Πάντα μου άρεσε να τραγουδώ. Για μένα, το τραγούδι είναι τόσο φυσικό όπως η αναπνοή. Είναι πηγή έμπνευσης. Πράγματι, ένας ορισμός της λέξης «εμπνέω» είναι «εισπνέω αέρα», κι’ αυτό έχει νόημα!
Είναι φυσικό για μένα να εμπιστεύομαι το Θεό να με εμπνέει και να με καθοδηγεί ως τραγουδίστρια. Με προστατεύει και με βοηθά να επιλέγω τις κατάλληλες συναυλίες, να διαλέγω τα σωστά τραγούδια και να τα ερμηνεύω με τον σωστό τρόπο. Μου αρέσει να διαλέγω τραγούδια που έχουν ωραία μουσική και μετά προσηλώνομαι στα λόγια του τραγουδιού για να το ερμηνεύσω με πραγματικό νόημα και αίσθημα. Πρέπει να καταλάβω το νόημα του τραγουδιού και να το τραγουδήσω ξανά και ξανά έως ότου τα λόγια του να ρέουν ελεύθερα. Μερικές φορές όταν τραγουδώ, μου έρχονται στον νου σκέψεις όπως αυτές: «Τι θα συμβεί αν τραγουδήσω αυτή τη νότα εντελώς λάθος;» ή «Τι θα γίνει αν δεν αρέσει η φωνή μου σε κανένα;» ή «Αν ξεχάσω τα λόγια;». Τότε σταματώ και ξέρω ότι αυτές οι σκέψεις δεν είναι τίποτα άλλο από «πλάνη», προτάσεις που προσπαθούν να με εμποδίσουν να εκφράσω το Θεό και δεν χρειάζεται να τις ακούω. Με βοηθούν πολύ τα λόγια από το ποίημα της Mary Baker Eddy «Βόσκε τα πρόβατά μου»:
«Τη φωνή Σου θα γροικώ όπου κι’ αν βρεθώ
πάντα θα Σ’ ακολουθώ για να μη χαθώ»
(Ποιήματα, σελ.14).
Πάντα μου άρεσε πάρα πολύ να τραγουδώ, γιατί με το τραγούδι μπορώ να εκφράζομαι και να αισθάνομαι ωραία μέσα μου. Εάν υπάρχει ένα τραγούδι που πραγματικά μου αρέσει, εξασκούμαι για μεγάλο χρονικό διάστημα. Νοιώθω πάντοτε ότι παίζει μουσική μέσα μου και μερικές φορές τραγουδώ χωρίς να το καταλαβαίνω. Όλα αυτά τα χρόνια και ειδικά όταν ήμουν στο σχολείο, αυτό μερικές φορές αποσπούσε την προσοχή των άλλων. Κάνω εξάσκηση για να βελτιώσω τον αυτοέλεγχό μου και να ερμηνεύω στον σωστό χρόνο. Αν για μένα είναι μια σωστή ιδέα να τραγουδώ, αυτό δεν μπορεί να δημιουργεί πρόβλημα στους άλλους. Ο ύμνος 221 από το υμνολόγιο της Χριστιανικής Επιστήμης λέει:
«Η βασιλεία Σου, Θεέ, μέσα μας δείχνει της Αγάπης την γλυκιά εξουσία.
Ο άνθρωπος, η ιδέα του Θεού, αγάλλεται, γνωρίζει τη βασιλεία της Ψυχής».
(Margaret Glenn Matters)
Όταν ήμουν έξη χρονών, πήρα μέρος σε σχολική γιορτή και με επέλεξαν να κλείσω την εκδήλωση με ένα σόλο που μου άρεσε να τραγουδώ από μια γνωστή ταινία. Θυμάμαι ότι στεκόμουν στη σκηνή, πίσω από την τεράστια αυλαία και άκουγα όλους τους μαθητές και τους γονείς στην αίθουσα απέναντί μου, ενώ περίμενα να με παρουσιάσουν. Κάποιοι σκέφθηκαν ότι μπορεί να φοβόμουν να σηκωθώ μπροστά σε όλο αυτό τον κόσμο και να τραγουδήσω μόνη μου, αλλά η αγάπη μου για το τραγούδι αντικατέστησε το φόβο. Η Αγία Γραφή λέει: «Η τελεία αγάπη έξω διώκει τον φόβον» (Ιωάν.Α 4:18). Νομίζω ότι όταν αγαπάς κάτι τόσο πολύ, σε γεμίζει με χαρά και έμπνευση και δεν αφήνει χώρο για αρνητικές σκέψεις. Ένα χρόνο αργότερα, τραγούδησα σόλο σε μερικά κονσέρτα για ένα ακόμη μεγαλύτερο ακροατήριο και, πάλι, έπρεπε να αντιμετωπίσω τη σκέψη ότι θα μπορούσα να φοβηθώ ή να ξεχάσω κάτι. Αλλά η αγάπη της μουσικής και η επιθυμία μου να εκφράζω το Θεό, με βοήθησαν να συνεχίσω να τραγουδώ ελεύθερα.
