Μια φίλη μου μίλαγε για την εργασία της με κάποιον, που είχε απευθυνθεί σε κείνην ζητώντας Χριστιανική θεραπεία. Δεν μου εκμυστηρευόταν κάτι, που θα έπρεπε να μείνει εμπιστευτικό. Όμως, ήταν η πρώτη της εμπειρία Χριστιανικής θεραπείας και μου διηγείτο με ενθουσιασμό πόσο πολλά της είχαν αποκαλυφθεί δια της προσευχής. Μου εξήγησε ότι μιλούσε συχνά στον ασθενή για όλα όσα θα έπρεπε να διορθωθούν πριν υπάρξει θεραπεία.
Δεν μπορούσα να αντισταθώ στον πειρασμό και να μην ρωτήσω, εάν θα απογοητευόταν αν η θεραπεία ακολουθούσε πολύ γρήγορα. Γελάσαμε και οι δύο και εκείνη κατάλαβε τι εννοούσα.
Θα πρέπει να είμαστε πιο έτοιμοι να δεχθούμε την θεραπεία χωρίς να περιμένουμε να προηγηθεί μία μακριά σειρά ανθρώπινων συμβουλών και διδαχών. Αν και η προσευχή όντως μπορεί να αποκαλύψει στον ασθενή και στον θεραπευτή τρόπους σκέψης, που πρέπει να διορθωθούν, η θεραπεία, όπως αυτή γίνεται κατανοητή στην Χριστιανική Επιστήμη, δεν είναι αποτέλεσμα πολυλογίας, δεν είναι μία ψυχολογική διερεύνηση προσωπικότητας ούτε πίεση για εξομολόγηση αμαρτιών. Ακόμη και αν μας παίρνει χρόνο, η θεραπεία δια της Χριστιανικής Επιστήμης βασίζεται στην προσευχή, η οποία ήρεμα αναγνωρίζει και ανταποκρίνεται στον ένα Νου, τον Θεό, αντί να είναι μία απαιτητική δραστηριότητα του ανθρώπινου μυαλού.
Απαντώντας σε μία ερώτηση σχετική με την θεραπεία η Mary Baker Eddy είχε σχολιάσει : «Δεν χρειάζεται να μετατρέψουμε κάθε άρρωστο σε μαθητή μας για να θεραπεύσουμε την παρούσα ασθένειά του, εάν αυτό εννοείτε με την ερώτησή σας. Εάν αυτό ήταν απαραίτητο, η Επιστήμη αυτή δεν θα είχε τόσο μεγάλη πρακτική σημασία .Πολλοί, που μας ζητούν βοήθεια, δεν είναι έτοιμοι να μαθητεύσουν στην Χριστιανική Επιστήμη» (Miscellaneous Writings1883- 1896, σελίδες 38-39).
Βέβαια, όταν πρωτοεμφανίστηκε η θεραπεία δια της Χριστιανικής Επιστήμης, οι θεραπευμένοι προερχόντουσαν από διαφορετικές θρησκείες και δόγματα και ορισμένοι ήταν άθεοι. Αντιπροσώπευαν ποικίλα επίπεδα μορφώσεως και ηθικής και πνευματικής προόδου.
Ένας νεαρός είχε πυροβοληθεί στην καρδιά και τόσο η οικογένειά του όσο και οι γιατροί περίμεναν να πεθάνει. Δεν ήξερε τίποτα για την Χριστιανική Επιστήμη, ήταν αναίσθητος και άρα δεν μπορούσε να συζητήσει με τον θεραπευτή. Εντούτοις, μέσα σε λίγα λεπτά αφού άρχισε η θεραπευτική προσευχή, συνήλθε. Σύντομα, θεραπεύτηκε πλήρως. Χωρίς να έχει προηγηθεί καμία συζήτηση για τη θεολογία της Χριστιανικής Επιστήμης, ξύπνησε με έντονη επιθυμία να την ασκήσει. Ρώτησε, εάν ήταν κάτι που μπορούσε να μάθει και να το εφαρμόσει προς όφελος των άλλων και, αργότερα, έγινε θεραπευτής της Χριστιανικής Επιστήμης.
