Μιλώντας τον λόγο του Θεού

Οι διαλέξεις της Χριστιανικής Επιστήμης φέρουν θεραπευτικές ιδέες στον κόσμο

Η τελευταία εντολή του Χριστού Ιησού προς τους μαθητές του -- «πορευθέντες λοιπόν μαθητεύσατε πάντα τα έθνη» -- συνοδευόταν από τη διαβεβαίωση ότι αυτή η διδασκαλία πάντοτε θα εμψυχώνεται από το Πνεύμα, που έδωσε εξουσία και στη δική του διακονία. «Ιδού, εγώ είμαι μεθ' υμών πάσας τάς ημέρας έως της συντελείας του αιώνος» (Ματθαίος 28:19, 20).

Δύο χιλιάδες χρόνια αργότερα, είναι η ίδια ζωογόνα δύναμη, η ίδια θεία επιρροή, ή ο Χριστός, που εμψυχώνει την αποστολή των μελών του Συμβουλίου των Ομιλητών της Χριστιανικής Επιστήμης, με την πνευματική δικαιοδοσία να αφυπνίσουν την ανθρώπινη συνείδηση στη παρουσία και δύναμη του Θεού.

Αναδόμηση σκέψης ώστε να αλλάξει βάση συλλογισμού

Για τις Εκκλησίες-Κλάδους της Χριστιανικής Επιστήμης σε όλο τον κόσμο, το προνόμιο να φιλοξενούν μια διάλεξη της Χριστιανικής Επιστήμης συνοδεύεται κι' από ένα άλλο προνόμιο -- αυτό της υποστήριξης και προστασίας της διάλεξης με την προσευχή και με τη διαβεβαίωση ότι είναι ένα σπουδαίο πνευματικό γεγονός -- τίποτα δεν μπορεί να παρέμβει στην επικοινωνία ή στην υποδοχή του Λόγου του Θεού.

Τέτοια εμπνευσμένη προσευχή θα εγγυηθεί ώστε κάθε διάλεξη της Χριστιανικής Επιστήμης να έχει το επιθυμητό αποτέλεσμα, να αναδομήσει την σκέψη ώστε να αλλάξει βάση συλλογισμού, με αναπόφευκτη συνέπεια τη θεραπεία.

Η εμπιστοσύνη, ότι τίποτα δεν μπορεί να επέμβει στη μετάδοση της Αλήθειας, βασίζεται στη κατανόηση του πνευματικού αιτίου. Επειδή δεν υπάρχει παρά μόνο ένας Νους, ο Θεός που γνωρίζει τα πάντα, η ουσία κάθε διάλεξης της Χριστιανικής Επιστήμης είναι ότι ο Θεός αποκαλύπτει τον εαυτό Του και το μεγαλείο της άπειρης δημιουργίας Του στην ανθρώπινη συνείδηση, που τον προσμένει -- και αυτό το κάνει με απόλυτο τρόπο. Σ' αυτό το ακαταμάχητο ξεδίπλωμα της πνευματικής πραγματικότητας, καμία επιρροή δεν μπορεί να αντισταθμίσει και να μολύνει την αγνή πνευματική ατμόσφαιρα μιας διάλεξης της Χριστιανικής Επιστήμης. Από τότε που ο Χριστός μόνος μιλάει στην επιδεκτική σκέψη, καμία πλάνη δεν μπορεί να παρεμβληθεί ανάμεσα στο Θεό και την ιδέα Του και να την αποσπάσει από Αυτόν, να την αναστατώσει ή κατά κάποιο τρόπο να χαλάσει το άκουσμα του Λόγου. Και αυτός ο Λόγος -- ο Λόγος του Θεού -- έχει αναμφισβήτητη εξουσία, δύναμη και δικαιοδοσία. Όπως έγραψε η Mary Baker Eddy, «Για το Γαβριήλ της παρουσίας Του δεν υπάρχουν αγώνες» (Επιστήμη και Υγεία σελ.567). Η πανταχού παρουσία του Θεού αποκλείει τον σκεπτικισμό και την επίκριση. Καταπνίγει κάθε αντίδραση.

Η προσταγή της Αλήθειας για να σωπάσει η πλάνη

Ο ιερός χώρος, που γίνεται κάθε διάλεξη της Χριστιανικής Επιστήμης, μπορεί να παρομοιασθεί με τη πόλη που περιγράφεται στο βιβλίο της Αποκάλυψης, η οποία «κείται τετράγωνος» (21:16), περιτριγυρισμένη από τα τέσσερα σημεία του ορίζοντα (Επιστήμη και Υγεία σελ.577). Το πρώτο σημείο είναι ο Λόγος: η Αλήθεια, που διαπερνά το σκοτάδι της θνητής δοξασίας. Το δεύτερο σημείο, ο Χριστός: η Αλήθεια, που αποκαλύπτεται στην ανθρώπινη συνείδηση. Το τρίτο, ο Χριστιανισμός: η Αλήθεια, που εκδηλώνεται στην ανθρώπινη εμπειρία. Και το τέταρτο σημείο, η θεία Επιστήμη: η τελική και ολοκληρωμένη αποκάλυψη της Αλήθειας.

Όπως περιγράφει ο Ιωάννης, ο συγγραφέας της Αποκάλυψης, την αγία πόλη που είναι περιτριγυρισμένη κατ' αυτό τον τρόπο, «Δεν θέλει εισέλθει εις αυτήν ουδέν το οποίον μιαίνει και προξενεί βδέλυγμα και ψεύδος» (Αποκ. 21: 27).

