Skip to main content Skip to search Skip to header Skip to footer

Ο Θείος Νόμος: Μόνο αυτός είναι πανίσχυρος

Από τον Κήρυκα της Χριστιανικής Επιστήμης - 1 Σεπτεμβρίου 2010

The Christian Science Journal, October 2007


Nόμος!  Η λέξη υπονοεί τη δύναμη της θείας Επιστήμης. Η Επιστήμη είναι ο πνευματικός νόμος, που εκδηλώνεται με πρακτικούς τρόπους. Εμπεριέχει την έννοια της θείας δύναμης, στην οποία τίποτα δεν αντιστέκεται. Ανεξάντλητη εξουσία υποστηρίζει τον πνευματικό νόμο. Είναι μόνον αυτός  ισχυρός. Όπως βεβαίωσε η κα Eddy, «ο νόμος του Θεού συνοψίζεται σε τρείς λέξεις. “Είμαι το Παν”, και αυτός ο τέλειος νόμος είναι πάντοτε παρών για να επιτιμά κάθε αξίωση άλλου νόμου» (No and Yes, σελ.30). Αυτός ο ορισμός του νόμου είναι ιδιαίτερα ουσιώδης και σαφής – σχετικά με τις δυνατότητές του, τι είναι και τι επιτυγχάνει.

Ο αιώνιος νόμος υπερπηδά κάθε αντίσταση της ύλης, ανεξάρτητα από το αν αυτή η αντίσταση ισχυρίζεται ότι προέρχεται από το φυσικό νόμο, τον εκκλησιαστικό, τον ιατρικό, το θνητό, τον οικονομικό ή οποιονδήποτε άλλο νόμο. Και μπορούμε πάντοτε να είμαστε πεπεισμένοι για την ενότητά μας με τον παντοδύναμο νόμο του καλού – όλου του καλού.

Σαν πεπειραμένος πρακτίσιονερ της Χριστιανικής Επιστήμης, γνωρίζω καλά τα πολλά είδη των προβλημάτων, που αντιμετωπίζουν οι άνθρωποι. Άκαμπτοι προϋπολογισμοί, αρρώστιες, επαγγελματικές προκλήσεις, διαφωνίες – ακόμη και μέσα στην εκκλησία. Ωστόσο, μπορούμε πάντα να ρωτάμε τον εαυτό μας: Επιτρέπεται κάτι τέτοιο από τον πνευματικό νόμο – το νόμο της Αγάπης; Αν η απάντηση είναι Όχι, τότε έχουμε κάνει ένα μεγάλο βήμα προς τη θεραπεία και την αρμονία.

Όποια κι αν είναι η πρόκληση, όποια κι αν είναι η μορφή της, η πνευματική Αλήθεια, την οποία δεχόμαστε με όλη μας την καρδιά, είναι ο μόνος νόμος, που αφορά την κατάσταση – ο νόμος που ακυρώνει οτιδήποτε δεν είναι σωστό. Δεν πειραματιζόμαστε με την ανθρώπινη δοξασία ή την θρησκευτική θεωρία, αβέβαιοι για την έκβαση, ελπίζοντας για το καλύτερο. Αντίθετα, εφαρμόζουμε τον αμετάβλητο νόμο. Το Επιστήμη και Υγεία λέει: «Η ασθένεια, η αμαρτία και ο θάνατος δεν είναι συνακόλουθα της Ζωής ή της Αλήθειας. Κανένας νόμος δεν τα υποστηρίζει» (σελ.196).

Ο νόμος και η αγάπη είναι αχώριστοι. Η Αγάπη και η Αρχή, και τα δύο συνώνυμα του Θεού, είναι ένα. Στην πραγματικότητα, ποτέ δεν υπήρξε σκληρός, άδικος ή μεροληπτικός νόμος. Ούτε προσωρινός ή άστοργος ή  αδιάφορος νόμος. Για να είναι κάθε νόμος αληθινός, πρέπει να είναι αιώνιος και να πληροί την προϋπόθεση ύπαρξής του, να είναι, δηλαδή, αγαθοποιός. Ότι ευλογεί έναν, ευλογεί τους πάντες διεθνώς. Αυτή η διαπίστωση δεν πηγάζει από συναισθηματισμό. Υποστηρίζεται από τη θεία και αμερόληπτη εξουσία – από το Θεό. Είναι μια από τις εκδηλώσεις της πανταχού παρουσίας.

