Πρόσφατα είχα μία εμπειρία, που με έκανε να κατανοήσω σε βάθος αυτό που αναφέρει η Mary Baker Eddy στο βιβλίο της Επιστήμη και Υγεία με Κλειδί των Γραφών (σελ.225), «Η Αγάπη είναι ο ελευθερωτής».
Είχα επιστρέψει από το κολλέγιο, και ενώ καθάριζα, μια μέρα, την κουζίνα, προβληματιζόμουνα με κάτι που είχα μάθει στην Χριστιανική Επιστήμη: ότι οι ασθένειες δεν είναι μέρος της πνευματικής πραγματικότητας, αλλά λανθασμένες γνώμες και ότι η πνευματικά επιστημονική προσευχή αποκαλύπτει την αληθινή, αρμονική μας ύπαρξη, ως παιδιά του Θεού. Πήγα στο δωμάτιό μου και κάθισα στο γραφείο μου για να προσευχηθώ περισσότερο μ’ αυτές τις αλήθειες, αλλά ξαφνικά ένοιωσα αδυναμία και ότι ήμουν πολύ άρρωστη.
Για λίγο αναρωτήθηκα τι θα μπορούσε να είναι αυτή η αρρώστια, αλλά μετά σκέφθηκα ότι ήταν λάθος προσέγγιση. Ήξερα ότι χρειαζόταν να απομακρύνω τη σκέψη μου από το σώμα μου. Έτσι, με την προσευχή προσπάθησα να ακούσω τον Θεό.
Η πρώτη σκέψη που μου ήρθε ήταν να διαβάσω από την Αγία Γραφή. Διάβασα την ιστορία του Ιωσήφ (Γεν. 37: 50) και ειδικότερα πρόσεξα πως φρόντιζε τον Ιωσήφ ο Θεός, μέσα από τις διάφορες προκλήσεις που αντιμετώπιζε στη ζωή του. Επιβεβαίωσα σιωπηλά ότι ο Θεός είναι πάντοτε παρών και παντοδύναμος. Ήξερα ότι όπως ο Θεός προστάτεψε τον Ιωσήφ, το ίδιο προστατεύει και μένα από κάθε ταλαιπωρία.
Αφού προσευχήθηκα για λίγο, είχα μια σκέψη που μου έλεγε, «Πήγαινε μια βόλτα». Δίστασα. Δεν ένοιωθα καλά να βγω έξω μέσα στο κρύο σ’ αυτή την κατάσταση, αλλά αυτή η σκέψη μου ήρθε ξανά, κι’ επειδή ήταν σαν τρυφερή και καθαρή φωνή, τελικά υπάκουσα. Έτσι βγήκα έξω. Καθώς κατηφόριζα τον δρόμο σκέφτηκα, «Εντάξει, ο σκοπός αυτής της βόλτας ήταν να υπακούσω τον Θεό.»
Μετά από λίγα λεπτά, είδα ένα ηλικιωμένο ζευγάρι να με πλησιάζει. Και οι δύο φαίνονταν να δυσκολεύονται να περπατήσουν, αλλά ο ένας στήριζε τον άλλο με πολύ τρυφερό τρόπο. Ήξερα ότι η αληθινή ταυτότητα αυτών των ανθρώπων ήταν η έκφραση της θείας Αγάπης, και ήταν πνευματική, όχι υλική. Χαμογέλασα καθώς θυμήθηκα τα λόγια της κυρίας Eddy, «Ο άνθρωπος είναι ιδέα, η εικόνα της Αγάπης, δεν είναι σωματικός οργανισμός» (Επιστήμη και Υγεία, σελ.475). Φυσικά, συνειδητοποίησα ότι ο πραγματικός άνθρωπος δεν μπορεί να είναι στην ύλη, στο σώμα ή σε οτιδήποτε βλέπω υλικά. Ξαφνικά ένοιωσα μέσα μου μία ευχάριστη ζεστασιά και ο φόβος μου εξαφανίστηκε καθώς αναγνώρισα ότι δεν είμαι υλική, αλλά μία θεία και υγιής ιδέα.
Τότε σκέφτηκα ότι ήταν ώρα να γυρίσω στο σπίτι. Δύο ώρες αργότερα, πρόσεξα ξαφνικά ότι ο πόνος είχε τελείως περάσει και ότι από τη στιγμή που γύρισα από τη βόλτα, δεν ένοιωθα καθόλου άσχημα. Αυτό συνέβη με την αλλαγή της σκέψης μου και η θεραπεία έγινε τη στιγμή, που κατάλαβα ότι ο άνθρωπος είναι αντανάκλαση του Θεού, της Αγάπης.
Αυτή η θεραπεία μου έμαθε ένα σπουδαίο μάθημα για το πώς η Αγάπη είναι πράγματι ο ελευθερωτής και μας ελευθερώνει από τις αξιώσεις και τις πεποιθήσεις της ύλης.
Laura Kelm, Berlin, Germany
Λώρα Κέλμ, Βερολίνο, Γερμανία