Σε αυτή τη καθαγιασμένη και ασφαλή θέση βρίσκονται η ειρήνη, η χαρά και η δύναμη, που συγκροτούν το νοερό περιβάλλον, μέσα στο οποίο δεχόμαστε, κατανοούμε και αποδεικνύουμε την αλήθεια. Η επιρροή της Αλήθειας έχει πάντοτε σκοπό να φιμώνει την πλάνη. Και καθώς ο Θεός, η θεία Αρχή, μόνος κατευθύνει τη διάδοση της Αλήθειας, τότε ο τρόπος που θα διαδοθεί, όπως εκφράζεται από τους ομιλητές της Χριστιανικής Επιστήμης, χαρακτηρίζεται φυσικά από χάρη, καλοσύνη, αξιοπρέπεια, δύναμη, τάξη και έμπνευση.

Η ίδια αρχή που κυβερνά τη μετάδοση του Λόγου του Θεού σε μία διάλεξη, κυβερνά επίσης και την υποδοχή της. Ο Θεός αποκαλύπτεται πάντοτε μέσα από το Λόγο Του, ψιθυρίζοντας με άπειρη τρυφερότητα στη σκέψη, που τον καρτερεί: Εγώ είμαι αυτός και εσείς είστε η εικόνα και η ομοίωσή μου. Και η δύναμη του Λόγου του Θεού καταστρέφει την αμφιβολία, τον ανταγωνισμό, την πνευματική νωθρότητα, τη φιληδονία -- κάθε μορφή νοερής αντίστασης -- έως ότου η σκέψη να ανταποκριθεί στο κάλεσμα της Αλήθειας.

Διαπερνώντας την ομίχλη της θνητής σκέψης

Η ελληνική λέξη εκκλησία προέρχεται από την πρόθεση εκ, που σημαίνει βγάζω έξω από, απομακρύνω και το ρήμα καλώ.Υποδηλώνει ότι, εκτός από τη συγκέντρωση αυτών που αναζητούν την Αλήθεια, η Εκκλησία υπάρχει για να μας καλεί να βγούμε από μια θνητή αίσθηση ύπαρξης και ταυτότητας. Γι' αυτό το λόγο, όταν υποστηρίζουμε με προσευχή μια διάλεξη της Χριστιανικής Επιστήμης, μπορούμε να γνωρίζουμε ότι όπως ακριβώς η αλήθεια ,  που μεταδίδεται, ανυψώνει τη σκέψη σε θεϊκά ύψη, την απομακρύνει, επίσης, από τον θνητό συλλογισμό. Είναι το Πνεύμα του Θεού, ή το Άγιο Πνεύμα, που αναδομεί τη σκέψη και αποκαλύπτει την πνευματική δημιουργία. Δίνει τη δυνατότητα σε κάθε άνθρωπο, που παρακολουθεί τη διάλεξη, να κατανοήσει το Λόγο του Θεού και να δει το νέο ουρανό και τη γη, όπως προφητεύεται στην Αποκάλυψη και αποκαλύπτεται στη Χριστιανική Επιστήμη.

Η δύναμη μιας διάλεξης της Χριστιανικής Επιστήμης δεν μπορεί ποτέ να υποτιμηθεί. Ούτε μπορούμε να έχουμε μικρές προσδοκίες. Για πολλές δεκαετίες, χιλιάδες άνθρωποι έχουν αποκαταστήσει την υγεία τους παρακολουθώντας  απλά μια διάλεξη της Χριστιανικής Επιστήμης. Μια τέτοια θεραπεία δεν θα έπρεπε να είναι μόνο ελπίδα. Πρέπει να είναι νοερή απαίτηση -- ακολουθούμενη από χαρούμενη υπόσχεση -- σε κάθε διάλεξη, από κάθε μέλος κάθε εκκλησίας. Τίποτα δεν μπορεί να περιορίσει τη δύναμη μιας διάλεξης να διαλύσει την ομίχλη της θνητής σκέψης.

Όταν πηγαίνουμε σε μια διάλεξη της Χριστιανικής Επιστήμης, μπορούμε να γνωρίζουμε ότι ο Θεός είναι παρών. Όταν φεύγουμε, μπορούμε να γνωρίζουμε ότι η διάλεξη έχει ελευθερώσει, έχει παρηγορήσει και έχει εξαφανίσει το άχρηστο βάρος της σκέψης, που βασίζεται στην ύλη. Η αλήθεια που μεταδίδεται από τον ομιλητή, εκπληρώνεται στη ζωή που απελευθερώνεται, στην υγεία που αποκαθίσταται και στην εξυψωμένη επιθυμία όλων αυτών που παρακολουθούν τη διάλεξη. Έχει αγγίξει την ανθρώπινη καρδιά όπως έχει συγκινήσει και την ανθρώπινη λογική.

Ο Ψαλμωδός έγραψε, «Η φανέρωσις των λόγων σου φωτίζει, συνετίζει τους απλούς» (119:130). Πόσο μεγαλύτερη ικανοποίηση θα μπορούσαν να έχουν τα μέλη μιας εκκλησίας της Χριστιανικής Επιστήμης από το να γνωρίζουν ότι η διάλεξή τους έχει φέρει φως και κατανόηση στις καρδιές,  που διψούν για την Αλήθεια.