Όλα έμοιαζαν τόσο αληθινά. Ο κρύος νυκτερινός αέρας, το σκοτάδι, οι κουρτίνες που ανέμιζαν.
Εάν υπάρχει κάτι που οδηγεί την σκέψη μας και τις ενέργειές μας, αυτό είναι η αίσθηση ταυτότητας που έχουμε. Εάν θεωρούμε τους εαυτούς μας νοήμονες, όταν αντιμετωπίζουμε κάποιο πρόβλημα, μάλλον χαιρόμαστε παρά τρέμουμε μπροστά στην πρόκληση.
Είμαι ευγνώμων για μια θεραπεία που είχα πριν μερικά χρόνια και η οποία δεν με έκανε να αισθανθώ ελεύθερη μόνο σε φυσικό επίπεδο αλλά με έκανε να θέσω τα θεμέλια για να πάρω ένα σημαντικό πνευματικό μάθημα. Έπαιζα πιάνο εφτά ημέρες την εβδομάδα σε ένα εστιατόριο.
Το 1993, όταν πρωτόμαθα για την Χριστιανική Επιστήμη, αποφάσισα να εφαρμόσω τις διδασκαλίες της στη ζωή μου για να αντιμετωπίσω ένα πρόβλημα υγείας που με ταλαιπωρούσε όλη μου τη ζωή: χρόνιες μολύνσεις του αναπνευστικού. Πριν μάθω για την Χριστιανική Επιστήμη, οι γιατροί μου είχαν εξηγήσει ότι θα έπρεπε να ζω σε μια γυάλα προκειμένου να μην αντιμετωπίζω αναπνευστικά προβλήματα.
Πάντα μου άρεσε να τραγουδώ. Για μένα, το τραγούδι είναι τόσο φυσικό όπως η αναπνοή.
Όταν στέκεσαι στο χείλος του μεγάλου φαραγγιού Grand Canyon, αμέσως εκτιμάς το βάθος του φαραγγιού. Όταν στέκεσαι στον πυθμένα του φαραγγιού, έχεις αμέσως την αίσθηση του ύψους του.
Πρόσφατα, έλαβα ένα μήνυμα από κάποιον που έκανε τον γύρο του κόσμου. Μου έγραφε κάπου από τα Ιμαλάια και ζητούσε την άμεση βοήθειά μου δια της θεραπευτικής προσευχής της Χριστιανικής Επιστήμης.
Γεια σας, το όνομά μου είναι Πατρίτσια. Κατάγομαι από το Κονγκό.
Πρόσφατα, στην Πρώτη του Χριστού Εκκλησία, Επιστήμονα, στην Αθήνα, συναντήθηκαν μέλη και τακτικοί επισκέπτες της Εκκλησίας για να προσευχηθούν, για να βοηθήσουν ο ένας τον άλλο και την χώρα τους. Ήμουν κι’ εγώ μία από τους επισκέπτες, και για μένα αυτή η συνάντηση ήταν ωφέλιμη και γεμάτη έμπνευση – μία συνάντηση που δεν θα ήθελα να χάσω! Με τις συχνές δημόσιες διαμαρτυρίες στην Πλατεία Συντάγματος λίγα τετράγωνα πιο μακριά, δεν μπορούσα παρά μόνο να σκεφθώ ότι αυτή η συνάντηση ήταν η δική μας στιγμή για να διαμαρτυρηθούμε νοερά.
«Αυτό που έχει ανάγκη τώρα ο κόσμος είναι αγάπη, γλυκιά αγάπη…», έλεγε ένα δημοφιλές τραγούδι της δεκαετίας του 1960, και αντηχούσε μια βαθύτερη κραυγή του ανθρώπου, ανά τους αιώνες. Η αγάπη είναι η πρώτη που ανταποκρίνεται στην οδύνη.
προηγούμενη 1 2 3 4 επόμενη