Πρόσφατα, στην Πρώτη του Χριστού Εκκλησία, Επιστήμονα, στην Αθήνα, συναντήθηκαν μέλη και τακτικοί επισκέπτες της Εκκλησίας για να προσευχηθούν, για να βοηθήσουν ο ένας τον άλλο και την χώρα τους. Ήμουν κι’ εγώ μία από τους επισκέπτες, και για μένα αυτή η συνάντηση ήταν ωφέλιμη και γεμάτη έμπνευση – μία συνάντηση που δεν θα ήθελα να χάσω! Με τις συχνές δημόσιες διαμαρτυρίες στην Πλατεία Συντάγματος λίγα τετράγωνα πιο μακριά, δεν μπορούσα παρά μόνο να σκεφθώ ότι αυτή η συνάντηση ήταν η δική μας στιγμή για να διαμαρτυρηθούμε νοερά. Για ποιο πράγμα διαμαρτυρόμασταν; Διαμαρτυρόμασταν για την αναγνώριση του Θεού, του καλού και ενάντια στη δοξασία στο κακό. Διαμαρτυρόμασταν για το δικαίωμα του κάθε ανθρώπου να ζει σε αρμονία με τον νόμο της προόδου του Θεού . Αποφασίσαμε ολόψυχα να διαδηλώνουμε καθημερινά την παραδοχή ότι ο Θεός, η θεία Αγάπη, είναι παρών για να καλύψει τις ανάγκες της ανθρωπότητας κάθε ώρα και σε κάθε περίπτωση.
Η ειρηνική διαμαρτυρία μιας κοινωνίας είναι πολύτιμο δικαίωμα. Αλλά είναι βέβαιο ότι η νοερή διαμαρτυρία της προσευχής προβάλλει το θείο δικαίωμα που έχει ο καθένας από μας ως παιδί του Θεού να κυβερνάται από την παντοδύναμη φροντίδα Του. Ο Χριστός Ιησούς, προσευχόμενος, χρησιμοποίησε αυτό το είδος διαμαρτυρίας αποτελεσματικά και η Mary Baker Eddy, η ανακαλύπτρια και ιδρύτρια της Χριστιανικής Επιστήμης, έγραψε γι’ αυτό στο βιβλίο της, Επιστήμη και Υγεία με Κλειδί των Γραφών: «Δεν είναι ούτε Επιστήμη ούτε Αλήθεια αυτό που ενεργεί μέσο μιας τυφλής πίστης, ούτε είναι η ανθρώπινη κατανόηση της θείας θεραπευτικής Αρχής, όπως εκδηλώθηκε στον Ιησού, του οποίου οι ταπεινές προσευχές ήταν βαθιές και συνειδητές βεβαιώσεις της Αλήθειας – της ομοίωσης του ανθρώπου με το Θεό και της ενότητας του ανθρώπου με την Αλήθεια και την Αγάπη» (σελ.12).
Οι νοερές διαμαρτυρίες μας, που γίνονται με ταπεινότητα και με Θεόπνευστη προσευχή, εξαγνίζουν την σκέψη. Η αληθινή προσευχή μας κάνει να εγκαταλείπουμε την δοξασία και την εφαρμογή της λανθασμένης αντίληψης ότι είμαστε χωριστά από το Θεό και ότι έχουμε ζωώδη φύση. Η αποτελεσματική προσευχή μας δείχνει περισσότερο την αλήθεια ότι ο Θεός και ο άνθρωπος είναι ένα σε ποιότητα. Αποκαλύπτει ότι η αληθινή μας φύση είναι στον Χριστό και γι’ αυτό έχουμε την ικανότητα μας να εκφράζουμε σοφία, συμπόνια, προνοητικότητα – όλες τις ιδιότητες του Πατέρα-Μητέρα Θεού. Η προσευχή αλλάζει τον τρόπο που σκεπτόμαστε κι’ ενεργούμε. Έχει βαθύ και θεραπευτικό αποτέλεσμα στην ζωή μας. Εμπνευσμένη από την Αλήθεια, η προσευχή μεταμορφώνει τον χαρακτήρα. Αντικαθιστά την αυτοδικαίωση με την ταπεινοφροσύνη, την ατιμία με την τιμιότητα και τον φόβο με την εμπιστοσύνη στο θείο καλό. Ποια κοινωνία δεν θα ήθελε να ωφεληθεί από μια τέτοια νοερή αναδιοργάνωση; Ο Απόστολος Παύλος εξηγεί την θεραπευτική δύναμη αυτών των νοερών αλλαγών στην επιστολή του προς τους Ρωμαίους, «…μη συμμορφόνεσθε με τον αιώνα τούτον, αλλά μεταμορφόνεσθε δια της ανακαινίσεως του νοός σας, ώστε να δοκιμάζητε τι είναι το θέλημα του Θεού, το αγαθόν και ευάρεστον και τέλειον» (Ρωμ. 12:2).