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι οι Χριστιανοί μπορούν και πρέπει να βοηθούν και να ενθαρρύνουν ο ένας τον άλλον στην προσπάθεια να στρέψουν την σκέψη τους στον Θεό. Ένας θεραπευτής μπορεί να μοιραστεί μαζί μας παραδείγματα, άνωθεν αποκαλύψεις, συγκεκριμένες πνευματικές αλήθειες. Έχει κάθε λόγο να είναι ιδιαίτερα τρυφερός, υπομονητικός και γεμάτος αγάπη. Ωστόσο, όταν κάποιος ζητά θεραπεία δια της Χριστιανικής Επιστήμης, δεν ψάχνει για έναν σύντροφο ή σύμβουλο , αλλά για προσευχή που ευσεβώς τον συνδέει με την ριζοσπαστική, πνευματική αλήθεια της παντοδυναμίας και πανταχού παρουσίας του Θεού και, κατ αυτόν τον τρόπο, εξουδετερώνει κάθε άλλη δύναμη ή παράγοντα. Αυτή η προσευχή μπορεί να ακολουθείται και από συστάσεις μελέτης. Αυτό, όμως, δεν είναι απαραίτητο. Μπορεί να μην έχει προϋπάρξει καν μακρά συζήτηση.
Για παράδειγμα, θυμάμαι μια φορά, που πονούσα πολύ. Μια νύκτα ο πόνος ήταν τόσο έντονος, που έτρεμα. Έμοιαζε με μία κατάσταση που είχα αντιμετωπίσει ξανά αρκετά χρόνια πριν, και που τότε είχε θεραπευτεί δια της Χριστιανικής Επιστήμης μέσα σε μία εβδομάδα. Αυτή τη φορά, πάντως, τα πράγματα έδειχναν χειρότερα. Εκείνη τη νύκτα, μίλησα για πολύ λίγο με έναν θεραπευτή ζητώντας του βοήθεια δια της προσευχής και, μερικά λεπτά αργότερα, ο πόνος υποχώρησε και εξαφανίστηκε. Αυτό ήταν το τέλος του προβλήματος εικοσιπέντε χρόνια πριν.
Όσος κι αν είναι ο χρόνος που περνάει μέχρι να επιτευχθεί μία θεραπεία, η πραγματική βάση της θεραπείας δεν είναι η πειθώς ή η σταδιακή εκπαίδευση αλλά το πνευματικό και επιστημονικό γεγονός της θείας, τα πάντα περιεχούσης πραγματικότητας. Επειδή η πραγματικότητα δεν περιλαμβάνει ασθένεια, πόνο ή κακό αλλά μόνον την καλοσύνη του Θεού, η αναγνώριση αυτού του γεγονότος μπορεί να αλλάξει τελείως την ανθρώπινη εμπειρία. Συχνά, προκειμένου να πετύχουμε αυτή την αναγνώριση, απαιτείται περαιτέρω πνευματική αύξηση του ασθενούς και του θεραπευτή. Όπως γράφει η Mary Baker Eddy,η ιδρύτρια της Χριστιανικής Επιστήμης, «Με μετάνοια, πνευματικό βάπτισμα και αναγέννηση, οι θνητοί αποβάλλουν τις υλικές τους δοξασίες και την ψεύτικη ατομικότητα» (Επιστήμη και Υγεία με Κλειδί των Γραφών, σ.242).
Ο Ιησούς Χριστός είχε αναφερθεί σ αυτούς που λανθασμένα πίστευαν πως θα εισακουστούν με την πολυλογία τους (Ματθ.6:7). Φυσικά, δεν χρειάζεται να πληροφορήσουμε τον Θεό κάτι που δεν θα ήταν δυνατόν να γνωρίζει, δηλαδή, ότι υπάρχει κάποιο ελάττωμα στην τέλεια έκφραση, ομοίωση και εικόνα Του, τον άνθρωπο. Ομοίως, η μία και μόνη νοημοσύνη του σύμπαντος ο Θεός ή Νους που αντανακλάται στον άνθρωπο, δεν χρειάζεται να χειραγωγηθεί. Και ο άνθρωπος, δηλαδή η αληθινή μας ταυτότητα και η μόνη αληθινή ταυτότητα εκείνων για τους οποίους προσευχόμαστε, έχει έναν Νου.
Αν, ενώ μιλάμε, θυμηθούμε ότι πρέπει να βασιζόμαστε στο τι λέει ο Θεός, ίσως χρειαστούμε λιγότερα ανθρώπινα λόγια και βρούμε πιο αποτελεσματική αγάπη, πιο εμπνευσμένη πνευματική κατανόηση και περισσότερη θεραπεία.