Στα εννιά μου χρόνια, πέρασα από ακρόαση και με επέλεξαν να είμαι αντικαταστάτρια σολοίστ για αρκετές εκκλησίες της Χριστιανικής Επιστήμης. Είναι η συνέχεια μιας θαυμάσιας ευκαιρίας για μένα να δω τη θεραπευτική δύναμη της μουσικής. Πριν βγω στη σκηνή, πάντα θυμίζω στον εαυτό μου ότι η δουλειά μου είναι να μοιράζομαι το θεραπευτικό μήνυμα του σόλο. Τα τραγούδια αυτά είναι γραμμένα για ώριμους τραγουδιστές και μερικές φορές δυσκολεύομαι να κρατήσω την ανάσα μου αρκετά. Όταν συμβαίνει αυτό, σκέφτομαι ότι η έμπνευση και η αναπνοή είναι φυσικές για τα παιδιά του Θεού. Το ρήμα «εμπνέω» σημαίνει, επίσης, «επηρεάζω ή οδηγώ». Στο Επιστήμη και Υγεία διαβάζουμε ότι «Η Αγάπη εμπνέει, φωτίζει, υποδεικνύει και οδηγεί το δρόμο» (σελ.454). Έτσι, ο Θεός με εμπνέει και μου δίνει την ανάσα που χρειάζομαι για να τραγουδήσω. Όταν τραγουδώ τραγούδια για το Θεό, ξέρω ότι υπάρχουν άνθρωποι που ακούνε, οι οποίοι χρειάζονται θεραπεία και έμπνευση. Καθώς τραγουδώ τα τραγούδια αυτά, τα νοήματα του σόλο με βοηθούν πολύ.
Η φύση της μουσικής, στην πιο αγνή της μορφή, φέρνει αρμονία σε όλες τις πτυχές της ζωής μας. Το τραγούδι με βοηθά με πάρα πολλούς τρόπους. Όταν τελευταία πέρασα από ακρόαση για έναν ρόλο σε μια ταινία, δυσκολευόμουν να θυμηθώ τα λόγια και τα απομνημόνευσα για την πρόβα τραγουδώντας τα. Σε μια ακρόαση στο Μπροντγουαίη, στη Νέα Υόρκη, για το μιούζικαλ “Mary Poppins”, πέρασα τόσο πολύ χρόνο τραγουδώντας, πράγμα που τελικά με έκανε να αισθάνομαι ήρεμη μέσα σε μια πολύ ανταγωνιστική ατμόσφαιρα – είδα τη χαρά και την προσδοκία του καλού γύρω μου. Και όταν έχω να μελετήσω για ένα δύσκολο τεστ ιστορίας, τραγουδώ τα βασικά σημεία. Στην καλοκαιρινή κατασκήνωση, καθώς κατέβαινα έναν απότομο βράχο, και δεν μπορούσα να βρω μια προεξοχή για να πατήσω, άρχισα να τραγουδώ την δική μου εκδοχή του ύμνου 139: «Αν αγαπάς αληθινά, θα ‘χεις χαρά παντοτινά» (Minny Ayers). Αισθάνθηκα ότι ο Θεός ποτέ δεν θα με έβαζε σε μια κατάσταση που δεν θα μπορούσα να χειριστώ. Ξεπέρασα το φόβο μου για το ύψος, αλλά δεν ήξερα που να βάλω το πόδι μου. Όλη η κατάβαση ήταν εντελώς λεία και όταν κατέβηκα, μερικοί από τους φίλους μου ήταν υπερήφανοι για μένα και μου είπαν πόσο γενναία ήμουν που μπόρεσα και το έκανα γιατί ήξεραν ότι είχα φοβηθεί πραγματικά. Τους είπα ότι ο Θεός με βοήθησε να κατεβώ τον βράχο.
Είναι πολύ σημαντικό για μένα να φέρνω τους ανθρώπους κοντά μέσα από την μουσική. Μου αρέσει να ερμηνεύω τραγούδια για όλες τις ηλικίες. Τελευταία, ερμήνευσα ένα κονσέρτο με τραγούδια (από το CD μου με ψαλμούς και προσευχές με τίτλο «Μέχρι Εσένα») για τους φιλοξενούμενους ενός κέντρου περίθαλψης της Χριστιανικής Επιστήμης. Ήταν μια πολύ ιδιαίτερη εμπειρία για μένα και με έκανε να αισθανθώ σαν να είχα ενωθεί με το κοινό. Χαμογελώ καθώς τραγουδώ και μου αρέσει να βλέπω τους ανθρώπους να χαμογελούν και να χαίρονται τη μουσική μαζί μου. Αισθάνομαι ότι ο Θεός είναι εκεί μαζί μου, και με αφήνει να εκφράσω την καλοσύνη Του. Αυτό είναι μια πολύ χαρούμενη και γαλήνια εμπειρία.
Η μητέρα μου με συνοδεύει στο πιάνο, έτσι συχνά παρουσιαζόμαστε μαζί. Εργαστήκαμε πολύ στενά για να ηχογραφήσουμε το CD μας και μας αρέσει να γράφουμε τραγούδια μαζί. Είναι διασκεδαστικό το πως ο Θεός καθοδηγεί την κάθε μια από μας να βρούμε τα σωστά λόγια και τις σωστές νότες. Όταν μου έρχεται μια μελωδία, την τραγουδώ μέχρι να συνειδητοποιήσω ότι την έχω ολοκληρώσει και μετά την τραγουδώ στην μαμά μου, η οποία την παίζει στο πιάνο. Μερικές φορές, προσπαθώ να ακούσω την επόμενη φράση και γίνομαι ανυπόμονη όταν αυτό δεν γίνεται αμέσως. Γι’ αυτό πρέπει να θυμάμαι να χαλαρώνω και ξέρω ότι αυτό θα συμβεί την κατάλληλη στιγμή. Η Αγία Γραφή λέει: «Ησυχάσατε και γνωρίσατε ότι εγώ είμαι ο Θεός» (Ψαλμ.46:10). Τότε, όταν έρχεται η απάντηση, είμαι τόσο ευτυχισμένη που ο Θεός είναι πάντα εδώ για να με βοηθάει! Υπάρχουν πολλά για τα οποία πρέπει να είμαστε ευγνώμονες και εκτιμώ τις ευκαιρίες να μοιράζομαι τη φωνή μου με άλλους με έναν τρόπο που τους κάνει ευτυχισμένους.