Για να βοηθήσουμε σε κάθε σημείο σε όλο τον κόσμο όπου φαίνεται ότι υπάρχει αναστάτωση και ανασφάλεια, μπορούμε να επικαλεσθούμε το Θεό, τη θεία νοημοσύνη, να διορθώσει και να φέρει σταθερότητα. Οι προσευχές μας αναγνωρίζουν ότι στην παρουσία Του, η ανθρώπινη θέληση, ο εγωισμός και ο φόβος πρέπει να διαλυθούν. Η αληθινή κατανόηση του Θεού ως η θεία Αρχή αποκαλύπτει την αληθινή έννοια της δημιουργίας Του. Πρέπει να γίνει κατανοητό και να αποδειχθεί ότι ο άνθρωπος είναι η αντανάκλαση του Θεού – είναι τόσο τέλειος όπως ο Δημιουργός του. Το να νομίζουμε ότι ο άνθρωπος δεν είναι ακέραιος, είναι σαν να δεχόμαστε την αθέτηση των ηθικών υποχρεώσεων ως αναπόφευκτη. Το να λέμε ότι δεν υπάρχει διέξοδος στην καταστροφή που βλέπουμε ότι έρχεται, αμφισβητούμε το Θεό. Ας εμπιστευθούμε εντελώς τη δύναμη του Θεού ότι μπορεί να διευθετήσει όλα τα πράγματα σύμφωνα με τον νόμο Του της ισορροπίας και της τάξης.
Οι διαμαρτυρίες μας είναι προσευχές βαθιάς επικοινωνίας με το Θεό για να Τον γνωρίσουμε ταπεινά σαν την «βοήθεια ετοιμοτάτη εν ταις θλίψεσι» (Ψαλ.46:1). Όπως στην θεραπεία της αρρώστιας, έτσι και η θεραπεία των οικονομικών και κοινωνικών θεμάτων είναι φυσικό αποτέλεσμα της λειτουργίας της δύναμης του Χριστού, της Αλήθειας, στην ανθρώπινη συνείδηση. Όταν διαμαρτυρόμαστε με την προσευχή, διαμαρτυρόμαστε σιωπηλά, αλλά ο Θεός μας ακούει και αποκρίνεται. Με το Θεό πλάι μας, πως θα μπορούσε κάποιος ή κάποια χώρα να είναι αβοήθητη;
Πως τελείωσε η συνάντησή μας στην Αθήνα; Προσευχηθήκαμε όλοι μαζί λέγοντας την Καθημερινή Προσευχή από το Εγχειρίδιο της Μητέρας Εκκλησίας όπως την έγραψε η Mary Baker Eddy: «Ελθέτω η Βασιλεία Σου, η βασιλεία της θείας Αλήθειας, Ζωής και Αγάπης ας εδραιωθεί εις εμέ και ας απομακρύνει από εμέ πάσαν αμαρτίαν και ο Λόγος Σου είθε να πλουτίζει τα αισθήματα αγάπης ολόκληρου του κόσμου και να τα κυβερνά!» (σελ.41).
Τι υπέροχος τρόπος για να παγιώσουμε και να ενθαρρύνουμε την εργασία μας!
