Μεγάλωσα έχοντας την προσευχή σαν φίλο και συνοδοιπόρο. Εκείνο τον καιρό, κάθε οικογένεια φρόντιζε ώστε το παιδί της να παρακολουθεί και να γαλουχείται από το κατηχητικό σχολείο της μίας και μόνης επίσημης θρησκείας που ήταν κατά κάποιο τρόπο υποχρεωτική. Διδασκόταν στα σχολεία σαν ένα από τα κύρια μαθήματα. Η σχολική μέρα ξεκινούσε πάντα με προσευχή στον προαύλιο χώρο του σχολείου με την συμμετοχή όλων.
Στην μνήμη μου είναι χαραγμένες αρκετές προσευχές από εκείνη την περίοδο και μερικές από αυτές ξεχωρίζουν λόγω της συχνής τους χρήσης και της δυναμικής των λέξεων τους.
Αναρωτιέμαι συχνά γιατί με τόση θρησκευτική γνώση οι Έλληνες δεν βίωσαν μεγαλύτερη ευημερία, κοινωνική και πνευματική ανάπτυξη καθώς και την συνειδητότητα της ύπαρξης. Και η απάντηση που έρχεται στο νου μου μέσα από την μελέτη της Χριστιανικής Επιστήμης είναι προφανής. Αγνοήθηκε η βαθιά σημασία αυτών των προσευχών.
Βλέπω ότι τις δύο τελευταίες δεκαετίες εισχώρησαν στη ζωή μας η υπερκατανάλωση, η αλόγιστη χρήση της τεχνολογίας, η άνευ όρων διασκέδαση και μας οδήγησαν να πιστεύουμε σ’ έναν εικονικό, υλικό παράδεισο. Αλλά τι συμβαίνει όταν ξαφνικά αυτός ο παράδεισος γκρεμίζεται; Πολλοί έμειναν άνεργοι, αγχωμένοι, θυμωμένοι, αβέβαιοι και πικραμένοι.
Επίσης αναρωτιέμαι αν βρισκόμαστε μπροστά σε μία οικονομική κρίση ή σε μία συνειδησιακή κρίση. Ποια είναι η πραγματική μας ταυτότητα; Στις παρέες συζητείται έντονα ότι ο Έλληνας φιλόσοφος είπε «γνώθι σ ’αυτόν». Όμως έμαθα στην Χριστιανική επιστήμη, ότι η πραγματική μας ταυτότητα είναι πνευματική και το να θέτουμε σ’ εφαρμογή ότι πιστεύουμε είναι δίκαιο, τίμιο και σωστό.
Στο βιβλίο Επιστήμη και Υγεία (σελ. 571), η Mary Baker Eddy γράφει: «Γνώθι σαυτόν και ο Θεός θα σου δώσει την σοφία και την ευκαιρία για να νικήσεις το κακό». Η Αγία Γραφή διδάσκει ότι ο καθένας είναι δημιουργημένος κατά την εικόνα και ομοίωση του Θεού, και η Χριστιανική Επιστήμη μας διδάσκει, εισάγοντας έναν απλό και πρακτικό τρόπο προσέγγισης της ταυτότητάς μας, ότι μπορούμε να ελευθερωθούμε από κάθε μάταιο αγώνα για την εκπλήρωση των επιθυμιών μας και την επιτάχυνση των στόχων μας. Ο άνθρωπος σαν σύνθετη ιδέα του Θεού περικλείει όλες τις ορθές ιδέες, και δεν έχει ούτε μία ιδιότητα που δεν προέρχεται από το Θεό, (σελ.475). Μόνο σαν αντανάκλαση του Θεού, του ενός απείρου Νου, μπορούμε όλοι να είμαστε εικόνα και ομοίωση του Δημιουργού. Αυτή η προσέγγιση είναι απλή και δεν απαιτεί αγώνα, πάλη, μάχη ή θυσία. Σαν αντανάκλαση του Θεού αντανακλούμε μόνο θείες ποιότητες.
Ο Ιησούς είπε για τον εαυτό του, «Ο Υιός δεν μπορεί να πράξει τίποτα από μόνος του αλλά καθώς βλέπει τον Πατέρα να πράττει, πράττει και αυτός όμοια (Ιωάννης: 5,19).
Στα χρόνια που πέρασαν έμαθα ότι όσο περισσότερο αφήνω το Θεό να οδηγεί τα βήματά μου καλύτερα αποτελέσματα εμφανίζονται στο κάθε τι που κάνω.
Υλικές και αισθησιακές σκέψεις, λαθεμένες επιθυμίες και ελλείψεις ανήκουν στο θνητό όνειρο. Για να έχουμε μια ισορροπημένη και γεμάτη νόημα ζωή χρειάζεται να ξυπνήσουμε από αυτό το όνειρο. Όσο περισσότερο αντιλαμβανόμαστε τους εαυτούς μας σαν εκφράσεις του Θεού, πιο εύκολα αντανακλούμε τις θείες ιδέες και διακρίνουμε τι είναι πραγματικό και τι δεν είναι πραγματικό.
Διακρίνοντας τι είναι πραγματικό, σωστές ιδέες μπορούν να υιοθετηθούν, να λάβουν μορφή στη συνείδησή μας, και να εκφρασθούν στη καθημερινή ζωή μας. Για παράδειγμα, η κατανόηση του Χριστού σαν Αλήθεια και αγνή εκδήλωση του Θεού διαλύει κάθε λάθος και κάθε ψευδαίσθηση και φέρνει την αίσθηση της πληρότητας και της εκπλήρωσης.
Ας μένουμε σταθερά στο Νου, στην αλήθεια της πραγματικής μας ταυτότητας, η οποία είναι πνευματική. Ας μην σκεπτόμαστε με έναν περιορισμένο τρόπο, θέτοντας όρια και εμπόδια στην ταυτότητά μας, αλλά βοηθούμενοι από την συνείδηση της πραγματικής μας ταυτότητας, ας δηλώνουμε τα εξής:
«Εγώ και ο Πατέρας είμαστε Ένα» (Ιωάννης: 10,30)
«Η Αρχή και η ιδέα της είναι ένα» ( Επιστήμη και Υγεία, σελ. 465)
Όταν αναγνωρίζουμε αυτές τις αλήθειες, η δύναμή μας είναι απεριόριστη.
Ενδυναμωμένοι με αυτή την προσευχή, μπορούμε με βεβαιότητα να προσδοκούμε ευημερία, ειρήνη και ευτυχία για όλους τους Έλληνες.
