' είναι ταυτόσημο με το '' δεν έχεις εχθρούς'' .
Πώς μπορεί αυτός ο ισχυρισμός να έχει σχέση με εκείνους που σε μίσησαν χωρίς αιτία; Απλά, για το λόγο ότι αυτοί οι κακόμοιροι άνθρωποι είναι στην πραγματικότητα οι καλύτεροι φίλοι σου. Από την αρχή μέχρι το τέλος, σου κάνουν περισσότερο καλό. από ό,τι μπορείς εσύ να φανταστείς για το τί σημαίνει καλό, κατά την γνώμη σου.'' (σελ. 9)
Το να ζη κάποιος μια ζωή χωρίς μνησικακία και να μην αντιδρά, συγχωρώντας πλήρως εκείνους που του κάνουν κακό, μπορεί να είναι εξαιρετικά δύσκολο. Όμως, τελικά, μόνον η συγχώρηση και η αγάπη σπάζουν τα εμπόδια, αποκαθιστούν τις ανθρώπινες σχέσεις και τερματίζουν τους πολέμους.
Κάποτε, έλαβα ένα γράμμα από ένα συγγενή, που αγαπούσα πολύ, γεμάτο μίσος και με καυστικούς χαρακτηρισμούς. Η πρώτη αντίδραση ήταν να μην θέλω να επικοινωνήσω ξανά με το εν λόγω άτομο, μετά απ' αυτό που είχε λάβει χώρα, αλλά καθώς προσευχήθηκα γι' αυτό το θέμα και διάβασα πολλές εποικοδομητικές ιδέες στα συγγράμματα της κ. Eddy, αισθάνθηκα ότι έπρεπε να τηλεφωνήσω στο άτομο αυτό. Του είπα σε φιλικό τόνο , ''Μετά το γράμμα που μου έστειλες, έχω να σου πω μερικά νέα, που δεν θα σου αρέσουν -- ''θα συνεχίσω να σε αγαπώ.'' Αυτό και έκανα. Τώρα έχουμε μία , πραγματικά, καλή σχέση.
Πριν λίγο καιρό, ένας αθλητής μου τηλεφώνησε για να τον βοηθήσω με την μέθοδο, που διδάσκει η Χριστιανική Επιστήμη, διά της προσευχής. Αντιμετώπιζε μεγάλη δυσκολία στην κίνηση, ακόμη και στο περπάτημα. Καθώς μιλούσαμε, αντιλήφθηκα ότι αισθανόταν ένοχος και ταπεινωμένος για κάτι, που είχε συμβεί μεταξύ του ιδίου και ενός μέλους της οικογενείας του. Προσευχηθήκαμε μαζί για να εδραιωθεί στην σκέψη του η αλήθεια για την αθωότητα που έχει κάθε άνθρωπος σαν την αθώα ιδέα του Θεού, και να εδραιωθεί επίσης μία αληθινή αντίληψη της συγχώρησης -- συγχωρώντας τον εαυτό του και το άτομο της οικογένειάς του. Επιτυγχάνοντας αυτή την συγχώρηση και την ελευθερία από τις ενοχές, δεν απόμενε τίποτε, που να εμποδίζει ή να περιορίζει τις κινήσεις του ή την αρμονία στη ζωή του, Είχε θεραπευτεί. Εκτός του ότι ήταν ικανός να περπατά και να τρέχει, βελτιώθηκαν επίσης και οι οικογενειακές του σχέσεις.
Με το να αγαπάμε τους εχθρούς μας, να σπάζουμε παλιούς φραγμούς μνησικακίας, να συγχωρούμε εκείνους που μας φέρθηκαν άσχημα, μπορούμε να αλλάξουμε την ζωή μας. Μπορούμε να αλλάξουμε τον κόσμο, που ζούμε.
