«Εγνώρισα ότι πάντα όσα έκαμεν ο Θεός, τα αυτά θέλουσιν είσθαι διαπαντός, δεν είναι δυνατόν να προσθέση τις εις αυτά ουδέ να αφαιρέση απ’ αυτών, και ο Θεός έκαμε τούτο δια να φοβώνται ενώπιον αυτού» (Εκκλ.3:14). Αυτό το εδάφιο από τον εμπνευσμένο λόγο της Βίβλου με είχε ωφελήσει στο παρελθόν, όταν αντιμετώπιζα ακραίες καταστάσεις, που στρεφόντουσαν κατά της δικής μου υγείας και ευτυχίας ή των άλλων. Οι λέξεις έχουν δύναμη, όταν χρησιμοποιούνται υπέρ ή κατά της θεραπείας, και ίσως, να μην υπάρχει άλλη λέξη, που να εμπνέει περισσότερο φόβο, από τον καρκίνο. Μερικοί άνθρωποι αποφεύγουν ακόμη και να χρησιμοποιήσουν τη λέξη. Για πολλούς δεν περνά ούτε μία ημέρα, που να μην υπάρξει έστω και μία αναφορά σε αυτόν. Μπορεί να συνοδεύεται από γεμάτη φόβο αβεβαιότητα και ανησυχία για το αν κάποιος έχει το θάρρος και την ικανότητα να νικήσει την αρρώστια. Οι γιατροί στο ραδιόφωνο και την τηλεόραση, που παροτρύνουν για πρόωρη εξέταση και θεραπεία, συχνά επαυξάνουν την ανησυχία.
Οι στίχοι από τον Εκκλησιαστή μας παρουσιάζουν το πνευματικό γεγονός ότι το σύμπαν του Θεού είναι ολοκληρωμένο και ότι ο άνθρωπος σαν εικόνα Θεού, είναι πλήρης. Οι σπουδαστές της Χριστιανικής Επιστήμης προσπαθούν να αποδεικνύουν αυτό το γεγονός καθημερινά. Καταλαβαίνουν ότι η πνευματική ανάπτυξη, μια όλο αυξανόμενη ικανότητα να αντιλαμβάνονται τον Θεό, το Πνεύμα, είναι αποτέλεσμα των προσπαθειών τους. Και αυτή η κατανόηση επιφέρει μία μόνιμη ευφορία, όπου απλώς δεν υπεισέρχονται διαβολικές εισηγήσεις, που εμφανίζονται είτε σαν έμφοβες ανησυχίες είτε σαν υλικές αισθήσεις. Για να επιτευχθεί αυτή η μόνιμη σταθερότητα, απαιτείται μία απόλυτη αφοσίωση και εμπιστοσύνη στον Θεό σαν το άπειρο, τα πάντα περικλείον καλό και σαν πανταχού παρών και παντοδύναμος.
Όπως οι ακτίνες του ηλίου είναι ενωμένες σε μία δύναμη , έτσι και ο Χριστός η θεία ιδέα του Θεού, που συμφιλιώνει τον άνθρωπο με τον Θεό, φτάνει στις σκοτεινές γωνιές της σκέψης αγγίζοντας την ανθρώπινη καρδιά με τρόπους, που για τον κάθε άνθρωπο έχουν σημασία. Παρηγορεί, διαβεβαιώνει και μας παραδίδει στην παρουσία της Αγάπης. Ο Χριστός μάς διαβεβαιώνει πως εάν φωτιζόμαστε πνευματικά και περπατάμε σε αυτό το φως προς την Πηγή του, τότε είμαστε πλήρως προστατευμένοι από αυτό το φως. Ο Ιησούς το απέδειξε αυτό σε όλη του τη ζωή.
Ο Λόγος του Θεού μάς ενθαρρύνει: “Μη φοβού, διότι εγώ είμαι μετά σού, μη τρόμαζε, διότι εγώ είμαι ο Θεός σου, σε ενίσχυσα, μάλιστα σε εβοήθησα, μάλιστα σε υπερασπίθην δια της δεξιάς της δικαιοσύνης μου” (Ησ.41:10).
