Ως πρώην επαγγελματίας τραγουδίστρια είχα την χαρά να συμμετέχω επί πολλά χρόνια σε διάφορες Χριστουγεννιάτικες συναυλίες. Μια ιδιαίτερα αξέχαστη νύχτα τραγούδησα το πολύ γνωστό Χριστουγεννιάτικο τραγούδι «Άγια Νύχτα», στην τελετή φωταγώγησης του Χριστουγεννιάτικου δένδρου στην πόλη της Βοστώνης. Αλλά αυτό που τραγουδούσα πιο συχνά σε συναυλίες κατά την περίοδο των Χριστουγέννων ήταν ο Μεσσίας του Χαίντελ.
Σε κάθε παράσταση με χαρά τραγουδούσα το αγγελικό μήνυμα της γέννησης του «Σωτήρα» στους βοσκούς, που φύλαγαν τα πρόβατά τους εκείνη τη νύχτα (Λουκάς 2: 10,11). Καθώς τραγουδούσα, είχα την επιθυμία όλοι μας στην αίθουσα της συναυλίας να νοιώσουμε την σπουδαιότητα αυτού του κοσμοϊστορικού γεγονότος. Λαχταρούσα να μεταφέρω μέσα από την υπέροχη μουσική ότι η γέννηση του Χριστού Ιησού είναι ασύγκριτη στην ιστορία του ανθρώπου. Ήταν η εκπλήρωση της Βιβλικής προφητείας «Ο Κύριος αυτός θέλει σας δώσει σημείον· ιδού η παρθένος θέλει συλλάβει και γεννήσει υιόν και θέλει καλεσθή το όνομα αυτού Εμμανουήλ» (Ησαΐας 7: 14). Οι Χριστιανοί σε όλο τον κόσμο αναγνωρίζουν την γέννηση του Ιησού ως το σημείον του Εμμανουήλ, που σημαίνει «ο Θεός μεθ’ ημών» (Ματθαίος 1:23).
Ο Χριστός Ιησούς όρισε τον εαυτό του ως Υιό του Θεού και την θεία του αποστολή, κατ’ αυτό τον τρόπο: «Τόσον ηγάπησεν ο Θεός τον κόσμον, ώστε έδωκε τον Υιόν αυτού τον μονογενή, δια να μη απολεσθή πας ο πιστεύων εις αυτόν, αλλά να έχη ζωήν αιώνιον. Επειδή δεν απέστειλεν ο Θεός τον Υιόν αυτού εις τον κόσμον δια να κρίνη τον κόσμον, αλλά δια να σωθή ο κόσμος δι’ αυτού» (Ιωάννης 3: 16, 17). Ήταν η πνευματική καταγωγή του και η συνειδητή ενότητά του με τον Θεό, το θείο Πνεύμα, που του έδωσε την δυνατότητα να αποδείξει τη δύναμη του Πνεύματος όταν θεράπευε τους ασθενείς και τους αμαρτωλούς, και επανέφερε στη ζωή τους ετοιμοθάνατους και τους νεκρούς. Η ζωή και το παράδειγμα του απεικονίζουν τη βούληση της θείας Αγάπης και την ικανότητα να φτάνει στον άνθρωπο, σε κάθε εποχή, μέσω του Χριστού και μέσω του Αγίου Πνεύματος, ή του Παράκλητου, που μας οδηγεί σε όλη την αλήθεια.
Καθώς τρέφουμε μέσα μαςκαι αναπτύσσουμε την πνευματική μας αίσθηση, αποκτούμε μία βαθιά εμπιστοσύνη στον δεσμό μας με τον Θεό.
Ο Ιησούς ήλθε στον κόσμο με παρθενική γέννηση. Ήταν πραγματικά ένα θαύμα για την ανθρώπινη λογική. Ανέτρεψε τις υλικές απόψεις της σύλληψης και της ζωής, διέλυσε την ομίχλη της θνητότητας, και απέδειξε τους πνευματικούς νόμους του Θεού, που καταργούν τον υλικό νόμο. Η Mary Baker Eddy, που ανακάλυψε και ίδρυσε την Χριστιανική Επιστήμη, εξηγεί: «Η φώτιση της πνευματικής αίσθησης της Μαρίας κατασίγασε τον υλικό νόμο και το δικό του τρόπο αναπαραγωγής, και γέννησε το τέκνο της με την αποκάλυψη της Αλήθειας, αποδεικνύοντας έτσι ότι ο Θεός είναι ο Πατέρας των ανθρώπων. Το Άγιο Πνεύμα, ή θείο Πνεύμα, κάλυψε με την πλήρη αναγνώριση ότι η ύπαρξη είναι Πνεύμα. Ο Χριστός ήταν πάντοτε μια ιδέα στον κόλπο του Θεού, της θείας Αρχής του ανθρώπου Ιησού, και η γυναίκα διέκρινε την πνευματική αυτή ιδέα, αν και στην αρχή αμυδρά σχηματισμένη» (Επιστήμη και Υγεία με Κλειδί των Γραφών, σελ. 29).
