Skip to main content Skip to search Skip to header Skip to footer

Χριστουγεννιάτικη συντροφιά και «Εμμανουήλ»

Από τον Κήρυκα της Χριστιανικής Επιστήμης - 18 Δεκεμβρίου 2024

Αρχικά δημοσιεύθηκε στο τεύχος της 20ης Δεκεμβρίου 2010 του Christian Science Sentinel


Πριν από πολλά χρόνια, λίγο καιρό μετά τον γάμο μου με τον Ρίτσαρντ, βρεθήκαμε με πολύ λίγα χρήματα κατά την περίοδο των Χριστουγέννων. Ο Ρίτσαρντ ήταν άνεργος, και ο μισθός μου μειώθηκε τόσο που δεν μπορούσα να πληρώσω όχι μόνο τα τρέχοντα έξοδα διαβίωσης αλλά και ένα μεγάλο χρέος.

Η εταιρεία που εργαζόμουν είχε προσλάβει τελευταία έναν σύμβουλο, ο οποίος μετακόμισε στην κοινότητά μας με την σύζυγό του και το μωρό τους. Επειδή ήταν νέοι στην πόλη, τους προσκαλέσαμε να γιορτάσουμε μαζί τα Χριστούγεννα.

Καθώς πλησίαζαν οι διακοπές, ανησυχούσα ότι δεν θα μπορούσαμε να τους προσφέρουμε οποιοδήποτε γεύμα πέρα ​​από τις πενιχρές προμήθειες στο ντουλάπι μας. Δεν ξέραμε καν αν μπορούσαμε να αντέξουμε οικονομικά την αγορά ενός δένδρου για να κάνουμε το σπίτι πιο γιορτινό. Αλλά ως σπουδάστρια της Χριστιανικής Επιστήμης, ήμουν σίγουρη ότι η χαρούμενη έκφραση των Χριστουγέννων που γέμιζε την καρδιά μου θα με βοηθούσε να βρω πνευματικές λύσεις.

Θυμήθηκα γρήγορα κάτι από το βιβλίο του Ησαΐα στην Αγία Γραφή.  Ήταν η προφητεία ότι ένας Σωτήρας, ο Εμμανουήλ, θα ερχόταν σε μια εποχή μεγάλου σκότους για τους Ισραηλίτες. Αργότερα, αφού αυτή η υπόσχεση εκπληρώθηκε με την γέννηση του Ιησού, το βιβλίο του Ματθαίου της Καινής Διαθήκης ορίζει τον Εμμανουήλ ως «Ο Θεός μαζί μας»; (1:23). Αυτή ήταν πάντα μια ιερή υπόσχεση και για μένα· μια αναμφισβήτητη προσδοκία της διαρκούς παρουσίας του Θεού που με γέμιζε ελπίδα. Τι διαβεβαίωση να γνωρίζω ότι αυτή τη στιγμή της οικονομικής αβεβαιότητας στη ζωή μου, η αγάπη του Θεού ήταν ακόμα παρούσα και ότι θα φρόντιζε τον σύζυγό μου κι’ εμένα.

Κάθε μέρα, καθώς πλησίαζαν τα Χριστούγεννα, αμφισβητούσα με προσευχή φοβερές σκέψεις και σκεπτόμουν το «ανείπωτο δώρο» του Θεού, αυτό της γέννησης του αγαπημένου Του γιου. Υποστήριζα ότι η ίδια θεία Αγάπη που έφερε αυτό το δώρο του Χριστού στην ανθρωπότητα ήταν ακόμα ενεργή σήμερα, και ότι μπορούσα να βασιστώ σε αυτήν για να με βγάλει από τον φόβο ότι δεν θα είχαμε αρκετά για να κάνουμε τους καλεσμένους μας να νιώθουν ευπρόσδεκτοι . Ήξερα ότι από τη στιγμή που η σκέψη μου δεν ήταν απασχολημένη με εικόνες έλλειψης, θα μπορούσα να ανταποκριθώ πιο εύκολα στη θεία έμπνευση που θα με οδηγούσε σε μια δημιουργική λύση.