Υπάρχουν φορές, που η δεξιά του Κυρίου ίσως να μη φαίνεται αρκετά κοντά για να μας εμποδίσει να αμφιταλαντευόμαστε. Όμως, οι σπουδαστές της Χριστιανικής Επιστήμης διδάσκονται πως ακόμα και όταν αντιμετωπίζουν μία ακραία στιγμή φόβου, αμφιβολίας ή και πόνου, ο Θεός ποτέ δεν χάνει από τα μάτια Του τα παιδιά Του, την αθωότητά τους, την καλοσύνη τους, την τελειότητά τους. Επιμένοντας στην αθωότητα, που μας έχει δώσει ο Θεός, ακόμη και όταν αντιμετωπίζουμε τρομερές αντιξοότητες, ενδυναμωνόμαστε στην προσπάθειά μας να αντισταθούμε σθεναρά βασιζόμενοι στην προσευχή εναντίον κάθε άδικης απόφασης.
Στο Επιστήμη και Υγεία με κλειδί των Γραφών, η Mary Baker Eddy γράφει: «Σήκω με τη δύναμη του Πνεύματος για να αντισταθείς σε κάθε τι που είναι ανόμοιο με το καλό. Ο Θεός έκανε τον άνθρωπο ικανό γι’ αυτό και τίποτε δεν μπορεί να φθείρει την ικανότητα και τη δύναμη που παραχώρησε ο Θεός στον άνθρωπο» (σελ.393).
Αυτή η αναφορά δεν αποσκοπεί απλώς στο να μας συγκινήσει, αλλά να ενθαρρύνει κάποιον να συμπαραταχθεί με τον μεγαλύτερο σκοπό της Χριστιανικής Επιστήμης, που είναι το να νικήσει την αμαρτία, να θεραπεύσει την ασθένεια και να ακυρώσει τον θάνατο. Η ενθάρρυνση αυτή μάς φέρνει κοντύτερα στον Θεό, μας παροτρύνει να προσευχόμαστε για μια βαθύτερη κατανόηση του Θεού σαν Ζωή, Αλήθεια και Αγάπη και να βρούμε την θέση μας σαν η ομοίωσή Του.
Οπλισμένοι με την αποδεδειγμένη κατανόηση ότι η Ζωή είναι αιώνια, ότι η Αλήθεια είναι αδιαμφισβήτητη και πάντοτε μπορούμε να βασιστούμε επάνω της, και ότι η Αγάπη συνεχώς μάς καταιονίζει με το τρυφερό της έλεος, εμείς όλοι σαν η άμεση ομοίωση του Θεού είμαστε πάντα ικανοί να αποδείξουμε την θέση μας.
Ένα από τα πρώτα μαθήματα στη βιολογία είναι η διαίρεση του κυττάρου. Αυτή προκαλεί και ξαναπροκαλεί την ούτως ειπείν υλική δημιουργία, το φυτό, το ζώο, τον άνθρωπο. Αφού ολοκληρωθεί η ανάπτυξη, η κυτταρική διαίρεση επιτρέπει την συνεχή οικοδόμηση και επισκευή του οργανισμού. Απ’ ότι φαίνεται, το ανθρώπινο σώμα υφίσταται περίπου 10000 τρισεκατομμύρια κυτταρικές διαιρέσεις στη ζωή του.
Σύμφωνα με την Wikipedia ένας ορισμός του καρκίνου είναι κύτταρα, που εμφανίζουν μία ανεξέλεγκτη ανάπτυξη, κυτταρική διαίρεση πέραν κάθε φυσιολογικών ορίων, μια ανεξέλεγκτη ανάπτυξη αφύσικων κυττάρων που δεν αναγνωρίζουν τα φυσιολογικά όρια των ιστών ή μια επίθεση στα προστατευτικά κύτταρα του ανοσοποιητικού συστήματος.
