Καθώς είμαι Χριστιανή Επιστήμων ολόκληρη τη ζωή μου, θέλω να εκφράσω την ευγνωμοσύνη μου για τις πολλές θεραπείες που είχα μελετώντας την Χριστιανική Επιστήμη. Μία ιδιαίτερα εξαιρετική θεραπεία έγινε πριν από αρκετά χρόνια.
Έχοντας δεκαοκτώ χρόνια στην καριέρα μου ως εκπαιδευτικός σε παιδιά μικρής ηλικίας, βρέθηκα χωρίς δουλειά. Την μια μέρα, ήμουν διευθύντρια σχολείου με διακόσια παιδιά, και το επόμενο πράγμα που ήξερα, ήταν ότι ήμουν εκπαιδευτικός με ελάχιστο μισθό.
Μπορεί να φαίνεται απόλυτα λογικό να πούμε ότι η υγεία βρίσκεται στο φυσικό σώμα του ανθρώπου – ότι είναι ένα προσωπικό απόκτημα. Και ότι είμαστε επιρρεπείς στο να χάνουμε ή να καταστρέφουμε την υγεία μας αν δεν είμαστε προσεκτικοί με αυτό το απόκτημά μας.
Ήταν ένα όμορφο, ηλιόλουστο πρωί όταν πήγα να συναντήσω κάποιους φίλους για πρωινό σε ένα εστιατόριο σε μια γειτονική πόλη. Λίγη ώρα αφότου έφθασα στο εστιατόριο, η συζήτηση στράφηκε στην πολιτική.
Στην Αγία Γραφή, ο Χριστός Ιησούς καταγράφεται ότι λέει: «Θέλετε γνωρίσει την αλήθειαν. Και η αλήθεια θέλει σας ελευθερώσει» (Ιωάννης 8: 32).
Γνωρίζουμε ότι, όταν οι ανθρώπινοι νόμοι είναι καλοί και σωστοί, όπως, επί παραδείγματι, οι κανόνες οδικής κυκλοφορίας, εξασφαλίζουν την ασφάλειά μας εφόσον τηρούνται. Αλλά, τι συμβαίνει όταν υπακούμε τον νόμο του Θεού και, συγκεκριμένα, την Πρώτη Εντολή; Πολλοί έχουν αποδείξει πως η υπακοή μας σε αυτήν εξασφαλίζει όχι μόνον την ασφάλειά μας, αλλά μάς προσφέρει και ένα αίσθημα πνευματικής δυνάμεως και κυριαρχίας.
Όχι μακριά από τα πλήθη, που πάνε και έρχονται στον κεντρικό σιδηροδρομικό σταθμό στο Ελσίνκι της Φινλανδίας, είναι ένα απλό μοντέρνο κτίριο με στρογγυλεμένο ξύλινο εξωτερικό χώρο. Είναι το Παρεκκλήσι Κάμπι, επίσης γνωστό ανεπίσημα ως το «το Παρεκκλήσι της Σιωπής».
Μια μικρή φράση ήρθε στο μυαλό ου καθώς διάβαζα ένα πρόσφατο Βιβλικό Μάθημα για τη Ζωή από το Τριμηνιαίο Περιοδικό της Χριστιανικής Επιστήμης. Αυτά τα λόγια δεν είναι στην πραγματικότητα στο μάθημα, αλλά η φράση ήταν «ανεξάρτητος στον τομέα της υγείας.
Πριν από πολύ καιρό, ήμουν πολύ άρρωστη για δύο σχεδόν χρόνια. Είχα ζήσει τόσες πολλές πνευματικές θεραπείες μέσα από τη μελέτη της Χριστιανικής Επιστήμης, έτσι ήταν φυσικό να βασιστώ στον Θεό κι αυτή τη φορά, αλλά εξακολουθούσα να παλεύω.
Bρισκόμουν στη βεράντα στο πίσω μέρος της αυλής μας, και απολάμβανα τα λουλούδια που μόλις είχαν ανθίσει κοντά στη βεράντα και έβλεπα τις πάπιες να κολυμπούν στο κανάλι πίσω από το σπίτι μας. Ήρθε η ώρα να βάλω λίγη σάλτσα πάνω στο κρέας που έψηνα στην ψησταριά, και όπως το έκανα, λίγη από τη σάλτσα έπεσε τυχαία πάνω στην άκρη της σχάρας.