Πριν από είκοσι περίπου χρόνια, είχα πάει στο βουνό για σκι με έναν καλό μου φίλο. Περνούσαμε πάρα πολύ ωραία, χαιρόμασταν το αφράτο χιόνι, και είχα την ευκαιρία να εξασκηθώ καλύτερα σε κάποιες δεξιότητες του σκι. Όμως, καθώς κατεβαίναμε με ταχύτητα την πλαγιά, έκανα μια στροφή λίγο απότομα, κι’ έπεσα τραυματίζοντας το πόδι μου. Ήταν φανερό ότι το είχα σπάσει. Ο φίλος μου, που ήταν επίσης Χριστιανός Επιστήμων, με βοήθησε να φύγουμε από το σημείο που έπεσα, και με πήγε στο αυτοκίνητο. Στη συνέχεια γυρίσαμε σπίτι και με βοήθησε να πάω στο διαμέρισμά μου.
Φέρνω στο νου μου να κάνω κάποια προσευχή που ήταν γι’ αυτή την περίπτωση. Αλλά αυτό που θυμάμαι περισσότερο είναι η άποψη ότι ήταν κάτι που ίσως γινόταν καλύτερα από μόνο του με ξεκούραση. Ομολογουμένως, ήλπιζα ότι μπορούσα να κάνω μερικές καλές σκέψεις, και όλα θα ήταν καλύτερα το πρωί. Ευτυχώς, από αυτή την εμπειρία έμαθα ότι το να κάνω απλά «καλές σκέψεις» δεν είναι αυτό που διδάσκει η Χριστιανική Επιστήμη. Και μπορεί η θετική σκέψη να είναι καλύτερη από την αρνητική, δεν μετράει όμως για την πνευματική κατανόηση και την εξέλιξη που γίνεται με την θεραπεία της Χριστιανικής Επιστήμης.
Έμεινα στο κρεβάτι για δύο μέρες και δεν είχα καμία βελτίωση. Η σύζυγός μου με βοηθούσε με το φαγητό και όταν ήθελα να σηκωθώ.
Όμως, την τρίτη νύχτα μετά το ατύχημα, τα μεσάνυχτα ίσως μετακινήθηκα ή στριφογύρισα και ξύπνησα από έναν πάρα πολύ δυνατό πόνο. Τότε κατάλαβα ότι έπρεπε να αλλάξω τον τρόπο αντιμετώπισης του προβλήματος και να ζητήσω βοήθεια. Τηλεφώνησα σε έναν πρακτίσιονερ της Χριστιανικής Επιστήμης, όπου άρχισε αμέσως να με βοηθάει, και μοιράσθηκε μαζί μου πνευματικές αλήθειες και λόγια βεβαιότητας για την εμπιστοσύνη μας στην φροντίδα του Θεού. Θυμάμαι που μου μιλούσε ειδικά για το «θεμέλιο» της ανθρώπινης ύπαρξης – πως δεν θα μπορούσε ποτέ να κλονισθεί ή να σπάσει, γιατί είχε δημιουργηθεί από τον Θεό.
Θυμάμαι έντονα ότι κλείνοντας το τηλέφωνο, κάθισα στον καναπέ και τραγούδησα σιγανά τον ύμνο 123 από το υμνολόγιο της Χριστιανικής Επιστήμης. Και πραγματικά με συγκίνησε. Αυτές είναι οι δύο πρώτες στροφές.
Ο άγιος του Λόγος θεμέλιο γερό, και σκέπη μας παντ’ από κάθε εχθρό.
Ακούστε τι λέγει σε κάθε καρδιά, χαρίζοντας θάρρος και παρηγοριά.
Κοντά σου θα είμαι όπου κι’ αν βρεθείς, ποτέ μη τρομάξεις και μη φοβηθείς.
Θα σε βοηθάω και θα σε κρατώ, στηρίξου στο χέρι μου το δυνατό.
Α! Αυτές οι λέξεις ακόμα με συγκινούν! Ο παντοδύναμος Πατέρας μου, ο Θεός, μου έλεγε ακριβώς τι έπρεπε να καταλάβω.
Αποκοιμήθηκα στον καναπέ και όταν ξύπνησα μετά από μερικές ώρες, κοίταξα την γάμπα μου. Προφανώς, κάτι είχε συμβεί και δεν υπήρχε ίχνος σπασίματος. Αυτή η άμεση θεραπεία και η αναγνώριση της Αλήθειας, όπως την εξηγεί η Χριστιανική Επιστήμη, έφερε την θεραπεία. Σε περίπου μία ημέρα, κι’ όλο το μελάνιασμα και ο πόνος εξαφανίστηκαν.
Γι’ αυτό και για τόσα πολλά άλλα παραδείγματα στη ζωή μου, για το πώς η Χριστιανική Επιστήμη θεραπεύει, είμαι πολύ ευγνώμων.
Μάρκ Σβάρτζ, Άντοβερ Μασαχουσέτη, ΗΠΑ
Marc Schwartz, Andover, Massachusetts, US