Είναι γενικώς παραδεκτό ότι δεν υπάρχει συγκεκριμένη αιτία για τα περισσότερα είδη καρκίνου. Πυρετώδεις προσπάθειες για να βρεθούν συνδετικοί κρίκοι με την δίαιτα, την παχυσαρκία, τα χημικά, τα γονίδια, την ακτινοβολία, το DNA και ούτω καθεξής, παραμένουν θεωρητικές και προηγούνται οι λέξεις «ίσως να προκαλείται». Έτσι η ελπίδα γίνεται εύθραυστη, η πίστη αυξάνει και ανοίγει η πόρτα για να πλησιάσουμε την αρρώστια από ένα νοητικό και πνευματικό εφαλτήριο.
Η Επιστήμη του Χριστού αντιλαμβάνεται κάθε σκέψη, ενέργεια ή κατάσταση από μια πνευματική, ηθική γωνία. Εφόσον κάθε αιτία είναι πνευματική, το να αποκαλύπτουμε και να αντιμετωπίζουμε κάθε συμπεριφορά, στάσεις, τρόπους σκέψης και υλικές θεωρίες, παίζει σπουδαίο ρόλο στην θεραπεία. Αυτή η νοητική εργασία είναι ισορροπημένη και διενεργείται από τον Θεό ,από την θεία Αρχή. Ο Θεός, ο απείρως τέλειος Νους, περιμένει και απαιτεί πλήρη υπακοή στις επιταγές Του. Αυτές περιλαμβάνουν τις Δέκα Εντολές και την Επί του Όρους Ομιλία, μέσω των οποίων η αρμονία είναι το υπεσχημένο αποτέλεσμα (βλ. Έξοδος 20:3-17 και Ματθαίος κεφάλαια 5 & 7).
Για πολλούς, κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, η προσευχή είναι κάτι που το ζούμε όλη την ώρα, μία ταπεινή επιθυμία, που ζητά την θεραπευτική δύναμη του Θεού. Η παραμονή σε αυτή την κατάσταση προσευχής δίνει ειρήνη όταν κάτι επείγον κτυπά την πόρτα της σκέψης μας. Η πνευματική εγρήγορση, που είναι αποτέλεσμα προσευχής προς τον Θεό, μάς διατηρεί έτοιμους να αρνηθούμε αρνητικές αναφορές, που θα στέγνωναν την πνευματική μας ζωηρότητα.
Μπροστά σε μια τέτοια βαθειά ανθρώπινη ανησυχία είναι βοηθητικό να αναλογισθούμε τον πνευματικό ορισμό του είναι, που τον βρίσκουμε στο Επιστήμη και Υγεία. Διαβάζουμε: “Δεν υπάρχει ζωή, αλήθεια, νοημοσύνη ούτε ουσία στην ύλη. Το παν είναι άπειρος Νους και η άπειρη εκδήλωσή Του, γιατί ο Θεός είναι τα Πάντα εν πάσι. Το Πνεύμα είναι αθάνατη Αλήθεια. Η ύλη είναι θνητή πλάνη. Το Πνεύμα είναι το πραγματικό και αιώνιο η ύλη είναι το μη πραγματικό και πρόσκαιρο. Το Πνεύμα είναι Θεός και ο άνθρωπος είναι εικόνα και ομοίωσή Του. Επομένως ο άνθρωπος δεν είναι υλικός είναι πνευματικός” (σελ.468).
Η συμμόρφωσή μας με αυτή την διακήρυξη ανεξαρτησίας από την σκλαβιά της υλικής ύπαρξης μάς προσφέρει την ευκαιρία να επαναπροσδιορίσουμε την αιτία και το αποτέλεσμα. Κάθε πραγματική αιτία και αποτέλεσμα είναι πνευματική και ανήκει στον Θεό. Επίσης, έτσι ,διακρίνουμε την διαφορά μεταξύ σωματικής και πνευματικής ταυτότητας και μετάστασης και πνευματικής ανάπτυξης.
