Οι πρακτίσιονερς της Χριστιανικής Επιστήμης ακούν τους ασθενείς να λένε, όταν βρίσκονται αντιμέτωποι με κάποια ασθένεια ή άλλο πρόβλημα, «Ξέρω ότι όλα είναι στη σκέψη μου». Τέτοια άτομα είναι σκληρά με τον εαυτό τους.
Προκειμένου να μην εντρυφούμε ή να αγνοούμε οποιαδήποτε πλάνη, οποιονδήποτε υλισμό, πρέπει να αντιμετωπίζουμε το θέμα στη σκέψη μας, με ή χωρίς την βοήθεια ενός πρακτίσιονερ. Αλλά, αν και πρέπει να αντιμετωπίσουμε την πλάνη στην δική μας σκέψη, επειδή το σωματικό δεν είναι τίποτα περισσότερο από εξωτερικευμένη εκδήλωση της νοερής κατάστασης, η πλάνη δεν είναι ποτέ πραγματικά μέρος της σκέψης μας.
Ευτυχώς, η πλάνη δεν είναι ούτε προσωπική, ούτε πραγματική. Είναι πάντοτε υποβολή κάποιας φάσης φόβου ή άγνοιας ή της αμαρτωλής φύσης του θνητού νου, η δοξασία του κόσμου ότι το κακό έχει δύναμη και είναι παρόν, η οποία δοξασία, βέβαια, υποχωρεί αναπόφευκτα με την άσκηση της θείας νοημοσύνης. Η Χριστιανική Επιστήμη κάνει διάκριση μεταξύ του πραγματικού, τέλειου και πνευματικού ανθρώπου, που έχει δημιουργήσει ο Θεός, και της εσφαλμένης αντίληψης ότι ο άνθρωπος είναι υλικός και πεπερασμένος. Διδάσκει ότι η αληθινή συνείδηση του ανθρώπου είναι πάντα ελεύθερη από κάθε είδους πλάνη, επειδή αντανακλά τον Θεό, τον έναν αλάνθαστο θείο Νου.
Ένας μηχανικός μπορεί να εργάζεται πάνω σ’ ένα πρόβλημα και να το λύσει, χιλιάδες μίλια μακριά από αυτόν. Η αρρώστια μπορεί να παρομοιαστεί με ένα τέτοιο μηχανικό πρόβλημα. Δίνετε λύση με τη νοημοσύνη σας, αλλά το πρόβλημα είναι εντελώς χωριστά από σας. Ευτυχώς, η πλάνη δεν μπορεί να μπει στην συνείδηση του πραγματικού, πνευματικού ανθρώπου. Η άγνοια δεν μπορεί να αναμειχθεί με την θεόδοτη νοημοσύνη του. Αν η πλάνη ήταν πράγματι μέρος της νοημοσύνης του ανθρώπου, κανείς δεν θα μπορούσε να θεραπευτεί από έναν οποιοδήποτε περιορισμό. Αλλά το κακό δεν είναι προσωπικό· δεν είναι μία κατάσταση που υπάρχει στον άνθρωπο αλλά ένα μεσμερικό ψέμα γι’ αυτόν, που πρέπει να αμφισβητήσουμε, επειδή δεν είναι αληθινό, ούτε είναι πράγματι παρόν.
Αλλά η ειλικρίνεια είναι το πιο σημαντικό πράγμα για να υπερνικήσουμε την πλάνη. Η απόλυτη ειλικρίνεια είναι αποφασιστικής σημασίας – μία προθυμία να αντιμετωπίσουμε και να υπερνικήσουμε στη δική μας συνείδηση την πλάνη που αξιώνει ότι είναι δική μας. Τίποτα άλλο δεν θα μας δώσει την ειρήνη που ακολουθεί την εμπειρία της διόρθωσης του εαυτού μας, που πετυχαίνουμε μέσω της βαθιάς προσευχής. Μπορούμε να αποδείξουμε ότι η πλάνη δεν είναι πραγματική με το να δούμε ότι η πλάνη ψεύδεται και πράγματι δεν είναι μέρος της σκέψης μας.
