Στην Αγία Γραφή, ο Χριστός Ιησούς καταγράφεται ότι λέει: «Θέλετε γνωρίσει την αλήθειαν. Και η αλήθεια θέλει σας ελευθερώσει» (Ιωάννης 8: 32). Επιστήμη και Υγεία με Κλειδί των Γραφών είναι ο τίτλος του εγχειριδίου της Χριστιανικής Επιστήμης, που έγραψε η Μαίρη Μπέϊκερ Έντυ. Πάντοτε μου άρεσε πολύ η σκέψη ότι αυτό το βιβλίο είναι το κλειδί των Γραφών, αποκαλύπτοντας τους θησαυρούς της Αλήθειας που μας απελευθερώνουν.
Αν κατανοηθεί πνευματικά, η Αγία Γραφή είναι η θύρα της κυριαρχίας, την οποία ξεκλειδώνει το κλειδί της Χριστιανικής Επιστήμης. Ο εμπνευσμένος Λόγος οδηγεί σε ελευθερία από όλες τις αξιώσεις των υλικών αισθήσεων, όπως είναι η ασθένεια, το ατύχημα, ο φόβος, ο εθισμός και η σωματική βλάβη. Η κυρία Έντυ μας λέει ότι αυτή η ελευθερία είναι θεϊκό δικαίωμα του ανθρώπου: «Η υποδούλωση του ανθρώπου δεν είναι νόμιμη. Θα παύσει όταν ο άνθρωπος αποδεχθεί την ελευθερία που κληρονόμησε, την Θεόδοτη κυριαρχία του επί των υλικών αισθήσεων» (Επιστήμη και Υγεία, σελ. 228).
Αυτή η «κληρονομιά της ελευθερίας» από υλική άποψη για τον καθένα από μας αποκαλύπτεται τόσο στην Παλαιά όσο και στην Καινή Διαθήκη της Αγίας Γραφής. Φαίνεται στις πολλές θεραπείες· η πνευματική θεραπεία είναι ένα χρυσό νήμα, που υφαίνει την διαδρομή της από την αρχή ως το τέλος σε ολόκληρη την Αγία Γραφή.
Σαν παιδί, ωφελήθηκα ακούγοντας τις θεραπείες των ανθρώπων στην Παλαιά Διαθήκη και εκείνων του Ιησού, των μαθητών του και του Παύλου στην Καινή Διαθήκη. Κάθε θεραπεία αποδείκνυε το θεμελιώδες σημείο της Χριστιανικής Επιστήμης ότι ο Θεός είναι Πνεύμα και ο άνθρωπος είναι η αντανάκλαση του Πνεύματος – πνευματικός και όχι υλικός.
Η Επιστήμη του Χριστού, ή Χριστιανική Επιστήμη, είναι ο Παράκλητος, ή το Άγιο Πνεύμα, που υποσχέθηκε ο μεγάλος Διδάσκαλός μας, ο Χριστός Ιησούς. Η Χριστιανική Επιστήμη εξηγεί ότι ο Ιησούς δίδαξε και θεράπευσε μέσω μιας πολύ βασικής και βαθιάς κατανόησης του Θεού ως Πνεύματος και του ανθρώπου ως πνευματικού.
Ο εμπνευσμένος Λόγος οδηγεί στην ελευθερία
Αυτή η κατά Χριστόν κατανόηση του ανθρώπου ως πνευματική ιδέα, που έχει δημιουργηθεί κατ’ εικόνα και ομοίωση του Θεού, του Πνεύματος – και όχι ενός θνητού φτιαγμένου από ύλη – αποκαλύπτει την αρμονία που είναι πάντοτε προσιτή, ακυρώνοντας οτιδήποτε θα απαιτούσε ασθένεια, ταλαιπωρία ή διαφωνία. Αποκαλύπτει την κληρονομιά μας, αυτή της ελευθερίας, όχι της υποδούλωσης.