Ακόμη και αν τα βήματά μας από την καταδίκη των υλικών αισθήσεων στην μόνιμη ελευθερία είναι ντροπαλά και ασταθή, αρκεί να γνωρίζουμε ότι έχουμε αρχίσει να αντιλαμβανόμαστε πως είμαστε ένα με τον Αθάνατο Νου και πως ζούμε πνευματικά και αιώνια. Αυτή η κατανόηση αρκεί για να μας ωθήσει μπροστά.
Ο κανόνας της Χριστιανικής Επιστήμης μάς βεβαιώνει πως εντός του Αιώνιου Νου, που είναι το Παν εν παντί, δεν υπάρχει λόγος για πρόωρη εύρεση και εξειδικευμένη θεραπεία ενός αόριστου κακού, που μπορεί να τριγυρίζει στον ανθρώπινο οργανισμό και να καταστρέφει όποιο σημείο επιλέγει. Το κακό στερείται νοημοσύνης και δεν μπορεί να υφίσταται ούτε ως μεσμερική υπόθεση μέσα στην άπειρη ακτινοβολία του τέλειου Νου. Η νοήμων, θεραπευτική αγάπη του Θεού διαποτίζει όλον τον πνευματικό χώρο ακυρώνοντας κάθε τι ανόμοιό Του, παρελθόν, παρόν ή μέλλον.
Η ανησυχία μας για κάποιον, που αγωνίζεται για την ζωή του, είναι πολύ σπαραχτική. Συχνά, απαιτείται να αφιερώσουμε όλη μας την προσοχή, να αφήσουμε την εργασία μας, να πουλήσουμε περιουσία και να θυσιάσουμε την βολή μας. Αλλά, γι’ αυτούς που υποστηρίζουν όποιον βρίσκεται στην δυσκολία, όλα αυτά είναι τίποτα.
Έχω έναν φίλο, που στράφηκε στην Χριστιανική Επιστήμη, όταν διαγνώστηκε κατόπιν βιοψίας, πως είχε μια θανατηφόρο μορφή κακοήθους καρκίνου. Μέσω των συνομιλιών του με έναν πρακτίσιονερ της Χριστιανικής Επιστήμης, δηλαδή κάποιου που θεραπεύει δια της προσευχής, αποκαλύφτηκε ότι κάποιος συνεργάτης του είχε συμπεριφερθεί ανέντιμα ,πράγμα που το εκλάμβανε ως προδοσία και τον εξαγρίωνε. Ο πρακτίσιονερ αμέσως εστίασε στην νοητική κατάσταση του φίλου μου και ανέφερε ότι μπορούσε να υπάρχει σχέση μεταξύ των αρνητικών, γεμάτων κακία συναισθημάτων που έτρεφε κατά του συνεργάτη του, και της σωματικής του δυσκολίας.
Ο πρακτίσιονερ έστρεψε την προσοχή του σε ένα άρθρο της Mary Baker Eddy με τίτλο “Αγάπα τους εχθρούς σου” ,στο οποίο αναφέρει: “Επειδή έτσι αισθάνομαι, λέω στους άλλους. Μην μισείτε κανέναν γιατί η κακία είναι πανώλη, που απλώνει το μικρόβιό της και στο τέλος σκοτώνει. Αν την ανεχτούμε, μας κυριεύει και σωρεύει βάσανα στον κάτοχό της σε όλη του τη ζωή και πέρα από τον τάφο. Εάν σας έχουν άσχημα αδικήσει, συγχωρήστε και ξεχάστε. Ο Θεός θα αντισταθμίσει την αδικία και θα τιμωρήσει πιο αυστηρά από εσάς ,όποιον προσπάθησε να σας βλάψει. Ποτέ μην ανταποδίδετε το κακό και, πάνω απο όλα, μην φαντάζεστε πως σας έβλαψαν διότι δεν έχετε υποστεί καμία βλάβη” (Miscellaneous Writings 1883-1896, σελ.12).