Και τι να πούμε για την περιοδική αντίστασή μας στο θείο νόμο; Για την απροθυμία μας να υπακούσουμε;

Γι’ αυτό ευθύνεται το πείσμα μας. Είναι εκδήλωση θνητής ματαιοδοξίας και θνητής συνείδησης! Αλλά ο αυθεντικός πνευματικός νόμος είναι πάντα ασυναγώνιστος. Στην απόλυτη πραγματικότητα, ποτέ δεν αντιμετωπίστηκε με δυσκολία, ούτε απορρίφθηκε, κάτι τέτοιο δεν θα ήταν άλλωστε δυνατόν. Ο λόγος είναι ότι στην πραγματικότητα δεν υφίσταται θνητός νους για αμφισβητήσει το νόμο του Θεού ή να τον απορρίψει ή να μη τον εμπιστευτεί, διότι η θεία συνείδηση είναι το ΠΑΝ!

Και ποιο νόημα έχει η καθημερινή μας προσευχή; Δεν είναι ένας τρόπος για να υποτασσόμαστε στο νόμο του Θεού και να παραμένουμε προσκολλημένοι σ’ αυτόν ότι και να συμβεί; Δεν υπάρχει ασφαλέστερος χώρος, ούτε πιο ευεργετικός. Ας υποταχθούμε στο νόμο της άπειρης αφθονίας, στο νόμο της αμετάβλητης Αγάπης. Ας γνωρίζουμε συνειδητά ποιος μας κυβερνά, εμάς και τον καθένα, λεπτό προς λεπτό. Και ας θυμόμαστε και την άλλη όψη του νομίσματος – ότι δεν μας κυβερνά η ύλη ή ο περιορισμός, η απαγόρευση,  η αδικία, η μεροληψία. Επειδή, στην πραγματικότητα, όλοι μας βρισκόμαστε κάτω από τους νόμους της Αρχής – τη διακυβέρνηση της Αγάπης.

Αυτό δεν είναι χαμένος χρόνος. Κι’ αυτό γιατί, καθώς ξετυλίγεται η ημέρα μας, μοιάζει να είμαστε περικυκλωμένοι από αρνητικές καταστάσεις και ψευδαισθήσεις – θνητότητα, ελλείψεις, αντιπαραθέσεις – με όλα, δηλαδή, όσα αντιτίθενται στην αλήθεια της θείας Επιστήμης. Ποια είναι η λύση; Να είμαστε απόλυτα πεπεισμένοι, καθ’ όλη τη διάρκεια της ημέρας, ότι ο νόμος της Αγάπης βρίσκεται σε δράση πάντοτε και παντού. Είναι η ουσία της χαρισμένης από το Θεό εμπειρίας μας.

Η Αποστολή του Κήρυκα

Το 1903, η Μαίρη Μπέϊκερ Έντυ, ίδρυσε το περιοδικό Ο Κήρυκας της Χριστιανικής Επιστήμης. Ο σκοπός του: «να διακηρύξει την παγκόσμια δραστηριότητα και την διαθεσιμότητα της Αλήθειας». Ο ορισμός της λέξης «κήρυκας», όπως αναφέρεται σε ένα λεξικό, είναι «προάγγελος - ένας αγγελιοφόρος που προπορεύεται για να μεταφέρει ένα μήνυμα για κάτι που πρόκειται να ακολουθήσει», δίνει ιδιαίτερη σημασία στην προσωνυμία Κήρυκας και επιπλέον επισημαίνει την υποχρέωσή μας, την υποχρέωση του καθενός από εμάς, να δούμε ότι ο Κήρυκάς μας εκπληρώνει την εμπιστοσύνη του, μία εμπιστοσύνη αχώριστη από τον Χριστό και που πρώτα ανήγγειλε ο Ιησούς (Μαρκ.16:15), «Υπάγετε εις όλον τον κόσμον και κηρύξατε το ευαγγέλιον εις όλην την κτίσιν».

Μαίρη Σαντς Λη, Sentinel (Φρουρός) της Χριστιανικής Επιστήμης, 7 Ιουλίου, 1956.

Μάθετε περισσότερα για τον Κήρυκα και την Αποστολή του.