Το εγχειρίδιο μας λέει: «Σ’ όλες τις γενεές, τόσο πριν από την χριστιανική εποχή όσο και κατόπιν, ο Χριστός έχει έρθει, ως πνευματική ιδέα – αντανάκλαση του Θεού – με κάποιο μέτρο δύναμης και χάρης σ’ όλους εκείνους που ήταν έτοιμοι να δεχθούν τον Χριστό, την Αλήθεια. Ο Αβραάμ, ο Ιακώβ, ο Μωυσής κα οι προφήτες συνέλαβαν λαμπρές εκλάμψεις του Μεσσία ή Χριστού, που βάφτισαν τα βιβλικά εκείνα πρόσωπα στη θεία φύση, την ουσία της Αγάπης» (Επιστήμη και Υγεία, σελ. 333). Όπως και οι προφήτες του παλιού καιρού, μπορούμε, επίσης, να δεχθούμε τον Χριστό, την Αλήθεια και να αναγνωρίσουμε την κληρονομιά της ελευθερίας μας ως αγαπημένα παιδιά του Θεού.
Δεδομένου ότι μεγάλωσα από μία ανύπαντρη μητέρα και μεγάλωσα, για ένα διάστημα, σε ένα ράντσο, η παιδική μου ηλικία ήταν γεμάτη με διαρκή απόδειξη της δύναμης της προσευχής με την Χριστιανική Επιστήμη να θεραπεύει όλων των ειδών τις προκλήσεις. Αν και δεν το γνώριζα τότε, αυτές οι θεραπευτικές αποδείξεις της κατανόησης της παρουσίας και της δύναμης του Θεού καθιέρωσαν στην σκέψη μου μία αίσθηση της δικής μου κληρονομιάς ελευθερίας, που μου έχει δοθεί από τον Θεό, και που θα μπορούσα να βασίζομαι στα χρόνια που θα έρχονταν.
Όταν υπήρχε ανάγκη, προσευχόμασταν γι’ αυτό όπως έκαναν οι άνθρωποι στην Αγία Γραφή – προσευχόμασταν για τα πάντα. Η στροφή στον Θεό με την προσευχή ήταν πολύ φυσική, και περιμέναμε θεραπεία. Όταν πέφταμε από ένα άλογο, προσευχόμασταν για να καταλάβουμε την πάντα παρούσα προστασία του Θεού και να ιππεύσουμε ξανά χωρίς φόβο.Άρχισα να καταλαβαίνω και να αποδεικνύω ότι ο Θεός είναι Πνεύμα και ότι, ως εκ τούτου, πρέπει να είμαι πνευματικός ως εικόνα και ομοίωσή Του. Και ως πνευματική ιδέα, δεν θα μπορούσα να είμαι ευάλωτος σε μια θνητή και υλική έννοια του ανθρώπου ή να υπόκειμαι σε δυσαρμονία, ασθένεια ή ατύχημα. Άρχισα να αποδεικνύω με επιτυχία την δική μου κληρονομιά ελευθερίας βλέποντας την θεραπεία να εκδηλώνεται όταν στρεφόμουν στον Θεό με την προσευχή.
Αυτό δεν γινόταν απλά για να τα βγάλουμε πέρα. Ήταν στροφή με συνέπεια προς την θεία Αγάπη, που μας επέτρεψε να αποδείξουμε την κυριαρχία μας σε τακτική βάση. Η προστασία από κροταλίες και άλλους κινδύνους ήταν το αποτέλεσμα αυτής της καθημερινής ζωής που βασιζόταν στην προσευχή, προσπαθώντας να κατανοήσουμε την ταυτότητά μας ως πνευματική και όχι υλική και ευάλωτη.
Έμαθα ότι οι ιδιότητες του Πνεύματος που εξέφραζα ως πνευματική ιδέα – νοημοσύνη, σοφία, υγεία, αγάπη – δεν θα μπορούσαν να είναι ευάλωτες και σε κίνδυνο. Αυτά τα λίγα χρόνια, και πολλά άλλα καλοκαίρια στο ράντσο, ήταν πραγματικά η αρχή της ενασχόλησής μου ως πρακτίσιονερ, βλέποντας την κυριαρχία και την ελευθερία του ανθρώπου να αποδεικνύεται σε μόνιμη βάση.
Η στροφή στον Θεό με την προσευχή ήταν πολύ φυσική, και περιμέναμε θεραπεία.
