Το Πάσχα φέρνει ευκαιρίες για μια νέα αίσθηση μεταμόρφωσης στο τοπίο της ζωής μας. Στο φυσικό επίπεδο της εναλλαγής των εποχών, βλαστοί λαμπρών κίτρινων νάρκισσων και μωβ κρόκων ξεπετιούνται μέσα από το σκληρό έδαφος. Σ’ ένα πολύ βαθύτερο επίπεδο, το Πάσχα αντηχεί ως η περίοδος της πλήρους και τέλειας απόδειξης της βασιλείας του καλού, του Θεού, της αιώνιας Ζωής. Ο Ιησούς υψώθηκε πάνω από τα ψέματα, τον σωματικό πόνο και τον θάνατο· και η απαράμιλλη νίκη του ανοίγει τις δυνατότητες της δικής αντίληψης της ανάστασης ή της αναζωογόνησης του καλού, εκεί όπου ακριβώς είμαστε.
Στο βιβλίο της Επιστήμη και Υγεία με Κλειδί των Γραφών, η Μαίρη Μπέϊκερ Έντυ ορίζει την ανάσταση μεταφυσικά ως εξής: «εξαΰλωση της σκέψης· μία νέα και ανώτερη ιδέα για την αθανασία ή την πνευματική ύπαρξη· υλική δοξασία, που υποκύπτει στην πνευματική νόηση» (σελ. 593). Από μία πνευματική άποψη, η ανάσταση λαμβάνει χώρα σαν αποτέλεσμα μιας βαθύτερης κατανόησης της Ζωής, του Θεού, και του ανθρώπου, ότι, δηλαδή, είναι αχώριστος από τον Θεό και την καλοσύνη Του. Κάθε άνθρωπος «ανασταίνεται» κατά την αναλογία που ο άνθρωπος αυτός κατανοεί τη θεία Ζωή και είναι πρόθυμος να δεσμευτεί να συμμετέχει σ’ αυτήν και να έχει βαθειά ευγνωμοσύνη για τον εξαϋλωμένο τρόπο σκέψης.
Η κατανόηση της Ζωής από τον Ιησού αποδείχθηκε με μία τόσο συνταρακτική αντίληψη πληρότητας ώστε τον έκανε ικανό να βγει από τον τάφο και να ξαναεμφανιστεί στους μαθητές του με το ίδιο πληγωμένο σώμα του, που νόμιζαν ότι ήταν για πάντα θαμμένο σ’ ένα μνήμα. Ακριβώς σε τρεις ημέρες, ο Ιησούς βγήκε από το μνήμα και έφερε το πιο σημαντικό μήνυμα που πήρε ποτέ η ανθρωπότητα: η Ζωή είναι αιώνια, ακατάστρεπτη·και ναι, η καλοσύνη βασιλεύει.
Μήπως θεωρείται κάτι το παράξενο ότι το Πάσχα είναι μία τέτοια ιερή περίοδος στην καρδιά του Χριστιανού; Το Πάσχα είναι η εποχή, στην οποία ο Ιησούς αποκάλυψε την πληρότητα και την αιώνια φύση της Χριστοϊδέας.
Η Ζωή είναι αιώνια, ακατάστρεπτη.
Ποια είναι η συμμετοχή μας στην ανάσταση; Μπορούμε να εμβαθύνουμε περισσότερο στο Πνεύμα ώστε να καταλάβουμε τον Χριστό με περισσότερη χάρη και αλήθεια και με ανανεωμένη έμπνευση; Μπορούμε να είμαστε πιο επιμελείς, και να σκεπτόμαστε τον Ιησού και την ανάστασή Του κατά την πνευματική μας μελέτη;
Η ανθρωπότητα έχει δεχθεί την πολύτιμη Επιστήμη του Χριστού. Κατά την πρακτική εφαρμογή της Χριστιανικής Επιστήμης, ο άνθρωπος μπορεί να κυλίσει την πέτρα του γήινου τρόπου σκέψης και να διαλύσει τις υλικές δοξασίες. Αλλά πως μπορούμε να κυλίσουμε την πέτρα; Αυτό έγκειται όχι τόσο πολύ στην απλή μελέτη των λέξεων μιας σελίδας, αλλά στις σκέψεις μας και στις δράσεις μας, όπου η ανάσταση και η θεραπεία εκδηλώνονται. Ο Ιησούς απέδειξε με την ζωή του και τις θεραπείες του ότι ο καθένας από εμάς συνυπάρχει με την θεία Αλήθεια, και ότι μπορούμε να ζούμε αυτή την Αλήθεια κάθε στιγμή. Σ’ αυτό κανένας δεν είναι μόνος του. Ακόμη και ο Ιησούς είπε: «Δεν δύναμαι να κάμνω απ’ εμαυτού ουδέν (Κατά Ιωάννην 5: 30). Η Χριστοϊδέα μας συνοδεύει και σήμερα.
Ο Χριστός ορίζεται στο Γλωσσάριο του βιβλίου της Χριστιανικής Επιστήμης, Επιστήμη και Υγεία, εν μέρει ως «η θεία εκδήλωση του Θεού …» (σελ. 583). Τι κάνει ο Χριστός σύμφωνα με την συνέχεια του ορισμού αυτού; Ο Χριστός «έρχεται στη σάρκα για να καταστρέψει την ενσαρκωμένη πλάνη».