Ο σοφός Σολομών είπε: «Καθώς φρονεί εν τη ψυχή αυτού, τοιούτος είναι» (Παρ. 23:7). Ένας άνθρωπος είναι αυτό που σκέπτεται. Συνείδησή του είναι αυτό που είναι. Τίποτα δεν γίνεται μέρος της εμπειρίας του εκτός εάν το επιτρέψει η σκέψη του.
Είναι σημαντικό, λοιπόν, να προσέχουμε τον τρόπο που σκεπτόμαστε, και να παραδεχόμαστε μόνο τις αληθινές και καλές σκέψεις που θα θέλαμε να εκδηλώνονται στην εμπειρία μας. Οι σκέψεις μας συγκροτούν την ανθρώπινη ύπαρξή μας. Αυτές καθορίζουν τα σπιτικά μας, τους φίλους μας, τις επιχειρήσεις μας – ναι, όλη μας τη ζωή. Είναι, λοιπόν, σημαντικό να προσέχουμε τι σκεπτόμαστε. Έχουμε κάθε νόμιμο δικαίωμα να διεκδικούμε μόνο τις ιδιότητες, που μας ανήκουν ως παιδιά του Θεού, όπως είναι η υγεία, η αρμονία, και η έμπνευση.
Ο πραγματικός άνθρωπος είναι εντελώς πνευματικός, και περιλαμβάνει όλες τις καλές ιδιότητες και τις σωστές ιδέες. Η Mary Baker Eddy, που ανακάλυψε και ίδρυσε την Χριστιανική Επιστήμη, διακηρύττει: «Εν αυτώ ζώμεν και κινούμεθα και υπάρχομεν.
Επειδή η αφετηρία και η ύπαρξη του ανθρώπου είναι σ’ Αυτόν, ο άνθρωπος είναι το αποκορύφωμα της τελειότητας και σε καμία περίπτωση δεν είναι το μέσον της ατέλειας» (MiscellaneousWritings 1883-1896). Είναι παρήγορο να γνωρίζουμε ότι δεν υπάρχει κανένας τρόπος με τον οποίο η ατέλεια μπορεί να εισχωρήσει στον άνθρωπο.
Αυτό το βλέπουμε στην αριθμητική. Κάθε λάθος στους αριθμητικούς υπολογισμούς δεν οφείλεται στους αριθμούς αλλά στην άγνοια των αριθμητικών κανόνων. Δεν μπορείτε να εισάγετε ένα σφάλμα στους βασικούς κανόνες της αριθμητικής. Δεν μπορείτε να αλλάξετε τη φύση ούτε ενός αριθμού μέσω μιας λανθασμένης αντίληψης, ή άγνοιας. Κατά τον ίδιο τρόπο, δεν μπορείτε να εισάγετε ένα λάθος στον Θεό, την Αρχή της ύπαρξής σας. Ούτε μπορείτε να αλλάξετε την απαραβίαστη αρμονία και τελειότητα του ατομικού, πνευματικού ανθρώπου μέσω μιας εσφαλμένης δοξασίας ή άγνοιας. Αντιλαμβάνεστε ότι στην πραγματικότητα δεν μπορείτε να έχετε ένα άλυτο πρόβλημα, όταν αρχίζετε με την νοημοσύνη, την τελειότητα, και απομακρύνετε την άγνοια που προσπαθεί να κρύψει την λύση, που είναι πάντοτε παρούσα.