Το Άγιο Πνεύμα, ή θείο Πνεύμα, έρχεται στη συνείδηση του ανθρώπου κάθε εποχή, αποκαλύπτοντας ότι η καταγωγή μας είναι εντελώς πνευματική. Η κατανόηση αυτή δεν θα φέρει στη γη άλλη μία γέννηση βρέφους με τη μορφή του Ιησού. Ούτε θα φέρει άλλη μία παρθενική γέννηση. Η ιερή αποστολή του Ιησού έχει ολοκληρωθεί. Αυτό, που μας παρουσιάζει σήμερα η εμπειρία της Μαρίας από την γέννηση του Ιησού είναι ότι, μέσα από την αποκάλυψη της θείας Επιστήμης και της αιώνιας Χριστο-ιδέας, βλέπουμε την αληθινή πνευματική φύση του ανθρώπου.
Ο υλισμός, που φαίνεται ιδιαίτερα έντονος κατά την περίοδο των Χριστουγέννων, θα προσπαθούσε να διαλύσει ή να μειώσει το θεραπευτικό μήνυμα του Χριστού. Θα προσπαθούσε να σκιάσει αυτό ακριβώς που χρειάζεται περισσότερο ο κόσμος – την αλήθεια ότι όλη η αληθινή ύπαρξη είναι στον Θεό, στο Πνεύμα, και ως εκ τούτου είναι ακέραιη, πνευματική, αναμάρτητη. Ως παιδιά του Θεού είμαστε τέλειοι όπως ο «Πατήρ μας ο εν τοις ουρανοίς» (Ματθαίος 6: 9). Αν και αυτό το γεγονός είναι αόρατο για τις φυσικές αισθήσεις, το αντιλαμβανόμαστε μέσω της πνευματικής αίσθησης. Η πνευματική αίσθηση κι’ όχι η υλική, αναγνωρίζει τον Θεό, το Πνεύμα, ως τη μόνη αιτία και τον μόνο δημιουργό της ζωής· με την πνευματική αίσθηση, επομένως, αντιλαμβανόμαστε την πνευματική μας καταγωγή ως αντανάκλαση του Θεού. Μέσα από την καλλιέργεια της πνευματικής μας ευαισθησίας στη θεία πραγματικότητα της ύπαρξης, είμαστε σε θέση να απορρίψουμε τη δοξασία ότι έχουμε γεννηθεί στην ύλη και πρέπει να φέρουμε όλα τα δεινά, που πηγαίνουν μαζί με αυτή τη δοξασία, των γενετικών ασθενειών συμπεριλαμβανομένων. Βλέπουμε ότι δεν υποκείμεθα στους νόμους της φυσιολογίας αλλά στο νόμο του Θεού, ο οποίος δημιουργεί και διατηρεί τη δημιουργία Του σε πλήρη τάξη. Καθώς τρέφουμε μέσα μαςκαι αναπτύσσουμε την πνευματική μας αίσθηση, αποκτούμε μια βαθιά εμπιστοσύνη στην άρρηκτη σχέση μας με τον Θεό· και η δοξασία ότι μπορούμε να αρρωσταίνουμε ή να δεχόμαστε οποιοδήποτε είδος καταστροφικού στοιχείου, χάνει τη δύναμη και την πραγματικότητα στην συνείδησή μας. Η αληθινή έννοια της ύπαρξης εξαϋλώνει την συνείδηση εξαγνίζοντας τις σκέψεις μας, απομακρύνοντας τον φόβο ή τις εμμονές μετη σωματική ευχαρίστηση ή τον πόνο. Ο εξαγνισμός αυτός της σκέψης έχει επίδραση στο σώμα – ακριβώς όπως μία αλλαγή στα κίνητρά μας αλλάζει την συμπεριφορά μας. Η κυρία Eddy ανέφερε συγκεκριμένα πως συμβαίνει αυτό: «Στον άνθρωπο, για να γνωρίσει τη Ζωή όπως είναι, δηλαδή τον Θεό, το αιώνιο καλό, δεν δίδεται μόνο η αίσθηση της ύπαρξης, αλλά συνοδεύεται από την συνείδηση της πνευματικής δύναμης που υποτάσσει την ύλη και καταστρέφει την αμαρτία, την αρρώστια και τον θάνατο (Miscellaneous Writings 1883-1896, σελ. 189).
Μία γυναίκα, όταν ήταν είκοσι χρονών, διαπίστωσε ότι αυτό ήταν αλήθεια. Ανησυχούσε ότι θα μπορούσε να έχει εθισμό στο αλκοόλ, όπως ο πατέρας της είχε υποφέρει σε όλη του τη ζωή. Αισθάνθηκε τόσο σωματική όσο και συναισθηματική έλξη προς το ποτό και θεώρησε ότι ο πιθανός εθισμός της προερχόταν βιολογικά και ψυχολογικά από αυτόν. Αλλά μελετώντας την Χριστιανική Επιστήμη άρχισε να καταλαβαίνει ότι η παρθενική γέννηση του Χριστού Ιησού καθόρισε για πάντα τον αιώνιο δεσμό μας, καθόρισε το γεγονός ότι είμαστε ένα με τον Πατέρα μας στον ουρανό· έδειξε τον Θεό, το Πνεύμα, ως τον μόνο δημιουργό. Εκτίμησε πιο βαθιά την γέννηση του Χριστού Ιησού ως απόδειξη της «θείας φύσης που αγκαλιάζει την ανθρώπινη στη Ζωή και στην απόδειξή της, και κάνει αντιληπτή στην ανθρώπινη αίσθηση και νόηση τη Ζωή που είναι Θεός» (Επιστήμη και Υγεία, σελ. 561).