Ιδιαίτερα, μία συγκεκριμένη εμπειρία ξεχωρίζει για μένα. Ενώ πήγαινα βόλτα με το δίχρονο πουλάρι μου και εργαζόμουν με βοοειδή μια ζεστή καλοκαιρινή μέρα, συνειδητοποίησα ότι το πολύτιμο πουλάρι μου ήταν έτοιμο να γλιστρήσει με μένα επάνω του. Ήταν ζεστός και ιδρωμένος και ένα ωραίο κύλισμα στο χώμα θα τον δρόσιζε. Δεν ήξερε τίποτα καλύτερο. Ήταν αθώος.
Αμέσως ήρθε η σκέψη, «Πατέρα, Εσύ κυβερνάς εδώ». Το επόμενο πράγμα που έκανα ήταν να τραβήξω τα πόδια μου από τους αναβολείς ούτως ώστε να μην μπλεχτώ από κάτω του, αν κατόρθωνε να κυλήσει, αλλά μ’ αυτόν τον τρόπο, χωρίς να το θέλω τον κέντρισα με τα σπιρούνια. Με αυτή την κίνηση, το άλογο σηκώθηκε απότομα στα δύο πόδια, στέλνοντάς με κατευθείαν στο χώμα και προσγειώθηκα με όλο μου το βάρος στον αγκώνα μου.
Δεν υπήρχε απολύτως κανένας φόβος από την πλευρά μου. Στην πραγματικότητα, γελούσα όσο έπεφτα στο έδαφος γιατί ήταν ένα πολύ καλό παράδειγμα ενός νηπίου που μαθαίνει τι είναι αποδεκτό και τι δεν είναι. Όμως, δεν μπορούσα να κινήσω το χέρι μου καθόλου. Ενώ κρατούσα το χέρι μου σφιχτά επάνω μου, νοερά προσευχόμουν. Βεβαίωνα ότι η δραστηριότητα, η κίνηση και η ελευθερία είναι έμφυτες σε μια πνευματική ιδέα.
Τα πάντα εκείνη την ημέρα ήταν αρμονικά, ακόμη και η κίνηση των ζώων και αυτών που πάνω στ’ άλογα τα επέβλεπαν. Δεν θα άφηνα τίποτα να μου πάρει αυτή την χαρά.
Η Μαίρη Μπέϊκερ Έντυ κάνει αυτή την εντυπωσιακή δήλωση: «Η δική μας άγνοια αναφορικά με τον Θεό, την θεία Αρχή, είναι αυτό που παράγει την φαινομενική δυσαρμονία, και η ορθή κατανόηση Αυτού αποκαθιστά την αρμονία» (Επιστήμη και Υγεία, σελ. 390). Όποιος λαχταρά να γνωρίσει και να κατανοήσει τον Θεό και την Αγία Γραφή καλύτερα θα θέλει να μελετήσει βαθειά αυτό το εγχειρίδιο της Χριστιανικής Επιστήμης. Κατάφερα να σηκωθώ και να ανέβω στο ζωηρό μου άλογο. Όταν με ρώτησαν, «Είσαι εντάξει;» επιβεβαίωσα με έμφαση ότι ήμουν μια χαρά. Κράτησα το χέρι μου σφιχτά στο πλευρό μου ώσπου να τελειώσουμε την δουλειά με τα ζώα. Οι προσευχές μου συνεχίστηκαν, και από την στιγμή που τελειώσαμε και επιστρέψαμε στο μαντρί, η κίνηση του χεριού μου είχε επανέλθει χωρίς καμία επίπτωση, αποδεικνύοντας για μια φορά ακόμη, αυτή την υπέροχη κληρονομιά της ελευθερίας.
Με άλλα λόγια, το εγχειρίδιο μας οδηγεί στην Αγία Γραφή ξανά και ξανά για να μάθουμε πως αυτά τα άτομα θεραπεύτηκαν, πως απέδειξαν την κληρονομιά της ελευθερίας του ανθρώπου. Η Μαίρη Μπέϊκερ Έντυ μας λέει ότι η επιτυχία των μαθητών στην θεραπεία ήταν «… το αποτέλεσμα της καλλιεργημένης πνευματικής τους νόησης χάρη στην οποία καταλάβαιναν τη θεία Επιστήμη, που ο Διδάσκαλός τους απόδειξε με την θεραπεία των ασθενών και των αμαρτωλών» (Επιστήμη και Υγεία, σελ. 271).