Η Χριστιανική Επιστήμη, η Επιστήμη του Χριστού, ή της Αλήθειας, αποκαλύπτει ότι ο Θεός είναι ταυτόχρονα και πάντοτε, πανταχού παρών, παντοδύναμος, παντογνώστης, είναι όλη η ενέργεια. Και ο άνθρωπος, η εικόνα και ομοίωσή Του, αντανακλά αυτές τις καταστάσεις, ή τις συνθήκες, του θείου όντος. Έτσι, ο άνθρωπος είναι πάντα σωστά δραστήριος και έχει θεμελιωθεί σύμφωνα με τον θείο Νου. Βρίσκεται σε μία κατάσταση δύναμης και νοημοσύνης.
Αυτό μας βοηθάει να καταλάβουμε τι πράγματι είναι στη συνείδησή μας. Δεν μπορούμε στην πραγματικότητα να έχουμε δυσαρμονικές καταστάσεις σκέψης, που οδηγούν σε αρρώστια ή σε οποιοδήποτε άλλο πρόβλημα, επειδή πράγματι αντανακλούμε την δραστηριότητα, την νοημοσύνη και την δύναμη του Παντοδυνάμου Θεού. Η σωστή εφαρμογή αυτών των ιδιοτήτων κατά κανόνα λύνει τα προβλήματα.
Ο πραγματικός εαυτός σας είναι η ακριβής αντανάκλαση του θείου Νου. Έτσι, μόνον ό, τι αντανακλάτε από τον Νου αποτελεί την σκέψη σας. Η κυρία Eddy εξηγεί στο Επιστήμη και Υγεία με Κλειδί των Γραφών: «Ο άνθρωπος δεν έχει την ικανότητα να αμαρταίνει, να αρρωσταίνει και να πεθαίνει. Ο πραγματικός άνθρωπος δεν μπορεί να παρεκκλίνει από την αγιότητα, ούτε μπορεί ο Θεός, από τον οποίο εκπορεύεται ο άνθρωπος, να τον κάνει ικανό ή ελεύθερο να αμαρταίνει» (σελ. 475).
Στην προσπάθειά μας να ανακαλύψουμε τον αληθινό μας εαυτό, να βρούμε την σωτηρία μας και να αποδείξουμε την κυριαρχία μας πάνω στις αξιώσεις του κακού, παρηγορούμεθα από τα λόγια αυτά του ψαλμωδού: «Εγώ όμως είμαι πάντοτε μετά Σου· συ με επίασας από της δεξιάς μου χειρός. Δια της συμβουλής Σου θέλεις με οδηγήσει και μετά ταύτα θέλεις με προσλάβει εν δόξη» (Ψαλμός 73: 23,24).
Ο Απόστολος Παύλος μας παροτρύνει «να απεκδυθώμεν … τον παλαιόν άνθρωπον» (Εφεσίους 4: 22,24), πράγμα το οποίο, για τον Χριστιανό Επιστήμονα, σημαίνει την παλαιά αντίληψη ότι ο άνθρωπος είναι υλικός και περιορισμένος. Επίσης μας νουθετεί να «ενδυθώμεν τον νέον άνθρωπον, τον κτισθέντα κατά Θεόν εν δικαιοσύνη και οσιότιτι της αληθείας». Όταν δίνουμε προσοχή στα λόγια του αποστόλου, βρίσκουμε ότι πληρότητα, έμπνευση, νοημοσύνη, ακόμη και λαμπρότητα φωτίζουν τη σκέψη μας. Τότε το κακό, η αρρώστια, και η έλλειψη αποδεικνύονται ότι δεν είναι πραγματικά για μας. Βλέπουμε ότι καμία υλιστική, αρνητική, περιοριστική ή δυσαρμονική σκέψη δεν εισέρχεται ποτέ στην πραγματική μας συνείδηση ή δεν γίνεται ποτέ μέρος της πραγματικής ύπαρξής μας. Κατανοούμε ότι οι ιδιότητες και οι ιδέες του τέλειου Νου, που αντανακλώνται από μας, οι εκφράσεις του Θεού, είναι αυτό που πράγματι υπάρχει στη σκέψη μας.