Η γυναίκα άρχισε να αισθάνεται, περισσότερο από ποτέ άλλοτε, την αγάπη του Θεού που αγκαλιάζει τα πάντα και μας θεραπεύει. Και καθώς απέκτησε μία καλύτερη κατανόηση του τι σημαίνει να έχει μία θεία κληρονομιά, συνειδητοποίησε ότι είχε και η ίδια πνευματικές ιδιότητες – όπως αγνότητα, ικανοποίηση, ειρήνη, αυτοπειθαρχία, καλοσύνη, υγεία. Και κατέληξε στο συμπέρασμα ότι καθώς ήταν θείας καταγωγής, αυτές οι ιδιότητες ήταν η μόνη αληθινή δύναμη· φυσικά και αποτελεσματικά εξουδετέρωσαν τις θνητές δοξασίες της χημικής και ψυχολογικής εξάρτησης, όπως ο Ιησούς έδειξε θεραπεύοντας ασθένειες, που θεωρούντο κληρονομικές. Η γυναίκα αυτή κατανόησε ότι με τα λόγια του ο Ιησούς, «Αναβαίνω προς τον Πατέρα μου και Πατέρα σας και Θεόν μου και Θεόν σας» (Ιωάννης 20: 17) μας δίδαξε την δική μας «παρθενική» γέννηση – που σημαίνει την ενότητά μας για πάντα με τον Θεό ως παιδιά Του.
Η κυρία Eddy μίλησε για την ανάγκη να αποκτήσουμε μία πραγματική κατανόηση της καταγωγής του ανθρώπου.
Πέρασαν αρκετοί μήνες με συνεπή προσευχή, προσδιορίζοντας νοερά την ταυτότητα του εαυτού της ως θυγατέρα του Θεού και απορρίπτοντας κάθε φόβο ή σκέψη ότι είχε κάποια σχέση με την ασθένεια. Τότε, μία μέρα, ένοιωσε εντελώς ελεύθερη από τον φόβο του εθισμού και της έλξης που αισθανόταν. Δεν χρειαζόταν να ασκήσει τη δύναμη της ανθρώπινης θέλησης για να αντισταθεί στο αλκοόλ ή σε κάποια άλλη εθιστική ουσία. Η θεραπεία της ήταν ένα φυσικό αποτέλεσμα της αναγνώρισης της αλήθειας για την πνευματική καταγωγή της, στην οποία βρήκε την ακλόνητη και απόλυτη βεβαιότητα ότι δεν θα ήθελε ποτέ πια ένα ποτό. Αναγνώρισε τον Θεό ως Πατέρα της και ήταν επίσης σε θέση με τρυφερότητα να γνωρίζει ότι ο ανθρώπινος πατέρας της είχε την ίδια σχέση με τον Θεό. Η θεραπεία της συνέβη πριν κάποια χρόνια και είναι μόνιμη.
Η κυρία Eddy μίλησε για την ανάγκη να αποκτήσουμε μία αληθινή κατανόηση της καταγωγής του ανθρώπου στο «Χριστουγεννιάτικο Κήρυγμά» της. Είπε, «Οι μυστικές αποθήκες της σοφίας πρέπει να ανακαλυφθούν, οι θησαυροί τους να αναπαραχθούν και να δοθούν στον κόσμο, πριν ο άνθρωπος μπορέσει με εμπιστοσύνη να συμπεράνει ότι έχει βρεθεί στην τάξη, στον τρόπο και στην παρθενική καταγωγή του ανθρώπου σύμφωνα με τη θεία Επιστήμη, η οποία μόνη καταδεικνύει τη θεία Αρχή και τηνπνευματική ιδέα της ύπαρξης» (Miscellaneous Writings, σελ. 165 – 166). Ότι είδαν οι βοσκοί στην Βηθλεέμ – τον Ιησού ως βρέφος σε μία φάτνη – δεν μπορούμε να δούμε σήμερα. Δεν ακούμε τους αγγέλους να λένε, «Διότι σήμερον εγεννήθη εις εσάς εν πόλει Δαβίδ Σωτήρ, όστις είναι Χριστός Κύριος». Η επίδραση της γέννησης του από μία παρθένο βρίσκεται στην αιώνια αλήθεια της πνευματικής ύπαρξης που αντιπροσωπεύει για μας. Με χαρά μεγάλη αναγγέλλεται, κάθε ώρα και στον καθένα μας, στη θεραπεία της ασθένειας, της αμαρτίας και του θανάτου.
