Ερευνώντας, πρόσφατα, το Google βρήκα πάνω από 26 εκατομμύρια αναφορές στην «επίλυση διαφορών», πράγμα που μου δημιούργησε την εντύπωση ότι περισσεύουν οι διαφορές, ενώ υπολείπεται η επίλυση. Ίσως, αυτό να μην έπρεπε να μας εντυπωσιάζει, εάν σκεφτούμε ότι επιδιώκοντας να επιλύσουμε διαφορές, αυτό που κάνουμε είναι να προσπαθούμε να συμφιλιώσουμε δύο αντικρουόμενες ή ακόμη και ασυμβίβαστες απόψεις.
Η ανθρώπινη ζωή συνεχώς αλλάζει. Οι αντιλήψεις μας, οι εμπειρίες μας, δεν παραμένουν οι ίδιες.
Κάποτε, διάβασα μία διαπίστωση που είχε κάνει ένας φυσικός επιστήμων, όπου, σύμφωνα με τις παρατηρήσεις του, ένα υλικό αντικείμενο που βλέπουμε, και που νομίζουμε ότι είναι ύλη, στην πραγματικότητα δεν είναι παρά μία νοερή εντύπωση, η οποία εμφανίζεται στη σκέψη μας μέσω του φωτός, και έχει ασυνείδητα εξωτερικευθεί. Ο επιστήμονας συνέχιζε εξηγώντας ότι αυτό συμβαίνει και για τα άλλα φυσικά φαινόμενα, που επιδρούν σε όλες τις υλικές αισθήσεις.
Οι διαλέξεις της Χριστιανικής Επιστήμης φέρουν θεραπευτικές ιδέες στον κόσμο Η τελευταία εντολή του Χριστού Ιησού προς τους μαθητές του -- «πορευθέντες λοιπόν μαθητεύσατε πάντα τα έθνη» -- συνοδευόταν από τη διαβεβαίωση ότι αυτή η διδασκαλία πάντοτε θα εμψυχώνεται από το Πνεύμα, που έδωσε εξουσία και στη δική του διακονία. «Ιδού, εγώ είμαι μεθ' υμών πάσας τάς ημέρας έως της συντελείας του αιώνος» (Ματθαίος 28:19, 20).
Η εκκλησία που ο απόστολος Παύλος ίδρυσε στην Έφεσο έσφυζε, κάποτε, από ζήλο. Ο Παύλος είχε πυροδοτήσει τις καρδιές των ανθρώπων.
Tο περασμένο καλοκαίρι, έτρεξα μια όμορφη διαδρομή τριών μιλίων περίπου, κάτι το οποίο ήταν, για μένα, μια φυσιολογική δραστηριότητα. Εκείνη τη νύχτα ξύπνησα με πόνους στο ένα μου πόδι, που δεν με άφηναν να κοιμηθώ.
Δεν χρειάζεται να φοβάσαι. Και αν φοβάσαι είναι κατανοητό, αλλά στην πραγματικότητα δεν είναι αναγκαίον.
Θυμάμαι τη σκηνή, όταν έριξα μια ματιά σε ένα σοκάκι με αδιέξοδο και είδα παιδάκια, που ζητιάνευαν, άπλυτα, πεινασμένα, ανάπηρα. Ήμουν τότε, δώδεκα χρονών και περνούσαμε τις διακοπές οικογενειακώς, στο Μεξικό.
Ο άνδρας και η γυναίκα αριστερά μου, δεν είχαν συναντηθεί ποτέ στο παρελθόν, πρίν καθήσουμε στην ίδια σειρά, κατά την διάρκεια ενός πρόσφατου αεροπορικού ταξιδιού, που διάσχιζε όλη την χώρα. Ο άνδρας, αφού τακτοποιήθηκε στο μεσαίο κάθισμα, άρχισε την συνηθισμένη συζήτηση με την διπλανή του κυρία, σχετικά με τον τόπο διαμονής τους και το είδος της εργασίας τους.
Στην διάρκεια της ιστορίας, πολύ συχνά, οι ενέργειες της ανθρωπότητας συνυφάνθηκαν με τα δεσμά της δουλείας. Μεγάλο τμήμα της ανθρωπότητας, ακόμη και στον 21 ο αιώνα, συνεχίζει να ζητά με λαχτάρα την ελευθερία του.