Από εκείνη τη στιγμή, ο φίλος μου κατέβαλλε κάθε προσπάθεια να ακολουθεί αυτούς τους ηθικούς κανόνες και απελευθερωνόταν από τα θνητά συναισθήματα, που τον είχαν δέσμιο. Μερικές εβδομάδες αργότερα, αποφάσισε να εγχειριστεί ,όμως δεν βρέθηκε κανένας καρκίνος. Η ευγνωμοσύνη του για την ζωή του τον πλημμύρισε και τον οδήγησε σε αυτήν την μαρτυρία.
Στο Επιστήμη και Υγεία διαβάζουμε: «Όταν εμφανιστούν τα πρώτα συμπτώματα μιας αρρώστιας, αμφισβήτησε τη μαρτυρία των υλικών αισθήσεων με τη θεία Επιστήμη. Η ανώτερη ιδέα που έχεις για τη δικαιοσύνη, ας εξαλείψει την απατηλή διαδικασία των θνητών γνωμών που την ονομάζεις νόμο, και τότε δε θα περιοριστής σε ένα δωμάτιο ασθενών ούτε θα ξαπλώσεις πάνω σε ένα κρεβάτι πόνου για να εξοφλήσης και το έσχατον λεπτόν, την έσχατη ποινή που ακυρώνει η πλάνη (σελ.390).
Ο σκοπός της ζωής του Ιησού ήταν να ξυπνήσει τους ανθρώπους από την σκλαβιά των αισθήσεων αποδεικνύοντας πως ο Θεός είναι η ζωή του ανθρώπου και πως οι άνδρες και οι γυναίκες, που ο Θεός δημιούργησε, είναι αναμάρτητοι, υγιείς και φυσιολογικοί. Για να πετύχουμε αυτή την κατανόηση ,πρέπει να καταρρίψουμε την άποψη ότι η ύλη, αλλιώς η θνητότητα, είναι νοήμων και ουσιώδης. Επίσης, απαιτείται να επιζητούμε την αγάπη του Θεού και να την ανακλούμε στους άλλους.
Η Χριστιανική Επιστήμη, η σπουδαία υποστηρίκτρια της υγείας και της ευτυχίας μας, σπεύδει προς σωτηρία μας και σε αυτή την ηθική διεργασία υπερασπίζεται την αθωότητά μας. Αυτό μας ελευθερώνει ώστε να διακηρύξουμε και να αποδείξουμε την υπεροχή μας πάνω στις επιθετικές προτάσεις της ενοχής ή των φυσικών νόμων. Αυτή την στιγμή, που μιλάμε, δρουν πνευματικές δυνάμεις, αγγελικές σκέψεις από τον ένα παντογνώστη Νου, που κτυπούν στην πόρτα της συνειδήσεώς μας, έτοιμες να υψώσουν την σκέψη προς το Πνεύμα και να την οδηγήσουν στην ασφάλεια και την ελευθερία. Για να συμβεί αυτό, η ανθρώπινη λογική, που βασίζει τις έντρομες υποθέσεις της σε ότι της λένε οι υλικές αισθήσεις, πρέπει να σωπάσει.
Καθώς το πετυχαίνουμε αυτό, η πνευματική μας φύση που είναι αιωνίως πραγματική, αποκαλύπτεται με βεβαιότητα. Καταλαβαίνουμε ότι για τον Θεό, το Πνεύμα, υπάρχει μόνον μία ταυτότητα και αυτή είναι η πνευματική. Αυτή η κατανόηση επιδρά άμεσα στην ανθρώπινη λογική μας επιτρέποντάς της να αντιληφθεί και να εκφράσει την δύναμη και αιώνια ειρήνη του Θεού. Ο Ιησούς μας έδειξε τον δρόμο, όταν στράφηκε από τις σωματικές ανησυχίες στην άπειρη Ζωή και Αγάπη για αποκατάσταση. Εφ όσον είμαστε εικόνα Θεού, είναι λογικό να ξαναγνωρίσουμε τον Θεό εάν θέλουμε να μάθουμε σωστότερα ποιοί είμαστε. Ο Θεός είναι ο Σωτήρας μας.
