Πριν από δύο χρόνια, εντελώς ξαφνικά, αισθάνθηκα έντονο πόνο, όμοιο του οποίου δεν είχα νοιώσει ποτέ πριν. Έχοντας ακούσει άλλους να περιγράφουν αυτή την κατάσταση μου ήρθε στο μυαλό ότι επρόκειτο για πέτρα στα νεφρά.
Σ’ όλη μου τη ζωή, ευτυχώς, είχα στραφεί για θεραπεία στη Χριστιανική Επιστήμη και δεν είχα καμιά αμφιβολία ότι έτσι θα αντιμετώπιζα και αυτή την πρόκληση. Η άμεση αντίδρασή μου ήταν να στραφώ στο Θεό για βοήθεια. Η Χριστιανική Επιστήμη με είχε διδάξει ότι θα έπρεπε να εξετάζω και να αλλάζω τον τρόπο σκέψης μου μάλλον, παρά να αναζητώ μια αλλαγή της φυσικής κατάστασης, καθώς και το ότι η αναγνώρισή της πνευματικότητάς μου ως εικόνας και ομοίωσης του Θεού φέρνει την αναγκαία θεραπεία.
Καθώς προσευχόμουν, ο στίχος από έναν ύμνο μου ήρθε στο μυαλό (Υμνολόγιο Χριστιανικής Επιστήμης αρ.. 278). Ταυτόχρονα θυμήθηκα και το εξής εδάφιο από το Επιστήμη και Υγεία: «Με υπομονετική υπακοή σε έναν υπομονετικό Θεό, ας αγωνιστούμε να διαλύσουμε με το παγκόσμιο διαλυτικό της Αγάπης τη σκληρότητα της πλάνης, την ισχυρογνωμοσύνη, τη δικαίωση του εαυτού μας και τη φιλαυτία που αντιστρατεύεται προς την πνευματικότητα και είναι ο νόμος της αμαρτίας και του θανάτου» (σελ.242).
Είχα προσευχηθεί χρησιμοποιώντας αυτό το εδάφιο πολλές φορές στο παρελθόν προκειμένου να αποκαλύψω και να καταστρέψω εγωκεντρικές σκέψεις και να τις αντικαταστήσω με «Θεο-κεντρικές» ιδέες. Εξαιτίας του έντονου πόνου και της ανησυχίας για τη μη σωστή λειτουργία του σώματός μου, χρειαζόμουν άμεση ανταπόκριση. Γνωρίζοντας ότι η ποιότητα της σκέψης μου επηρεάζει άμεσα το σώμα μου, αισθάνθηκα ότι το να καθαρίσω την σκέψη μου ήταν υψίστης σημασίας. Έτσι προσευχήθηκα, «Πατέρα, δείξε μου αυτό που πρέπει να γνωρίζω».
Η απάντηση ήρθε και πάλι μέσα από ένα γνωστό εδάφιο της Χριστιανικής Επιστήμης: «Μια πνευματική ιδέα δεν περιέχει ούτε και το παραμικρό στοιχείο πλάνης και η αλήθεια αυτή εξαλείφει όπως πρέπει καθετί που είναι βλαβερό» (σελ.463).
Τότε θυμήθηκα μια θεραπεία δυσλειτουργίας ενός εσωτερικού οργάνου που είχα, όταν προσευχήθηκα με αυτό το εδάφιο κάποια χρόνια νωρίτερα. Ήμουν σε μια πτήση επιστρέφοντας σπίτι μετά από δυόμιση βδομάδες με την οικογένειά μου όταν αυτές οι γραμμές μου ήρθαν στο μυαλό χωρίς κάποιο ιδιαίτερο λόγο. Αλλά δίδοντάς τους ιδιαίτερη σημασία έγινε φανερό σ’ εμένα, ακριβώς εκεί σ’ αυτό το αεροπλάνο, ότι ήταν αδύνατο μια πνευματική ιδέα – μια ιδέα του Θεού που είναι ο θείος Νους – να περικλείει οτιδήποτε βλαβερό. Και η Χριστιανική Επιστήμη με έχει διαβεβαιώσει , όπως λέει η Βίβλος, ότι είμαι η εικόνα και ομοίωση του Θεού (Γεν. 1: 26,27). Έως το επόμενο πρωί είχα ελευθερωθεί από αυτή την κατάσταση. Για μένα αυτό ήταν μια πρακτική απόδειξη της δύναμης της προσευχής στη Χριστιανική Επιστήμη.
Έτσι, θυμήθηκα και πάλι ότι δεν θα μπορούσα να περικλείω τίποτα βλαβερό και ότι οτιδήποτε ήταν βλαβερό θα έφευγε μέσω της πνευματικής κατανόησης. Ακριβώς εκεί μέσα στον πόνο αισθάνθηκα την βεβαιότητα της δύναμης και της παρουσίας του Θεού. Και ο πόνος σταμάτησε. Αισθανόμουν μια μικρή πίεση στο σημείο, που πριν πονούσα. Συνεχίζοντας να προσεύχομαι ενισχύοντας την πεποίθησή μου στην ανυπαρξία δυνατότητας οποιουδήποτε «στοιχείου λάθους» να συμπεριληφθεί σε μια πνευματική ιδέα, συνέχισα να κάνω τις δουλειές του σπιτιού καθώς και αυτές της εκκλησίας. Δεν υπήρξε ξανά πόνος και δεν αισθάνθηκα πλέον φόβο ή ανησυχία για τη φυσική μου κατάσταση.
Λίγο αργότερα κάτι σκληρό έφυγε ανώδυνα από το σώμα μου.
Είμαι τόσο ευγνώμων για τη γρήγορη αντιμετώπιση αυτής της δυσκολίας, που δεν επανήλθε ποτέ. Αλλά περισσότερο απ’ όλα είμαι ευγνώμων για τον όμορφο τρόπο, που ο Θεός απάντησε στις προσευχές μου.
Greeenwich, Connecticut, USA
