Όλοι μας αντιμετωπίζουμε προκλήσεις στη ζωή μας από καιρό σε καιρό. Μερικές μπορεί να είναι μικρές, αλλά άλλες μπορεί να μας αποθαρρύνουν. Έχω μάθει με την μελέτη της Χριστιανικής Επιστήμης, ότι οποτεδήποτε ερχόμαστε αντιμέτωποι με οποιοδήποτε πρόβλημα, μπορούμε να στραφούμε στον Θεό και να κατανοήσουμε καλύτερα ότι είναι ο στοργικός Πατέρας-Μητέρα μας, είναι μαζί μας ακριβώς εκείνη τη στιγμή, φροντίζει για μας και διατηρεί αιώνια την ευημερία όλων των δημιουργημάτων Του. Ο Θεός είναι ο ένας άπειρος Νους, που πάντα μεταδίδει τις αγνές ιδέες Του στα παιδιά Του. Όταν είμαστε δεκτικοί στις σκέψεις Του, όταν προσευχόμαστε, θα λάβουμε το καθοδηγητικό, θεραπευτικό μήνυμα, που έρχεται να μας σώσει και να μας χορηγήσει ότι χρειαζόμαστε.
Ο Ψαλμός 91 μας διαβεβαιώνει: «Επειδή συ τον Κύριον, την ελπίδα μου, τον Ύψιστον έκαμες καταφύγιόν σου· δεν θέλει συμβαίνει εις σε κακόν, και μάστιξ δεν θέλει πλησιάζει εις την σκηνήν σου. Διότι θέλει προστάξει εις τους αγγέλους Αυτού περί σου, δια να σε διαφυλάττωσιν εν πάσαις ταις οδοίς σου» (στίχοι 9 – 11).
Στο βιβλίο της "Επιστήμη και Υγεία με Κλειδί των Γραφών", η Μαίρη Μπέϊκερ Έντυ, η γυναίκα που ανακάλυψε και ίδρυσε την Χριστιανική Επιστήμη, ορίζει τους αγγέλους μεταφυσικά ως "σκέψεις του Θεού που μεταβιβάζονται στον άνθρωπο· πνευματικές διαισθήσεις, αγνές και τέλειες· η έμπνευση της καλοσύνης, της αγνότητας και της αθανασίας, που εξουδετερώνουν όλο το κακό, τη φιληδονία και τη θνητότητα» (σελ. 581).
Η Αγία Γραφή μιλάει για τους αγγέλους του Θεού που σώζουν τους ανθρώπους σε στιγμές ανάγκης. Για παράδειγμα, σε μία αφήγηση διαβάζουμε ότι η Άγαρ, η δούλη του Αβραάμ, εκδιώχθηκε στην έρημο μαζί με τον γιό της κατ’ απαίτηση της Σάρας, της γυναίκας του Αβραάμ. Η ποσότητα του νερού που ο Αβραάμ είχε δώσει στην Άγαρ τελείωσε, και ήταν κατατρομαγμένη και φοβόταν ότι ο γιός της θα πέθαινε (Γέν. 21: 9 – 20).
Η αφήγηση αναφέρει ότι ο άγγελος του Θεού φώναξε την Άγαρ, την ρώτησε γιατί ήταν αναστατωμένη και της είπε να μη φοβάται. Ο άγγελος της είπε μετά, «Σηκώθητι, λάβε το παιδίον και κράτει αυτό με την χείρα σου.» Η αφήγηση συνεχίζει, «Και ήνοιξεν ο Θεός τους οφθαλμούς αυτής, και ιδούσα φρέαρ ύδατος υπήγε και εγέμισε τον ασκόν ύδωρ» και έδωσε στον γιό της να πιεί.
Ο Θεός ήταν μαζί τους για να φροντίσει για τις ανάγκες τους, παρ’ ότι φαίνονταν να βρίσκονται σε τρομερή κατάσταση. Η Αγία Γραφή αναφέρει, στη συνέχεια, ότι ο γιός της Άγαρ «ηύξησε και κατώκησεν εν τη ερήμω και έγινε τοξότης.»
Κι’ εγώ η ίδια έλαβα ένα πνευματικό μήνυμα που το χρειαζόμουν, όταν επισκέφθηκα μία φίλη μου στην Αυστραλία πριν μερικά χρόνια. Η φίλη μου αποφάσισε να μου προσφέρει ένα ταξίδι – έκπληξη γύρω από το λιμάνι του Σύδνεϋ λίγο πριν φύγω από τη χώρα και επιστρέψω στην πατρίδα μου. Ήταν μία τόσο ευγενική και θαυμάσια ιδέα. Όμως, είχα υποφέρει για μερικά χρόνια από ναυτία όταν ταξίδευα με πλοίο. Δεν ήξερα τι να κάνω. Ενώ εκτιμούσα την καλοσύνη της να κανονίσει αυτό το ταξίδι για μένα, φοβόμουν όμως πολύ να το αποτολμήσω, αλλά, πάλι, δεν ήθελα να φανώ αχάριστη.