Πόσο βάθος περιέχει το να ορίζει κανείς τόσο καθαρά τον Χριστό μ’ αυτό τον τρόπο! Είναι τόσο σημαντικό ότι επιλέγει η λέξη «καταστρέφω» για να δείξει ότι ο Χριστός όχι μόνον θεραπεύει, αλλά και ξεριζώνει την σωματική πλάνη. Τότε αναπόφευκτα καταλαβαίνουμε ότι στην θεραπεία μέσω της Χριστιανικής Επιστήμης δεν υπάρχει δυνατότητα να επιστρέψει μία πλάνη, που «καταστράφηκε» από τον Χριστό, διότι εκμηδενίστηκε εντελώς. Η θεραπεία μέσω του Χριστού είναι πλήρης από κάθε άποψη: Πολύ περισσότερο από την σωματική θεραπεία, αποκαλύπτει έναν καλύτερο τρόπο ζωής. Ο Χριστός μεταμορφώνει ζωές, επειδή απομακρύνει για πάντα την πέτρα και βοηθάει να αναστήσουμε αυτό που κάποτε ήταν στείρος τρόπος σκέψης.
Πως λοιπόν θα συνεχίσουμε να προοδεύουμε και να συμμετέχουμε στην δική μας ανάσταση; Ένας τρόπος είναι να μελετάμε το εβδομαδιαίο Βιβλικό Μάθημα από το Τριμηνιαίο Περιοδικό της Χριστιανικής Επιστήμης και να διαβάζουμε και να σκεπτόμαστε προσεκτικά κάθε εδάφιο, και να αφήνουμε τις ιδέες να αντηχούν μέσα μας. Η πνευματική μελέτη είναι διαφορετική από κάθε άλλη μελέτη. Υπάρχει βεβαιότητα στην έμπνευση, που παίρνουμε από την θεία Αλήθεια που απορροφούμε, και η Αλήθεια θεραπεύει. Η θεία Αλήθεια είναι το πιο πολύτιμο πράγμα στον κόσμο και είναι το πρότυπο για μια πραγματική ζωή. Καθώς η βαθειά ενασχόληση με την Αλήθεια λαμβάνει χώρα, η παρουσία του Χριστού αποκαλύπτει πνευματική ανάσταση, και η Αλήθεια αντηχεί μέσα στην συνείδησή μας.
Μπορούμε να απομακρύνουμε την πέτρα της επίγειας σκέψης
Μπορούμε να δούμε την ανάσταση να ανθίζει με καινούργια έμπνευση μέσα από τι ίδιες εκείνες λέξεις, που διαβάζουμε μέρα με την ημέρα, όλη την εβδομάδα. Μέσα σ’ αυτές τις σιωπηλές, ιερές στιγμές, ανανεωνόμαστε στην Αλήθεια και μπορούμε να διώξουμε μία προσωπική ή εγωιστική αντίληψη μελλοντικών σχεδίων, αναγκών, και υλικών περιορισμών. Το να επικοινωνούμε με τον Θεό, την Αλήθεια, είναι το πιο σημαντικό και φυσικό πράγμα που πρέπει να κάνουμε, διότι έχουμε δημιουργηθεί να λατρεύουμε τον δημιουργό μας, τον άπειρο Νου.
Η συμμετοχή μας στην ανάσταση αρχίζει με μία αφύπνιση. Στον βαθμό που κάποιος είναι, σύμφωνα με τα λόγια του Αποστόλου Παύλου «νεκρός δια τας παραβάσεις και τας αμαρτίας» (προς Εφεστίους 2:1) είναι απονεκρωμένος και νωθρός σχετικά με την σωστή αντίληψη της ζωής, και είναι επιλήσμων της σωστής φύσης και του πραγματικού αναστήματος του ανθρώπου. Αλλά από την στιγμή, που κάποιος πιάνει μια πρώτη ιδέα για τον Χριστό, την Αλήθεια, αρχίζει η ανάστασή του.
Το να συνεχίσει κανείς στην κατά Χριστόν ανάσταση είναι το ευλογημένο προνόμιο όλων εκείνων που μελετούν, κατανοούν και ζουν σύμφωνα με την θεία Αλήθεια. Η αναγέννηση είναι το αποτέλεσμα· είναι μια συνειδητή ανύψωση, βήμα προς βήμα, από την κοιλάδα της απογοήτευσης στα ύψη όπου επικρατεί η υγεία, η αρμονία και η αγιότητα.
Καθώς βαδίζουμε αυτόν τον δρόμο, μπορεί να ανακύψουν αποθάρρυνση και αμφιβολία, αλλά ο θρίαμβος του Ιησού κατά των πειρασμών στην έρημο αποδείχνει ότι όταν στεκόμαστε ακλόνητοι με τα αγγελικά μηνύματα του Θεού, αυτό φέρνει θεραπεία. Προκλήσεις εμφανίζονται στον καθένα μας, αλλά η ανάγκη είναι να υψωθούμε σε τέτοιο βαθμό, ώστε τελικά να εναγκαλιστούμε πλήρως την καλοσύνη και την θεραπεία, που έχει θεσπίσει ο Θεός, και που φθάνουν σε μας από τον Χριστό.
Μπορούμε να είμαστε εξαιρετικά ευγνώμονες στον Χριστό Ιησού για την απόδειξη – για όλη την ανθρωπότητα – της αιώνιας Ζωής. Το Πάσχα μας δίνει μεγάλη αγαλλίαση και βαθειά εσωτερική ευγνωμοσύνη και συμβολίζει για μας την ανύψωση πάνω από όλο το σκοτάδι, «τις παραβάσεις και τις αμαρτίες», και ακόμη από τις στενοχώριες που μπορεί να αντιμετωπίζουμε στην καθημερινή μας ζωή. Το Πάσχα σημαίνει να αποδεχθούμε το ευρύ, το πλήρες φάσμα της αιώνιας θείας Ζωής.