Στη συνέχεια, την παραμονή των Χριστουγέννων, συνειδητοποίησα πολύ καθαρά ότι δεν είχα τίποτα να φοβηθώ, παρόλο που είχαν απομείνει μόνο λίγα δολάρια στον τραπεζικό μας λογαριασμό. Αργά το απόγευμα, μέσα σε μια τρομερή χιονοθύελλα, ο Ριτς και εγώ αποφασίσαμε να βγούμε για να αγοράσουμε ένα δέντρο και κάτι για το χριστουγεννιάτικο δείπνο. Στο παντοπωλείο, λίγα μόλις λεπτά πριν το κλείσιμο, διαπιστώσαμε ότι το ντελικατέσεν πουλούσε πολλά από τα φρέσκα προϊόντα του σε ένα κλάσμα του κόστους τους, επειδή δεν θα άντεχαν μέχρι να ανοίξουν ξανά δύο ημέρες αργότερα. Και σε μία αγορά δένδρων κάτω στον δρόμο, βρήκαμε ένα όμορφο έλατο για ελάχιστα χρήματα.

Μόλις φτάσαμε στο σπίτι, με τον αέρα να ουρλιάζει και το χιόνι να συσσωρεύεται, με ευγνωμοσύνη στολίσαμε το δένδρο μας και προγραμματίσαμε το γιορτινό μας γεύμα. Αλλά η ιστορία δεν τελειώνει εκεί. Επειδή τα χρήματά μας ήταν τόσο ελάχιστα, ο Ριτς κι εγώ είχαμε αποφασίσει να μην κάνουμε δώρα ο ένας στον άλλο. Αλλά όταν ξυπνήσαμε το πρωί των Χριστουγέννων, ένα πολύτιμο δώρο μας περίμενε και τους δύο: ένας λαμπρός γαλάζιος ουρανός και δύο πόδια αστραφτερό λευκό χιόνι. Δεν υπήρχε κίνηση, ούτε αέρας, ούτε ήχος, τίποτα που να αμαυρώνει την παρθένα ομορφιά του χειμώνα.

Και όταν οι φίλοι μας έφτασαν λίγες ώρες αργότερα, από το κρύο, τους φέραμε μέσα στο σπίτι μας. Ο συνάδελφός μου έπεσε αμέσως σε μια καρέκλα δίπλα στο τζάκι και κοιμήθηκε, ενώ η γυναίκα του βοήθησε εμένα και τον σύζυγό μου να ετοιμάσουμε το δείπνο στην κουζίνα. Αργότερα, καθώς καθίσαμε για δείπνο, ο συνάδελφός μου μας ευχαρίστησε

για αυτήν την ώρα αναζωογονητικής, χωρίς διακοπή, ξεκούρασης — μια πραγματική πολυτέλεια με ένα μωρό στο σπίτι τους! Μοιραστήκαμε την συντροφιά τους καθ’ όλη τη διάρκεια του γεύματος.

Για μένα, η θαυμαστή εκπλήρωση κάθε ανάγκης που ικανοποιείται είναι το αληθινό νόημα των Χριστουγέννων και η υπόσχεση του «Εμμανουήλ», που έχει επιτευχθεί. Αυτή η υπόσχεση ζει ακόμα στην καρδιά μου σήμερα. 

Η Αποστολή του Κήρυκα

Το 1903, η Μαίρη Μπέϊκερ Έντυ, ίδρυσε το περιοδικό Ο Κήρυκας της Χριστιανικής Επιστήμης. Ο σκοπός του: «να διακηρύξει την παγκόσμια δραστηριότητα και την διαθεσιμότητα της Αλήθειας». Ο ορισμός της λέξης «κήρυκας», όπως αναφέρεται σε ένα λεξικό, είναι «προάγγελος - ένας αγγελιοφόρος που προπορεύεται για να μεταφέρει ένα μήνυμα για κάτι που πρόκειται να ακολουθήσει», δίνει ιδιαίτερη σημασία στην προσωνυμία Κήρυκας και επιπλέον επισημαίνει την υποχρέωσή μας, την υποχρέωση του καθενός από εμάς, να δούμε ότι ο Κήρυκάς μας εκπληρώνει την εμπιστοσύνη του, μία εμπιστοσύνη αχώριστη από τον Χριστό και που πρώτα ανήγγειλε ο Ιησούς (Μαρκ.16:15), «Υπάγετε εις όλον τον κόσμον και κηρύξατε το ευαγγέλιον εις όλην την κτίσιν».

Μαίρη Σαντς Λη, Sentinel (Φρουρός) της Χριστιανικής Επιστήμης, 7 Ιουλίου, 1956.

Μάθετε περισσότερα για τον Κήρυκα και την Αποστολή του.