Προσευχήθηκα στον Θεό για να πάρω θάρρος. Εκτός των άλλων μου ήρθαν στην σκέψη οι λέξεις «σταθερή δύναμη, γαλήνη, και ισχύς». Ήξερα ότι ήταν από ένα εδάφιο από τα συγγράμματα της Μαίρης Μπέϊκερ Έντυ. Το πλήρες εδάφιο είναι: «Ο καλύτερος πνευματικός τρόπος για να ανυψώσουμε την σκέψη των ανθρώπων με Χριστοειδή μέθοδο και να μεταδώσουμε τη θεία Αλήθεια, είναι η σταθερή δύναμη, γαλήνη και ισχύς· και όταν έχουμε κάνει κτήμα μας αυτό το πνευματικό ιδεώδες, τότε αυτό γίνεται το πρότυπο για την ανθρώπινη δράση» (Retrospection and Introspection, σελ. 93).
Συλλογίσθηκα τις λέξεις που μου είχαν έρθει στο νου και ο φόβος γρήγορα άρχισε να διαλύεται. Έγινα πιο ήρεμη και απόκτησα περισσότερη πεποίθηση καθώς κρατιόμουν σ’ αυτή τη σκέψη και έτσι επιβιβάστηκα στο πλοίο με την φίλη μου. Κατέληξα στο συμπέρασμα ότι ο Θεός είναι τα Πάντα – εν – πάσι, και συνεπώς είναι παντού, η δύναμή Του ήταν ακριβώς εκεί μαζί μου και εκφραζόταν σε ηρεμία και γαλήνη. Επειδή ζούσα και κινιόμουν και υπήρχα σ’ Αυτόν (βλ. Πράξ. 17: 28), δεν μπορούσα να κλυδωνίζομαι νοερά και να ταράσσομαι από την υποβολή του φόβου. Ήξερα ότι ο φόβος δεν ήταν από τον Θεό, ο οποίος είναι απόλυτα καλός και όλο αγάπη και μεταδίδει μόνο καλό στα παιδιά Του.
Ο Θεός είναι άπειρος Νους, που μεταδίδει πάντοτε τις αγνές σκέψεις Του στα παιδιά Του.
Κράτησα στην σκέψη μου την αμετάβλητη ειρήνη και δύναμη της παρουσίας του Θεού παντού, ακόμη και στη φουρτουνιασμένη θάλασσα. Αυτό με ανύψωσε και μου έδωσε την δύναμη να υπερνικήσω αυτόν τον ψεύτικο φόβο. Παραδέχθηκα το γεγονός ότι ο Θεός, η θεία Αγάπη, είχε σταθερά τον έλεγχο και συνεπώς ήμουν ασφαλής από κάθε σκέψη που θα με εμπόδιζε από το να χαρώ αυτό το θαυμάσιο δώρο που μου προσέφερε η φίλη μου. Το αποτέλεσμα ήταν ότι περάσαμε υπέροχα βλέποντας το όμορφο λιμάνι, και φάγαμε πολύ νόστιμα φαγητά κάνοντας τη βόλτα μας τριγύρω. Μπόρεσα να απολαύσω το ταξίδι χωρίς καμία ενόχληση.
Μου αρέσει να σκέπτομαι ότι ο Θεός είναι μαζί μας και ότι όχι μόνο είναι η πηγή κάθε σωστής ενέργειας αλλά και της αληθινής δύναμης, ειρήνης και γαλήνης. Επειδή η πραγματική φύση του καθενός μας αντανακλά τη θεία φύση ως πνευματική Του εικόνα, μπορούμε να το αντιληφθούμε και να αισθανθούμε αυτή την ήρεμη και θεραπευτική παρουσία στην προσευχή. Όταν επιτρέπουμε τη ζωντανή πνευματική πραγματικότητα του Θεού και του ανθρώπου να κυβερνά τις σκέψεις μας, ο φόβος εξαφανίζεται και με τη δύναμη της κατανόησης που αποκτήσαμε ότι ο Θεός είναι το παν και ότι είμαστε ασφαλείς κάτω από την φροντίδα Του, είμαστε σε θέση να βαδίζουμε στη ζωή μας με ειρήνη.
Έτσι, αν η ευημερία μας αμφισβητηθεί, μπορούμε με εμπιστοσύνη να στραφούμε στον Θεό Πατέρα-Μητέρα μας και να ακούσουμε τα θεραπευτικά μηνύματα Του. Όταν τα αναγνωρίζουμε, και τα αφήνουμε να μας καθοδηγήσουν, δεν θα παραβλέπουμε τη δυσκολία αλλά θα ανοίγουμε τον δρόμο για την απομάκρυνσή της. Θα δούμε ότι οποιεσδήποτε απειλές σχετικά με την ευεξία μας υποχωρούν – ότι εξαφανίζονται από την συνείδησή μας και συνεπώς από τη ζωή μας – και αντικαθίστανται από μία ευχάριστη αίσθηση ελευθερίας και χαράς.
Οι άγγελοι του Θεού μας ανυψώνουν από την υλική αίσθηση των πραγμάτων και μας οδηγούν στο φως του Χριστού, τη θεία παρουσία που ο Ιησούς απόδειξε με παραδείγματα, το φως που φέρνει παρηγοριά και θεραπεία και που φωτίζει για μας το μονοπάτι στη θεία Επιστήμη.